Arranged Marriage With The Badboy

2: ᴛʀᴜᴛʜ ᴏʀ ᴅᴀʀᴇ

THIRD PERSON'S VIEW

"diba't sinabihan ka nang dad mo na maghintay ka sa gate?!" sermon ni lucas sa kanya

"i.. i. i'm sorry" naiiyak na sabi ni abby at biglang niyakap si luke (・o・)

"i'm really s-sorry rage sorryy" shit! anong gagawin kooo? yan kasi lucas ehh, bat mo siya pinagalitan?? yan tuloy! umiyak siya

"sshhh shhhh" pagtahan sa kanya ng binata.

"i was really s-scared"

"noo sshhh, it's fine, i'm here"

______________

LUKE'S POV

"so rage, ikaw pala yun??!" sambit ni abby, pauwi na kami ngayon since i realized na magkapitbahay lang naman pala kami ni abby, nasa isang compound kasi kami na puro mayayaman ang nakatira ; )

"what?" anong tinutukoy niya? i'm what?

"luke. kuya luke, the one that my dad mentioned" ahh yun pala

"well yes"

"bakit pala rage ang tawag sayo nang lahat?" tanong niya

"because i prefer being called luke by my family and friends only" sabi ko naman, totoo

"what do you want me to call you then?" she cutely asked omo (mukhang bakla na yata ako neto ngayon)

"hmmmm ikaw bahala, what do you prefer? i asked

"iii waant to call youu uhhh.. ahh i know! supladoo" aba tong babaeng to! sinamaang tingin ko siya, ngumiti lang siya.

"can i call you luke?"

"why not?"i asked

"because pinapagalitan mo yung mga taong tumatawag sayo nang luke sa school!"

"eh kasi di naman kami close" sabi ko

"eh tayo close ba tayo?" tanong niya

_____

ABBY'S POV

"eh tayo close ba tayo?" tanong ko sakanya, lumapit siya nang lumapit kaya lumayo ako, nagulat nalamang ako nang pader na pala ang nasa likod ko, lumapit siya at

"is this not close enough?" bulong niya sakin

______

LUKE'S POV

"ah hehe, yun nga! ang lapit nga!" sabi niya habang lumayo sakin at patuloy na naglakad
kaya sinundan ko nalang siya

nasira katahimikan nang nagsalita siya

"sorry nga pala at di na kita nahintay sa gate.. gusto ko lang kasing maglakad mag-isa hindi ko namang akalaing may mga tao pa pala na ganon ngayon, hays buhay" sabi niya, ano bang sasabihin ko?? ang awkard na eh, naglakad lang kami nang tahimik hanggang nasa harapan na pala kami nang bahay nina abby

"salamat sa paghatid at sa pagligtas saakin" paalis na sana ako

"uhh luke!" tawag niya, tiningnan ko siya at itinaas ang isang kilay ko pagtanong nang bakit

"sorry pala sa mga nasabi ko sayo kaninang umaga, hindi naman totoong hindi ka kapansin-pansin, ang gwapo mo kaya" sabi niya at dali-daling pumasok sa bahay nila.

cute (>ω<)

______________

The Next Day