Söyledikleriyle beynimden vurulmuşa döndüm yaklaşık yarım dakika ne yapacağımı bilmeden şaşkın şaşkın bakındım ve ardından salondan çıkıp büyük bir itinayla süslenmiş minimal görünümdeki düğün arabama bindim. Tek duyduğum arkamdan insanların çığlık çığlığa bağırıp,koşuşturmaları ve benim hıçkırarak ağlamamdı. Düğünümün böyle geçeceğini kim tahmin ederdi ki??
................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
Normal yaşantımı İzmir'De sürdürürken sırf onun için İstanbul gibi bir şehirde yaşamayı göze almış,buraya gelmiştim.Burada sadece bir aydır bulunuyordum ,nereye gideceğimi düşünerek hala ağlıyordum.Sonunda aklıma Denizle uğradığımız sahil geldi ve nihayet sahile ulaştığımda yan koltuğa attığım zincirli beyaz çantamı elime aldım.Sonra usulca arabadan indim.Hep geldiğimden daha sakin bir otam beni karşıladı.Dalgaların kumlara umarsızca vuruşu,hafif bir esinti..Her şey o kadar net hissediliyordu ki..Bir taşa takıldığımda her şey kafamdan uçup gitmiş,kendimi yerde bulmuştum. "Kahretsin!"diye bağrışımın uzunca yankılandığını fark ettim kendimi zorlayarak kalktım ve çantamdan çıkardığım anneanne yadigari neredeyse "antika" olan aynama baktığımda makyajımın tamamen bozulmuş,saçımın darmadağın olmuş,ağmakatan gözlerimin şişmiş olduğunu gördüm ve düşmenin etkisiyle hem topuğum kırılmış hem de gelinliğimin etek kısmındaki tüller yırtılmıştı.Arabaya doğru güçlükle yürüdüm ve ayakkabılarımı çıkarıp bagajdan bir çift spor ayakkabı alıp ayağıma geçirdim.Hemen makyajımı ve saçımı yapıp kalabileceğim bir yer aramaya başladım uzun süren bu arayışın sonunda nihayet bir pansiyon buldum.Eski ve yıkık dökük bir yer olsa da "İş görür"diye düşünerek binaya girdim.Resepsiyona benzeyen bir masanın arkasında kel,hafif kilolu,orta yaşlarda sempatik bir adam vardı.Gülümsedi ve yumuşak bir sesle:
_Buyurun gelin hanım,nasıl yardımcı olabilirim?
_Ben tek kişilik bir oda istiyorum.
_Tabi,diyerek arkasını döndü ve arkasında duran asılı oda anahtarlarından birini çıkarıp verdi.
_Teşekkürler,diyerek gülümsedim ve gülümsemem "ASANSÖR ÇALIŞMIYOR" yazısıyla bozuldu.Gerçi böyle bir binada kim asansörü tercih eder?O da ayrı..
Uzun ve dik merdivenleri kendimden beklemediğim şekilde bir çırpıda çıktım ve odaya girdiğimde yatağa uzandım.Acilen duş almam gerekiyordu ,istemeye istemeye kalktım yataktan,ardından elime aldığım havlularım ve kıyafetlerimle banyoya yürüdüm.Kapının içeriden kilitli olduğunu fark ettim ve içeriden gelen su sesiyle ürperdim.Burası benim odamdı fakat içeride birisi vardı.Kapıya sertçe vurdum.Ses gelmedi.Biraz bekledim ve kapı açıldığında 1.80 boylarında,yeşil gözlü,kumral birisi karşımdaydı ,ben "Odamdan çıkarsan sevineceğim"dedim." Ne saçmalıyorsun ya?"dedi ve beni görmezden gelerek mutfağa geçti.
Ardından yürüdüm ve "Kime diyorum?"dedim arkasına döndüğünde elimde tuttuğum anahtarı yüzüne doğru salladım."Hadi,görüşürüz canım"
Güldü ve "Ha,odadan çıkmayı kabul ettin yani?"
"Çok komiksin sen ya"dedi.
Sonra uzun ,kahverengi eskimiş bir koltuğa oturdum.Elimde kıyafetlerin kaldığını fark edip banyoya girdim.Hızlıca giyinip çıktım ve o çocuk hala odadaydı.
"Burada uzun süre kalacağız gibi duruyor.Ta.."sözünü keserek"Hayır,uzun süre kalmayacağız çünkü sen şu an gidiyorsun"
"Tanışalım diyecektim,Batuhan"dedi , elini uzattı kollarımı bağlayıp başka bir tarafa baktım ve
