Ο κύκλος του θανάτου!

Απότομο ξύπνημα

----------------------SELINA---------------------Ξαφνικά βυθίζομαι στο απόλυτο τίποτα. Μια παιδική φωνη με οδηγει κοντα της . Ειναι λεπτή και γλυκιά, τοσο αθωα σκεφτηκα και άρχισα να την ακολουθώ χωρις να το καταλαβω.Καθως προχωρουσα απαλες δεσμίδες φωτος ζεσταιναν τα μάτια μου , οσο πιο πολυ προχωρουσα τοσο περισσότερες ερχοντουσαν . Ομως οταν ανοιξα τα ματια μου η φωνή εξαφανίστηκε και ολα εγιναν γκριζα.Μια καταθλιπτηκη ατμόσφαιρα κυριαρχουσε στο δωμάτιο, αμεσως καταβαλα που ήμουν.
Αυτο το σκληρό κρεβατι , οι αχρωμοι ξεθωριασμενοι τοίχοι, τα παλια ξύλινα παράθυρα που τρίζουν με την παρουσία του αερα,παλι εδω ειπα στον εαυτό μου.Για αλλη μια φορα βρισκόμουν στο νοσοκομείο. Μπραβο selina , είπα στον εαυτό μου. Τι επαθα παλι? Ποσο καιρο ήμουν εδω? Οι γονείς μου ξέρουν? Ολες αυτες οι ερωτήσεις μου ηταν τόσο συνηθισμένες ,που ούτε σκεφτηκα να τις κανω. Περίμενα υπομονετικά καποιον να μπει στο δωμάτιο και να μου πει ποτε μπορω να φυγω.

--------------------------PAUL-------------------------

Αλλη μια μερα πέρασε και είμαστε ακομα εδω. Ο γιατρός ειναι θετικός και τωρα το μονο που περιμένουμε ειναι να ξυπνήσει. Ωστόσο δεν μπορώ να σταματήσω να ανησυχώ απο την στιγμή που δεν ξέρω την αιτια που το προκάλεσε αυτό. Ο Rafael υποστηρίζει οτι ηταν μια απλη κρίση αλλα τα επιχειρήματα του δεν με επισαν.
Μόλις ξυπνήσει η selina θα την παρω απο εδω. Αρκετά πέρασε.
Ξαφνικά βλέπω τον Steve να με πλησιάζει φορώντας ενα τρομακτικά ευχάριστο χαμόγελο.

S: Paul ξυπνησε.
Ακουσα καλα? Επιτέλους ενα δείγμα οτι ειναι καλα.
-Δηλαδή μπορώ να της μιλήσω?
S :Σε περιμένει αρκετή ώρα καλύτερα να βιαστεις .
-Ευχαριστώ Steve.
Αμέσως έτρεξα κοντα της ,δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άλλο απο το να την ξαναδώ. Πήρα μια βαθιά ανάσα και μπήκα στο δωμάτιο. Ηταν εκεί και με κοιτούσε με ενα βλεμμα γεμάτο παράπονο. Δεν μπορούσα να καταλάβω ôον λόγο.
S: πες μου καλέ μου, πόσο ωρα μπορεί να σου πήρε για να έρθεις. Ξέρεις ποση ωρα κάθομαι και σε περιμένω κοιτάζοντας τους τοίχους. Κοντεύω να τρελαθώ εδω μέσα.

Αμέσως ενα αυθόρμητο χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου και την πλησίασα .
- Συγγνώμη κυρια μου αλλα αν με είχατε ειδοποιήσει νωρίτερα θα φροντιζα να ήμουν στην ωρα μου ,αλλα μαλλον ήσασταν πολυ απασχολημενη με το να κοιμάσαι ενω εγω περναγα τα βραδια μου σε μια αβολη καρέκλα.
S: Paul....
-τι ειναι παλι; τι αλλο εκανα και σε πήραξε?
S: συγνώμη για ολα .
-τι εννοείς καρδιά μου?
S : που σε ανησυχώ τόσο, εχεις και εσυ ζωη δεν χρειάζεται να την περνας αγωνιωντας για την δική μου.
-τωρα λες βλακιες . Το ιδιο θα εκανες και εσυ για εμενα, ισως και χειρότερα.
S :μου έλειψες
-και εμενα. Είσαι καλά τώρα?
S: ναι ηταν μια συνηθισμένη κρίση, το παθαίνω συχνα τελευταία απλα ποτε δεν κρατησε τόσο.
-και εγω γιατι δεν ηξερα τίποτα?
S: για δεν ησουν εκει οταν γινοταν. Δεν ηθελα να σε ανησυχώ.
-Απο σήμερα θα είμαι παντα εκει Δεσποινης Stone , και δεν πρόκειται να σας αφησω μονη λεπτό.
S :το καλο που σου θέλω. Ποτε θα παμε σπίτι?
- ααα μην βιάζεσαι τοσο, πρωτα να μιλησω με τον Steve και μετά.
S : δεν υπαρχει λόγος, είμαι καλα δεν αντεχω αλλο εδω μεσα.
- αυτο κανονικά θα με πήραζε αλλα σε δικαιολογω γéá τωρα.
S :ξερεις τι εννοώ, παμε σπίτι μας
- δεν καταλαβαίνω γιατι δεν μπορείς να περιμένεις,  τι θα αλλαξει αμα φύγουμε τωρα ? Θα γινεις καλύτερα μήπως?
S : οχι αλλα αυτοι οι άνθρωποι δεν μπορούν να με βοηθήσουν. Κανεις δεν μπορεί.
-Μου κρυβεις κατι?
S :δεν νομίζω οτι θα μπορούσα να το κανω αυτο ,καταλαβαίνεις τα πάντα απο μονος σου.
- εδω θα συμφωνήσω. Παω να φωναξω τον Steve.
S : μην αργησεις παλι.
- ποτε ξανα .

Φεύγοντας απο το δωμάτιο καθε αίσθημα φόβου ειχε εξαφανιστεί.

¹ìáóôáí παλι εγω και εκείνη σαν να μην αλλαξε τίποτα.
Βρηκα τον Steve και πήγαμε μαζι για να κανονίσουμε τιò λεπτομέρειες για να την παρω σπιτι.

Dr : θα προσέχεις πολυ selina οποιοδήποτε επεισόδιο άγχους ή πίεσης δεν θα εχει καλο αποτέλεσμα. Οτι χρειαστείς μπορείς να με παρεις τηλέφωνο και θα ερθω να σε δω στο σπιτι.
S : ευχαριστώ πολυ.
- υπάρχει κατι αλλο που πρέπει να προσέχει?
Dr : καλο θα ηταν να κατσεις στο σπιτι μεχρι να δυναμώσει ο οργανισμός σου. Πρακτικά αυτο σημαίνει οχι σχολη και οχι συναυλίες μεχρι νεοτερας. Ειμαι σίγουρος οτι ο paul θα σε προσέχει.
-Φυσικα. Selina είσαι έτοιμη να φύγουμε?
S :ναι

Οταν μπήκαμε στο αυτοκίνητο , ένιωσα οτι κατι την στεναχωρουσε. Ωστόσο δεν μπορεσα να την ρωτησω τι. Ηταν σκεπτικη , κοιτούσε το φεγγάρι εξω απο το παράθυρο της , σαν να ηταν το μονο που μπορούσε να την καταλαβει . Ισως και να το ζηλευα και λίγο, τα ματια της ηταν καρφωμενα πανω του και οχι σε εμένα. Της εριξα μια γρήγορη ματια μηπως και με κοιταξει αλλα ματαια,  ουτε κουβέντα.
Ξάφνου ένιωσα το χέρι της να τυλιγεται γυρω απο το δικο μου , μαλλον καταλαβε το παράπονο μου. Δεν μου άφησε το χερι μεχρι να φτασουμε στο σπίτι . Ηταν δικéá μου.
Οταν φτασαμε καναμε ενα γρήγορο ντους και ξαπλωσαμε στο κρεβάτι.
- χρειάζεσαι κατι?πονας?
S : ειμαι καλα ,μην ανησυχείς.

Οταν το ειπε αυτο ,ηρθε κοντα μου και με αγκάλιασε δίχως να με αφησει.Ηταν ζεστη και το άρωμα της με χαλαρωνε.

S :αυριο θα ερθω μαζι σου , θελω να δω την  emily. Σίγουρα θα περασω καλύτερα απο το να κάθομαι σπίτι χωρις να κανω τίποτα.
-αφου το θες δεν θα σου φερω αντίρρηση.
Ειμαι σίγουρος οτι η Emily θα σε βοηθήσει να λυσεις το πρόβλημα σου.
S:  τι εννοείς ?
-βλεπω οτι κατι σε προβληματιζει αλλα επίσης βλεπω οτι δεν θες να μου πεις τι .
S : δεν  ειναι αυτο  απλα δεν θα σου αρέσει.
- δοκίμασε με
S : αφού είσαι τόσο σίγουρος. Θελω να γνωρίσεις τους γονείς μου.

Ένταξη οταν το ακουσα αυτο χλωμιασα. Μονο αυτο δεν περίμενα να μου πει. Δεν ηξερα τι να της απαντήσω και το βλεμμα της γινόταν ολο ενα και πιο επιθετικό.
S : λοιπόν paul  , τι λες?
- νομιζα οτι δεν τα πήγαινες καλα με του γονεις σου.Δεν περιμενα να θες  να τους συναντήσω.
S :η αλήθεια είναι ότι δεν τα παμε τοσο καλα αλλα θελω να τους δείξω οτι εχω καποιον να με φροντίζει, χωρις να μου δινει μονο λεφτά.
- τελια .Και θα με συμπαθησουν?
S : οχι ,δεν συμπαθούν κανεναν αλλα δεν θα επρεπε να σε νοιαζει. Απο αυτη την συνάντηση θελω να ôους δειξω οτι δεν τους χρειάζομαι πια.
-και ποτε λες να γίνει?
S : το συντομότερο δυνατόν . Δεν πιστεύω να σε ενοχλεί.
- οχι αφου το θες ,θα γίνει.
S : χαίρομαι τόσο που με στηρίζεις. Σε αγαπω.
-κι εγω.

Μα οτι και να ειπα , στο πισω μερος του μυαλού μου κυριαρχουσε ενα αίσθημα φόβου. Ετσι ξαφνικα της ηρθε? Κατι δεν παει καλα.