Brazil

603 23 4
                                    

Op het vliegtuig zat ik naast Dani die in een magazine zat te bladeren, we gingen aankomen om 4 uur smorgens wegens de tijdsverschil. Nu konden we nog een paar uur uitrusten voor we zouden kennis maken met onze leraren en de omgeving, ik hoorde Dani zuchten " hoe lang is het nog" ik keek op mijn horloge " ongeveer nog een 3tal uur" ze zuchtte en liet haar hoofd tegen het hoofdkussen vallen " pff, nog zo lang" ik knikte en nam mijn gsm uit mijn handtas en keek voor nieuwe berichten, ik had er 1tje van mijn tante " heey lieverdje, je zal nu wel al in het vliegtuig zitten. Iedereen van de studio wenst je een fijne ervaring met mooie foto's! Ik mis je nu al maar hoor toch nog iets van je :) x" Ik kreeg een paar tranen in mijn ogen, Catarina was het enigste familielid dat ik ken dat er mijn hele leven voor me is geweest. Ik heb mijn vader of moeder nooit gekent, hoe dat het komt weet ik niet maar ben dus door iets bij mijn tante belant wat ik eigenlijk helemaal niet erg vind dat dat is gebeurd maar het enige wat me een beetje dwars zit is waarom mijn ouders nooit contact opgenomen hebben met me of iets laten weten hebben zoals een verjaardagskaart of iets dergelijks. Ik weet dat ik afkomstig ben van Brazilie, dat is nog een reden dat ik meegegaan ben. Om antwoorden te vinden en misschien wel mijn ouders te vinden, wie weet lukt het me ook dat zou ik geweldig vinden maar aan de andere kant maar wat als ze zo'n luxe leventje leiden en ik daar niet in pas? Ach zorgen voor later of misschien zelf zorgen die ik niet ga meemaken. Ik besloot maar een berichtje terug te doen nadat ik de tranen van mijn wangen had afgewreven " heyy tanteke, jups nog 3 uur vliegen en dan komen we aan op het vliegveld in Rio de Janeiro en daarna nog een half uurtje tot een uurtje in de bus tot ons hotel. Zeg tegen iedereen dat ik foto's zal nemen en dat ik ze mis! En Catarina ik mis jou ook, ik skype je zo snel als ik kan x kusjes xoxo" ik vergrendelde mijn gsm weer en stak hem weg in mijn handtas en keek om naar Dani die al aan het slapen was.Ik legde mijn hoofd op het hoofdkussen en besloot om ook maar even te rusten.

In de verte hoorde ik een stem omroepen " Geachte reizigers , over 10 minuten landen we in de luchthaven van Rio de janeiro" ik opende mijn ogen en keek naar Dani die nog even rustig sliep als ervoor, zacht duwde ik met mijn eleboog tegen haar arm om haar te wekken, met kleine ogen keek ze me aan " wat is er?" vroeg ze me terwijl ze de slaap uit haar ogen wreef " we landen in 10 minuten" ze knikte en haalde haar spiegeltje boven om haar make-up bij te stellen, haar ogen werden groot toen ze zag dat ze haar mascara had uitgewreven en pakte een zakdoekje met een make-up remouver voor de ogen om die niet te beschadigen. Op 5 minuten had ze haar make-up helemaal bijgewerkt en zag het eruit gelijk ervoor , perfect zoals gewoonlijk. Dani was echt een heel mooi meisje, alle jongen vielen voor haar en dat was niet gewoon omdat ze het zusje van Lionel Messi was! Neen! Dani was echt een pracht van een meisje, ze had goudblonde lokken in haar donkere haren dat totaal verschilde van haar broer die donker haar had, haar ogen waren groen blauw en ze had een donkere huidskleur. In tegenstelling tot ik met mijn lange donkere haren die moeilijk te temmen waren, ik had bruine ogen met een blauwe schijn en een lichte huid desondanks ik toch Braziliaans ben. Het vliegtuig maakte een landing en we stonden op uit onze stoelen toen de deuren open gingen, ik en Dani namen onze handbagage en wandelde uit het vliegtuig samen met de 10 andere kinderen en de begeleider. Dani en ik hadden een extra outfit in onze handtassen gewoon om er steeds goed uit te zien en omdat onze kleren er waarscheinlijk verkreukt uitzage na de reis en inderdaad dat waren ze. We liepen naar de WC en klede ons om in een hokje, stopte onze oude kleren in de tas en liepen uit de WC terug naar de groep. We moesten een paar minuten wachten op onze bagage en daarna stapte we op onze bus die stond te wachten voor de luchthaven, ik ging aan het raam zitten en Dani kwam naast me zitten. "Brasil here we are!" zei ze en wierp haar handen in de lucht, ik moest lachen en niet veel later viel ze ook in de lach met haar actie en woorden. Onze bus reed langs vele dorpjes waar Dani erg graag zou shoppen dat vertelde ze me toen we er voorbij reden. Na een goed drie kwartier kwamen we aan aan ons hotel in Rio, het noemde hotel Cabana en zag er erg luxe uit. We namen onze bagage en sleurde het achter ons mee naar binnen. De begeleider liep naar de balie en ging de nodige informatie en sleutels halen, Dani en ik stonden bij de 2 meisjes van onze school waarvan ik teweten ben gekomen dat ze Daisy en Lilly noemde en volgde allebei de dansstijl klassiek ballet. Onze begeleider liep naar ons toe en gaf ieder zijn sleutel, Dani en ik sliepen in kamer '107' Dani nam de sleutel van de begeleider en liep naar de lift met haar 4 koffers, ze had gelukkig 2 sporttassen en 2 bagagekoffers anders was het een ramp geweest om dit mee te sleuren. Ik nam mijn sporttas onder mijn arm en mijn andere bagage in de hand en volgde haar naar de lift. We kwamen aan op het 4de verdriep en liepen uit de lift en gingen naar rechts, wannneer we aankwamen aan onze hotel stak Dani de sleutel in het sleutelgat en draaide hem rond tot de deur open was. Ze liep binnen en liet direct haar koffers vallen, ik verschrok en keek naar haar " Dani!?" ze draaide zich om met een super grootte glimlach op haar gezicht " wat is er?" ze nam mijn hand en trok me de kamer binnen. Mijn mond viel open van verwondering, we verbleven gewoon in een suite....

Playing The Player ~ A Neymar Jr fanficWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu