|2| Aniden aynı çatı altında

465 59 28
                                    

"O-olamaz... B-bu şaka olmalı!"

Şaşkınlık ve korku dolu gözlerle etrafına bakınırken bir anda duyduğu havlama ile yerinde sıçradı küçük Jimin.

"Hav hav!"

Kafasını sesin geldiği yere çevirdiğinde av köpeği ile göz göze gelmişti. Av köpeği ona bakarak havlıyordu. Jimin üzerine tuttuğu oyuncak tavşanın örgü tulumunu komple giyinerek bir kaç adım geriliyordu minik ayaklarıyla.

"G-gelme! Y-yaklaşma!"

Av köpeği Jimin'in üzerine doğru yürürken bir anda boynundaki tasma gerildi ve sert bir erkek sesi duyuldu.

"Gel oğlum, yol otarafta değil. Gel!"

Köpek başını eğerek sahibini takip edip uzaklaştığında Jimin rahat bir nefes aldı.

"Ne yapacağım ben?.."

ﻬஐﻬஐﻬஐﻬ

"L-lütfen bulun oğlumu."

"Size güveniyoruz Güvenlik Bay Namjoon."

Bay Park ve Bayan Park karşısındaki gamzeli güvenliğe yalvaran gözlerle bakıyorlardı. Jimin'in geceden beri olmaması onları çok endişelendirmişti.

"Jimin ergenlik çağında nasılsa bu kadar endişelenmeyin. Kimseye söylemem merak etmeyin."

"T-teşekkürler."

ﻬஐﻬஐﻬஐﻬ

"Jungkook!"

Zaten merdivenleri inmekte olan Jungkook annesinin sesiyle adımlarını hızlandırdı. Annesi onu merdivenlerin sonunda bekliyordu.

"Komşumuzun oğlu Jimin kaybolmuş, dün gece evden çıkmış ve geri dönmemiş. Şuan kapıda polis var."

Jungkook'un aklında dün gece olanlar canlanırken annesi konuşmaya devam ediyordu.

"Dün gece güvenlik onu Misaki Parkı yakınlarında görmüş. O kadarda fırtına vardı, endişelendim doğrusu."

Jungkook endişeyle kapıya doğru adımladı.

"Koşu yapacağım."

Evden çıkmış, Misaki Parkına gelmişti. Gölün etrafına, her yere dikkatla bakıyordu. Jimin'e dair bir iz bulmak için. Gözleri küçükken Jimin ile girdiği mağaraya takılmıştı yavaş adımlarla oraya ilerledi. Yerde Jimin'in pembe montu, kot şortu, çantası vardı. Neden kıyafetleri buradaydı da o yoktu diye düşünmeye başlarken etrafa bakınmaya devam etti.

"Jimin? JİMİN?!"

"Jeon Jungkook!"

Sesin nerden geldiğini anlamayan Jungkook gözleriyle Jimin'i arıyordu. Ses çok azdı, zorlukla duyuyordu.

"Jimin?"

"Jeon Jungkook!"

"Jimin neredesin?"

"Buradayım burada!"

Jungkook bakışlarını yavaşça yere indirdiğinde küçük Jimin kayanın üstünde zıplayarak ellerini havada iki yana sallıyordu. Jungkook öylece donakalarak ona baktı bir kaç saniye.. Ardında yanına çömeldi ve gerçek olup olmadığını anlamak için işaret parmağını ona uzattı. Parmağı ona değdiğinde endişeyle kendi yanağını sıkarak rüyada olup olmadığını sorguladı kendi kendine.

Mʏ ʟɪᴛʟʟᴇ ʟᴏᴠᴇʀ → KᴏᴏᴋMɪɴHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin