Chapter 9

185 9 3
                                    

y/n p.o.v

Ik zag Jungkook op een stoel, vastgebonden met tyraps (tijrips) onder het bloed. Ik zag in zn zij een grote wond zitten, om me heen zag ik Jimin naar de keuken rennen om een schaar te pakken. Omdat ik in een rolstoel zat ging Mark voor me naar Namjoon, ik zag hun druk koreaans praten zodat ik er niks van begreep. Toen Jungkook los was zei hij met een zucht dat ik Jisoo moest bellen en zeggen dat ze mee met hem en Yoongi moest naar het ziekenhuis, ik belde Jisoo en ze kwam gelijk aanrennen naar de auto. Mark had gezegt dat ze zijn auto mochten gebruiken, iedereen was woedend dus ik zei maar niks. Toen iedereen weer een beetje gekalmeerd was kreeg Jin een belletje, iedereen hield zn adem in en bleef stil. Jin ratelde maar door in het koreaans en niemand begreep er wat van, toen Jin zn telefoon weg legde schudde hij moeizaam zn hoofd.

Jin p.o.v

Dit kan niet waar zijn.... Ik wist dat pa ooit nog een keer zou terug keren maar ik wist niet dat ze iemand pijn zouden doen waar ik om geef.... Ik zal dat mannetje van hem eens een lesje leren. Terwijl ik door iedereen aangekeken werd liep ik naar de keuken, niemand liep achter me aan.... gelukkig. Ik stapte op een krukje en pakte de koektrommel, ik keek er in en zag hem liggen. Ik pakte het pistool dat er in zat en deed hem in me broek achter me rug, niemand had geweten dat het daar lag. Ik liep terug de menigte van iedereen in, ik zag hoe geschokt Taehyung was. Ik gaf hem een knuffel en zei dat alles goed met hem kwam, Namjoon en Jimin zaten met y/n te praten en het leek alsof Namjoon y/n wou afpakken van Jimin t zal wel. Ik zag Hoseok treurig naar beneden kijken, hij liep even later naar Taehyung toe en ze gingen wat praten. Ik nam Mark even apart mee naar de gang om hem wat te vragen, "Mark ik wil je 1 ding vragen" begon ik. Hij zei dat ik alles mocht vragen "ik heb je nodig voor een missie waar niemand iets van mag weten", ik zag hem bedenkelijk kijken. Luister, zeg tegen je zusje en tegen iedereen dat we boodschappen gaan en zo terug zijn ik leg je onderweg uit waarom. Hij deed wat ik zei en we liepen naar buiten naar mijn auto, toen we de auto instapte draaide ik me naar hem toe. Luister goed naar wat ik ga zeggen en vergeet dit niet! Toen ik nog een klein kind was had ik niet echt een geweldige jeugd en trok vaak op met mn moeder omdat me pa nooit thuis was, ik vroeg op een dag een keer aan me vader wat voor werk hij deed. Ik wou dat ik het nooit gevraagd had maar goed, mijn vader deed blijkbaar moorden voor iemand. Wie mocht ik nooit weten maar wat hij wel wist was dat ik het ooit ook zou moeten doen, mijn moeder wist hier van en was hier vol tegen. Toen had mijn vader blijkbaar een contract voor me getekent zodat ik dat werk ook ooit zou doen, in de tussen tijd dat ik dat nog niet wist had pa een eigen bedrijf opgestart. Hij huurde allemaal mensen in om verschillende moorden te plegen en andere mensen huurde hem weer in, toen ik er achter kwam dat pa een contract voor me had ben ik ergens in de nacht naar Namjoon gevlucht. Toen zijn we uiteindelijk met zn zevenen naar Seoul gevlucht, ik had af en toe contact met mn moeder alleen dat werd snel al niks meer. Ik dacht van pa af te zijn maar hij heeft me blijkbaar gevonden, 1 van zijn mannetjes heeft mij gebeld dat hij rond 11AM bij Ryunique zal staan. Ik keek op mn horloge en zag dat het 5 voor 11 was dus ik startte de auto, Mark bleef stil en knikte maar wat.

Mark p.o.v

Maar eh weet je zeker dat het veilig is? Ik vind dit maar wat spannend, Jin antwoordde dat ik rustig moest blijven. Hij vertelde onderweg nog dat hun als 7 jongens niemand leuk mochten vinden, dat was verboden aangezien alle jongens zulke ouders hebben. Ze hebben allemaal spionnen die hun in de gaten houden enzo, Jin reed scherp het bochtje om en ik zag een zwart gedaante staan. Jin stopte de auto en we liepen bijde de auto uit, het zwarte gedaante liep in het licht dat voor het restaurant was. Voordat ik op de persoon wou afstappen hield ik afstand, ik keek nog eens goed en kon niet geloven wie ik zag.

Dangerous Love - Jimin fanfictionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu