bu hikaye tamamen iki kişinin aşkın dan deil nefretin den doğmuştur. korku sarmıştı her yanı uçsuz bucaksız bir yol vardı uyanmıştı küçük kız gözlerini açtığın da bir ormadaydı nereye gidebilirdi bilmiyordu daha 9 yaşındaydı kimsesiz di yapayalnız geleceği ile örtmüştü üstünü karanlıklarına güneş güneşine umut olmuştu adeta. ailesi varmıydı veya kendisi kimdi adı neydi hiç bişi bilmiyordu küçük kız ufak adımlarla yürümeye başladı her attığı bir adım da durdu ve düşündü ya ölürsem ama mecburdu devam etti bir yol gördü ve yola çıktı yol boştu belki biri geçer die baktı ama kimse yoktu zaten böyle bir yere kim gelirdiki die düşündü peki kendisi neden burdaydı kafası karışıktı küçük kızın ağlamaya başladı artık korkuyordu ve bir çığlık duydu bu öyle bir çığlıktıki sanki bir ölüm çığlığı. koştu küçük kız sesin geldiği yere doğru koştu ve bir ev gördü eve yaklaşması gerektiğini biliyordu ama tehlikeli olabilirdi açıkcası bir an kaçmak daha mantıklı gelmişti ama bir ömür boyu bu vicdan azabıyla yaşıyamazdı devam etmesi gerekiyordu 7 yaşındayken ona kasabada bir amca bakardı ve ona hep başladığın işi asla yarıda bırakma derdi bu söz aklına geldi ve asla bırakmıycağına yemin etti. bir an duraksadı nerden geldiği belirsiz bir silah sesi duydu etrafına bakındı ve sessiz adımlarla eve doğru ilerlemeye başladı evin önündeydi camdan içeri baktığında iki adam bir kadını bağlamış ve kafasına silah dayayıp zorla konuşturmaya çalışıyorlardı ama kadın inatçıydı cevaplamıyordu bir an adamlardan biri dışarı bakıcak oldu ve kızı gördü koşarak kızın peşine düştü küçük kız kaçmaya başladı ama başaramadı yorgundu ve açtı küçük vücudu halsiz düşmüştü yere düştü küçük kız ve adam onu eve götürüp kadının yanına bağladı.
