Hüzünlü Bir Ponçik

8.sınıf

"Yeni bir yıl kankamla geçireceğim mutluluklarla dolu bir yıl" içimden bunları söyleyerek yeni okuluma gidiyordum çünkü eski okulum depreme karşı dayanıklı olmadığı için yıkılacak. Otobüse bindim ve yaklaşık 10dk sonra okula vardım o kargaşanın ortasında Hacer'i bulmayı başardım "Kankaaa nabıyon" dedim gülerek " iyi kanka sen "dedi "bende" dedim ve yeni okula bakmaya başladık "güzel mi ?" Dedim " manyak mısın bu okul neresi güzel lan "dedi sanki beynimi okuyodu "aynenn" dedim ve hocaların yanına gittik acı gerçeği orda ögrendik I şubesi olmadığı için ( neden yok ???) I nın ögrencilerini başka sınıflara dağatacaklar o an kalbime bıçak saplandı sanki hoca yavaş yavaş isimleri ve hangi sınıfa gideceklerini söylüyodu sıra Hacer'e geldi "Hacer D" dedi hoca "allahım lütfen ben de D ye gidiyim" diye diye dua ediyodum içimden "Berkay E" deyince bi afalladım "Hocam E mi ?" Diye tekrar sordum "evet Berkay E" diye tekrarladı hoca benim eski sınıf arkadaşlarım hala E şubesindelerdi içimde çok kötü düsünceler var dı sınıfa girdım çantamı bir sıraya bıraktım ve hemen D şubesine gittim Hacer"i alıp dışarı çıktım dışarıda Elif vardı ( lanet olası kız ) tek başına etrafa bakınıyodu Hacer in de insan sevgidi işte "kanka acıdım kıza gel barışalım" dedi bende "tamam" dedim (sadece hacer istiyo diye) Elif in yanına gittik " bizimle dolaşmak istermisin diye sorduk " ne yapsın gariban "evet" dedi 1 hafta falan tenefuslerde öyle dolastik 2. Hafta tenefüse çıkıcaktık elif kastayım dedi gelmedi bu bahanesini 3-4 gün kullandı sonunda Hacer in sabrı taştı " geliyosan gel gelmiyosan seninle bi daha konusmıycaz" dedi ve suratıma baktı kafamı evet anlamında salladım elif te tereddüt etmeden " tamam " dedi biz de ordan uzaklaştık.