His Series #1: Blaze Adams

Chapter Twenty-Eight

◼️CAROLINE◼️

"Hindi pa ba siya gumigising?" I heard Blaze aksed

"Hindi pa since nung matapos ang pag-donate mo" I heard Allen said. Heard Blaze's sigh at nakaramdam ako na may humawak sa kamay ko

"Magpahinga ka kaya muna Blaze? kami na ni Nic ang bahala dito, mamaya lang din darating si Cameron" Allen asked

"I can't...paano kung pag-gising ko...wala na siya?" Blaze asked

"Chill ka lang bro...gigisingin ka naman namin kaagad eh" Allen said. Blaze sighed again at nawala naman ang pagkakahawak niya sa kamay ko

"I'll tell Morgan na dalhan ka ng pampalit" Allen said at nakarinig naman ako ng yabag at pagbukas then pagsara ng pinto

"I love you Caroline...please wake up soon" He said

I love you too Blaze

.

.

.

.

Sinubukan ko ulit na buksan ang mata ko pero ganun pa rin iyon. Naka-glue sa isa't-isa.

"Blaze, you need to go home." I heard Allen said

"No." Blaze said in a firm tone

"Tingin mo ba matutuwa siya pag nakita niyang ganyan" Allen asked and Blaze huffed

"I don't care. Hindi ko siya iiwan" Blaze said and I heard Allen sighed

At yun na lamang ang huli kong narinig bago ako lamunin ng kadiliman ulit

.

.

.

.

I gasped for air at saka iminulat ang mata ko. Tumingin ako sa paligid at wala namang tao

Mabilis na bumalikwas ako ng higa and I screamed in pain. Nakarinig ako ng pagbukas ng pinto at mabibilis na yabag. May umalalay naman saakin at ibinalik ako sa pagkakahiga.

"Caroline...its okay...hey" I heard Blaze said. I opened my eyes again at sinalubong ang tingin ni Blaze

"M-masakit.." I said at saka hinawakan ang tagiliran ko

"Diyan bumaon ang malaking glass shard." He said. Naramdaman ko ang pagtulo ng luha ko

"I-i'm sorry" I said

"Shh...its okay...ang mahalaga ligtas ka na" He said at saka pinunasan ang luha ko. I hold his hand and gave it a slight squeeze

Maya-maya ay may pumasok na doctor. He checked me

"Kailangan niya munang mag-stay for observation." The doctor said

"Hindi ba pwedeng i-discharge na lang siya at sa bahay ko obserbahan?" Blaze asked

"I'm sorry Sir, pero mas maganda kung dito na lang sa hospital" The doctor said

"Blaze...I'm okay here" I said

"Sure ka?" Blaze asked and I nodded

"Anyways, I need to do my rounds. Just call me kung may nararamdaman ka" He said at saka lumabas na ng kwarto. Tumingin naman ako kay Blaze na nakatingin sa nakaturok sa kamay ko. inilagay ko naman ang kamay ko sa pisngi niya and I touched his eyebags

"Ilang araw kang di natulog?" I asked

"I don't know.." He said

"Namumutla ka, anong ginawa mo?" I asked again and he smiled

"You need blood transfusion. So I donated, don't worry I'm fine" He said. I bit my lip at naramdaman ko ang pagtulo ulit ng luha ko

"Hey, please...don't cry" He said at saka pinunasan ulit ang luha ko.

"Thank you Blaze..." I said

"You shouldn't" He said at kumunot naman ang noo ko. Iniiwas niya ang tingin saakin "Dapat pinuntahan na lang kita, dapat sinundo na lang kita" He said

"Blaze--" I called but he cut me off

"Kasalanan ko to" He said. Umiling naman ako at hinawakan ko naman ang kamay niya

"Blaze, kung nanduon ka, edi tayong dalawa ang na-aksidente. H-hindi ko kakayanin kung may mangyari sayo" I said. He sighed at saka inayos ang buhok ko bago ako hinalikan sa noo ko.

"I'm so happy na gising ka na" He said and I smiled

"I'm happy too...nakita na kita..." I said before I close my eyes and drifted into my dreamland

.

.

"Promise me na hindi mo ko kakalimutan" Tumingin ako sa nagsalita at may dalawang bata na nanduon. Lumapit naman ako at umupo malapit sa kanila

"Pero...makakalabas pa ba tayo dito?"  Ani ng batang babae. Tumingin naman sa kanya yung batang lalaki at hinawakan ang kamay nito

"Oo, magtiwala ka saamin" Ani ng batang lalaki

.

.

I gasped at saka tumingin sa paligid. It is the same white walls of the hospitals, si Blaze ay kasalukuyang natutulog sa sofa and a blue blanket is covering him, poor Blaze

Nanatiling nakatingin ako sa dingding na nasa harap ko. Who is that kid? bakit nasa panaginip ko siya?

Maybe one of my patient?

"Caroline?" Tumingin ako kay Blaze na kasalukuyang kakatayo pa lang mula sa sofa

"Nagising ba kita?" I asked and he just shrugged

"May masakit ba? tatawag na ba ako ng doctor?" He asked at umiling naman ako

"May napanaginipan lang ako" I said. Naramdaman ko ang paghawak niya sa kamay ko

"Nagugutom ka ba?" He asked and I nodded. He smiled at saka tumayo "I'll be back" He said at saka lumabas ng kwarto ko.

Mga ilang minuto lang ay bumalik siya na may dalang tray. He smiled at saka inilapag iyon sa side table. then may inilagay na maliit na lamesa sa lap ko bago niya ipinatong ang tray duon

"Buti pinayagan ka na magpasok ng pagkain na di galing sa hospital?" I asked

"Simply, I'm the CEO" He said at saka naglapag ng kutsara sa tabi ng bowl. "Anyways, what about your dream?" He asked ng umupo siya sa tabi ko

"I really don't know what it is. Dalawang bata sila na nag-uusap" I said

"That's kinda creepy" He said and I nodded

"It is" I said and my mind drifted habang kumakain ako, I know there is a meaning behind of that. And I need to find out what was that

xxxxxxxx