Παράξενη Αγάπη

Οικογενειακός τσακωμός

  Αφου περασαν ολα αυτα ξαναηρθα σε επαφη με τον Μ.Συνειδητοποιησα οτι τα συναισθηματα μου γι'αυτον δεν ειχαν αλλαξει.Παρακαλεσα τους γονεις μου να παω στην Κωνσταντινουπολη με εναν απο τους 2 γονεις μου.Τους παρακαλουσα απο τον Σεπτεμβρη αλλα μετα με ολα αυτα τα παρατησα.Ξαναρχισα λοιπον απο τοτε που μπηκε ο Μαϊος και μαλιστα το ζητησα και ως δωρο γενεθλιων(εχω γενεθλια 20/7).Η μαμα μου μου ελεγε οτι θα παμε και τα σχετικα και εγω η ιδια θα πληρωνα τα μισα με τα λεφτα που θα μαζεψω στα γενεθλια μου και μεταξυ μας δεν ειναι λιγα.Τα υπολοιπα θα τα εβαζε η γιαγια μου η οποια ηθελε παρα πολυ να κανω αυτο το ταξιδι και ειδικα με τη μανα μου που το χρειαζεται για να παρει τα πανω της.Μια μερα εκανα μια ερωτηση για τα εισιτηρια(μια πολυ απλη) και η μανα μου αρχισε να φωναζει και να μου λεει οτι ειμαι αχαριστη και ανωριμη και οτι αμα θελω ταξιδια να παω να σπουδασω και αφου δουλεψω και βγαλω λεφτα τοτε να παω μονη μου και οτι δεν εκτιμω τιποτα απο αυτα που μου προσφερουν και πρεπει παντα να γινεται αυτο που θελω και οτι δεν θα πετυχω ποτε τιποτα με τα μυαλα που εχω.Στο τελος μου λεει το εξης:Το μονο που θες ειναι να πας να δεις τον μαλακα τον Μ τοσο ανωριμη εισαι.Καπου εδω πρεπει να σας πω οτι με μειωνε απο παντα οποτε δεν με ενοιαξε και τοσο.Αλλα με πειραξε πολυ που αναφερθηκε στον Μ και δεν σεβαστηκε καθολου τα συναισθηματα μου.Κι αν η αποψη της γι'αυτον ειναι κακη προτιμω να μην το ξερω καν και να μην αναφερθει σε αυτον.Αφου συνεχισε να με κατσαδιαζει ολη μερα το βραδυ γυρω στις 12 παρα ετοιμαζομουν να παω για υπνο.Και ξαφνικα ερχεται η μανα μου στην κουζινα και αρχισε παλι να ουρλιαζει και χωρις να εχω προλαβει να πω ή να κανω κατι ερχεται ο πατερας μου και ειναι η πρωτη φορα που μου φωναζει και με κατηγορει πως την προκαλω και φταιω εγω για οτι γινεται.Να σας ξαναθυμισω πως ειχα κοκκαλωσει απο τη στιγμη που ηρθε η μανα μου φουριοζα μεχρι την τελευταια στιγμη που φωναζε ο μπαμπας μου.Δεν μπορουσα να πω απολυτως τιποτα.Ειχα μεινει.Αφου πηγαμε ολοι για υπνο και πραγματικα δεν ειχε βγει κουβεντα απο το στομα μου απο το απογευμα της προηγουμενης μερας,με παιρνει τηλεφωνο στο σχολειο ο πατερας μου.Με ρωτουσε αν μιλησα με τη μανα μου κι εκει ξεκινησε ενας 20 λεπτος τσακωμος.Μου ελεγε οτι ετσι οπως τα λεω και σε αυτον να τα πω και στην ιδια και οτι θα με υποστηριξει αν γινει κατι κτλ.Εγω φυσικα αντεδρασα και του ειπα οτι οπως τα λεω σε εκεινον αυτη το παιρνει ως ειρωνια και οτι δεν χρειαζομαι την υποστηριξη του.Το μονο που στα αληθεια ηθελα ηταν να μην ξαναμιλησω με κανεναν για τουλαχιστον 1 μηνα για να ηρεμησω.Μα αυτο ηταν αδυνατο ομως τα πνευματα στο σπιτι ειχαν ηρεμησει.Εκτος βεβαια απο το δικο μου εσωτερικο πνευμα.