''ANNE BEN GELDİM!!''Annemin cevabını beklemeden küçük evimizdeki küçük odama koştum.Çantamı fıralttığımda yere düşen Harry'nin ceketine gözüm takıldı.Yok artık! Çocuğun ceketi bende kalmıştı.Yerden kaldırıp yatağama fırlattım.Sonra laptobumu ve kulaklığımı alıp bende yatağa atladım.
''Söz veriyorum sana dokunmam Grace.Sadece benimle gel'' diye ısrar etti yakışıklı çocuk kıza.''Gelemem Martin,bana yaptıklarından sonra tekrar sana güvenemem.''Sarı saçlı,yeşil gözlü kız arkasına bakmadan öylece bıraktı çocuğu orada.''Bana güvenmeliydin Grace Starter!'' diye söylenip eve girdi çocukta.
Annemin kulaklıklarımı kulağımdan çıkarmasıyla kendime geldim.Beynim uyuşmuştu dünyadan tamamen kopmuştum filmi izlerken.''Yemek hazır tatlım.İki saattir sana bağırıyorum Faith!''Saçlarımı karıştırıp''Geliyorum anne'' dedim hayattan bezmiş bir şekilde.
Annemle babam ben çok küçükken boşanmışlar.Yıllardır,yani kendimi bildim bileli annemle yaşıyorum.babamı hatırlamıyorum bile.Büyükannemlerden duyduğum kadarıyla babam annemi,annemin dostuyla aldatmış.Ve annem babamla dostunu yakaladığı gün ikisinide silmiş.Sanırım babamla o kadın,annemle babam boşandıktan sonra evlenmişler.Hatta bir çocukları olmuş.
Telefonun sesiyle başımı kaldırmadığım tabaktan telefona doğru bakmaya başladım.Annemin kurallarına göre yemek sofrasındayken telefonlarımız yanımızda olması tamamen yasaktı.İlk önce telefonu sonra anneme baktım.Annemin yaptığı el işaretinden anladığım kadarıyla,'git telefonu kapat yemekten sonra ararsın' kuralını devreye sokacatım.Düşünün annem nasıl bir insan.
Yemeğim bittiğinde tabağı durlatıp makineye resmen fırlattım ve telefonuma koştum.James aramıştı.James McCall(multimedia) benim eski sevgilim.Emin olun tam bir hataydı.O da benim salaklıklarımdan biriydi işte.
Telefondan ismini bulup arama tuşuna bastım.Eminim şimdi 'neden açmadın?o kadar çok merak ettim ki' nutuklarını dinlemek zorunda kalacağım.
''Alo Faith!'' devam etmesine izin vermeden lafa atıldım.''Yemek yiyordum.Bilirsin annem ve kuralları...Sen neden aramıştın?'' Önce öksürdü ve sonra devam etti.''Şu sizin dans yarışmanız..'' Ah aptal kafam! ben onu tamamen unuttum! ''Hani biliyorsun ben o şirkette çalışıyorum.Bana bugün bir haber geldi...''
''Ne haberi James!! Yoksa yarışmaya alındık mı?!! Lütfen söyle artık!!'' Heyecandan yerimde duramıyor,yatakta zıplıyordum.''Şey Faith...Ben üzgünüm'' Sesi çok hüzünlü çıkmıştı.''Ne yani alınmadık mı?'' Gözlerimin dolmaya başladığını hissettiğimde elimin tersiyle gözlerimi sildim.''Şey nasıl söyleceğimi bilemiyorum ama...KABUL EDİLDİNİZ!!'' James'in dediğiyle olduğum yerde kala kaldım.
''Ne?Yani?Biz?Şimdi?KABUL MU EDİLDİK!!!!'' Bağırışımla annemin odama koşması bir oldu.Telefonu bir kenara fırlatıp annemin kucağına atladım.''KABUL EDİLMiŞİZ ANNEE!! Bunu çocuklara haber vermeliyim!'' Telefonumu falan evde bırakıp hırkamı alıp evden koşarak çıktım.Salona doğru öyle hızlı koşuyordum ki çevremdekiler deliymişim gibi bakıyorlardı bana.Salona girdiğim gibi ilk Harry'i gördüğüm için kucağına atladım.''Hey hey hey! Bu ne sevgi?'' dedi gülerek.''Kabul edildik Harry!!!!''Jazmyn,Destiny ve diğer çocuklardan etrafımıza toplandılar.Herkes çok sevinmişti.Özelliklede Harry...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOKAK DANSI
Fanfiction''Herneyse başka fikri olan'' diye geçiştirdi Harry.Gözlerinin yeşilinde kaybolduğum çocuk.Aşık mıyım? Belki.Seviyor muyum? Kesinlikle hayır.Çünkü aşık olmakla sevmenin arasında dağlar kadar fark olduğunu biliyorum.O yanımdayken çoğu zaman görmezden...