LONELY

Chapter 1

Hyun ri Pov

~kring kring~

Nagising ako dahil sa ingay ng alarm clock ko dahan dahan kong minulat ang maganda kong mata at bumangon na para makapag handa na dahil First day of school ngayon.

Ginawa ko lang ang Daily routine ko at sinuot ang magandang uniform ko at bumaba na.

"morning po" sabi ko kay yaya linda

"morning nak" ani ni yaya linda habang nag aayos ng breakfast.

Umupo na ako at nagsimula ng kumain habang kumakain hindi ko mapigilang maisip kong anong mangyayari sa akin mamaya alam kong sanay na akong mag isa lagi sa school pero hindi ko maiwasang hindi mag alala para sa sarili ko kasi nga minsan binubully ako sa school kaya medyo kinakabahan ako.

"mmm....nga pala yaya baka malate ako sa pag uwi mamaya dadaan kasi ako sa company matagal tagal na rin kasi akong hindi nakakapunta doon ichecheck ko lang" pagpapaalam ko kay yaya linda.

Mga Two months na kasi ang nakakalipas at hindi pa ako nakakapunta sa company medyo namimiss ko na rin yung office ko doon kaya pupunta muna ako.

"sige ingat ka doon" ani ni yaya linda

"sige pasok na ako baka malate pa ako" sabi ko sabay alis na sa bahay.

~Angel academy~

Pagka dating ko sa school bumaba na ako sa kotse at pagtingin ko sa may gate nakabukas ito at nandoon ang mga studyante ng Angel academy.

Hindi naman bago sa akin yun lagi silang nandyan na parang May inaabangan pero actually meron talaga inaabangan lang naman nila ang mga tinatawag nilang campus Prince at marami pa.
Oo tama Kayo Mga kasi marami sila hindi lang isa.

Syempre marami!! MGA nga eh!! Tanga lang hyun ri tsk!!

Yun nga naglakad na ako papasok ng Gate at lahat sila nakatingin sa akin hindi ko naman ipagkakaila na maganda ako kahit lonely ako May taglay din akong kagandahan noh.

Ngunit napahinto ako ng may humarang na isang lalake sa daanan ko ngunit hindi ko yun pinansin naglakad ako papunta sa gilid niya pero hinarangan nya ulit ako yung tipong naglalaro kayo ng patentero sa inis ko hinarap ko sya.

"ano bang problema mo?" tanong ko sa kanya.

"ikaw, ikaw ang problema ko" huh?

"panong ako ang naging problema mo eh hindi nga kita kilala" sabi ko sa kanya medyo napapataas na din ang boses ko.

"oo nga noh!! Paano mo nga pala ako makikila eh kahit kailan hindi mo ako pinansin o binigyan pansin kahit konti lang" matawa tawa nyang sabi pero halata mong May lungkot sa bawat tawa nya.

Teka!! May nagawa ba ako sa lalaking ito na hindi ko alam.

"hoy!! Ano bang sinasabi mo ha!! Paano kita bibigyan ng pansin kong hindi naman kita kilala ha!! Ni pangalan mo nga hindi ko alam eh" ayan tuloy napalakas na yung boses ko feeling ko tuloy nakatingin na silang lahat sa aming dalawa.

"alam mo hindi mo naman kailangan sumigaw eh katabi at kaharap mo lang ako hindi rin ako bingi" bwisit naman eh nasasayang lang oras ko sa lalaking ito eh!!

"hoy! Ikaw kung wala kang sasabihing matino pwede bang manahimik ka na lang dyan sinasayang mo lang ang oras ko" sabi ko sabay alis pero napahinto ulit ako ng hawakan nya ang braso ko.

"ano ba!! Bitawan mo nga ako" sabi ko habang pilit na inaalis ang braso ko sa pagkakahawak nya medyo humihigpit na kasi ito.

"pano kung ayoko anong gagawin mo ha!!" wahh naiinis na ako sa lalaking ito.

Nakatingin lang ako sa kanya habang naka smirk don't you ever dare me.

"anong gagawin ko kapag hindi mo ako binitawan? Madali lang ito oh" sabi ko sabay suntok sa pangit nyang mukha.

"oh ano ka ngayon edi tulog ka sensya na kailangan mo sigurong magpahinga bye sweet dreams" umalis na ako doon hayys buhay parang life makapagpahinga na nga lang muna.

***********************************
Sorry kong pangit pero sana pag tyagaan nyo parin itong basahin and don't forget na mag comment at mag vote thanks.