SON OKUL GECESİ | boyxboy

p r o l o g u e

       

Bu kurgu için fazla heyacanlıyım, umarım okur ve beğenirsiniz 💞

Okul deyince aklınıza ne geliyor?   Benim aklıma ilk gelen şey,  aslında birbirini  sevmeyen ama  5 sene hayatta kalabilmek için birbirini seviyormuş gibi davranan bir zombi sürüsünün  hapsedildiği yer. Evet, kesinlikle ilk aklıma gelen şey bu. Bende o hapishanede yaşayan zombilerden biriyim, hatta zombilerin başıyım diyebilirim.

Şuana kadar burada yaşabilmek için çok çabaladım. Kendime sahte bir hayat kurdum, hiç olmadığım biri gibi davrandım.

Evet 4 sene boyunca asla gerçekten ne hissettiğimi kimseye söylemedim. 

Kendimce bir oyun oynadım ve diğer zombiler bu oyuna bayıldı. Onlara ne dersem yapmayı kabul ettiler, benim dışında herkes çok eğlendi .

Şimdi ise eğlenme sırası bendeydi.

Tüm sene boyunca beklediğim o gece,  son okul gecem , gelmişti.

Babam  Amerika'ya taşınacağımızı söylemişti ve seneye bu lanet okula gelmeyecektim o yüzden kurduğum bu sahte hayatı darmadağın edip herkese haddini  bildirecektim.

İlk defa gerçekleri konuşacaktım.

Önümde duran içkiyi kafama diktikten sonra tek gerçek arkadaşım olan Mert'e gülümsedim

''Zamanı geldi bebeğim.''

''Doruk emin misin?  Bak son anda bir şey olabilir ve burada kalmak zorunda kalabilirsin.''

''Her şey planlandı Mert, rahat ol''

Bana onaylamaz bir şekilde baktığında, ona bakmayı kesip önümde dans eden bedenleri geçip sahneye geçtim.

DJ'e şarkıyı kapatmasını işaret ettiğimde şarkıyı kapattı ve tüm zombiler bana döndü.

''Selam zombiler eğleniyor musunuz?''

Herkes onaylar gibi sesler çıkardığında gülümsedim.

''O zaman eğlencenizi biraz bozacağım, bilirsiniz her sene size bu partide konuşma yapıyorum ve bu gece artık bir şeyleri itiraf etmek istiyorum.  O zaman başlayalım. Öncelikle hepinizden nefret ediyorum ve 4 sene boyunca size dolu yalan söyledim. ''

Kalabalıktan ''ne '' sesleri gelmeye başlayınca güldüm.

''Evet doğru duydunuz hepinizden nefret ediyorum, hepiniz  beni tanıdığınızı sanıyorsunuz ama bir gram bile tanıdığınız yok beni. Ben aslında dünyadaki en iki yüzlü, en iğrenç insanlardan biriyim. Size olmadığım  biri gibi davrandım ve sizde bana itaat ettiniz. Beni kendi Tanrınız yaptınız, salaksınız hem de fazla salak. Neyse, bu gece size gerçek benin kim olduğunu açıklayacağım, ilk açıklamak istediğim şey erkeklerden hoşlanıyor oluşum, evet yani bana 4 sene boyunca boşuna bacaklarınızı açmaya çalıştınız ve ben size yüz vermeyince ulaşılmaz olduğumu sandınız ama aslında sadece erkeklerden hoşlanıyordum. ''

Cam kırılma sesiyle gözlerimi, şaşkınlıkla bana bakan sevgilime çevirdim. 

''Şaka yapıyorsun herhalde.''

''Oh sende mi buradaydın plastik? Üzgünüm şaka yapmıyorum. 4 sene boyunca seni kandırdım, seni seviyormuşum gibi yaptım ama aslında senden nefret ediyorum ve biliyorsun sadece seviyormuş gibi yapan ben değildim. Beni salak sandın ve çoğu kez aldattın, sen tanıdığım en iğrenç insanlardan birisin Sinem. Seninle bir kere bile neden birlikte olmadığımı hiç merak etmedin çünkü senin tek amacın popülaritemi kullanmaktı ve başardın da ama şunu bilmeliksin ki bu popülariteyi sana ben isteyerek verdim ve şuan geri alacağım.  Senin de gerçek yüzünü herkes bilmeli değil mi?  ''

Gözleri kısık bir şekilde bana bakan ona güldüm, vücudu sinirden titriyordu.

''Yeşim, sen bu okulda gördüğüm en masum kızlardan birisin ve seni asla üzmek istemem ama bunu bilmelisin,  Berk  seni Sinem ile yani en yakın arkadaşın ile aldatıyor, üzgünüm. ''

''Yalan atıyor'' diye bağıran Sinem'e gözlerimi devirip, Mert'e fotoğrafları göndermesi için işaret verdim.

İşaret vermemle herkesin telefonuna bildirim gelmişti, gözlerimi Yeşim'e çevirdim,  mesajı açtıktan sonra sinirle Sinem'e doğru yürüdü ''Seni sürtük'' diyip tokat attı.

Gözlerimi bu ucuz dramadan çekip, ona çevirdim. Tepkisiz bir şekilde Sinem ve Yeşim'im kavgasını izliyordu.

Bu pisliklerin içinde fazla masumdu.

'' Evet zombiler itiraf etmem gereken bir şey daha var'' dediğimde gözlerini onlardan çekip bana çevirdi, gözlerimiz buluştuğunda gülümsedim.

''Ben Emir'e aşığım, evet sırf eşcinsel diye dalga geçtiğimiz Emir'e aşığım.''

Kaşları çatılmış bir şekilde bana bakıyordu.

''Evet Emir ben iğrenç bir insanım ama sana aşığım'' deyip sahneden indim ve ona doğru ilerledim.

Önüne geldiğimde yakasından çekip dudaklarımı  dudaklarına bastırdım ve saniyesinde yanağıma bir yumruk yedim.

Ani gelen yumrukla yere düşmüştüm, Mert hızlıca yanıma gelip beni kaldırdı.

Elimi  yanağıma götürüp gülümsedim, neden yediğim yumruk iyi hissettirmişti?

Gözlerimi hala şaşkınla beni izleyen zombi
sürüsüne çevirdim.

''Show bitti, inşallah hepiniz geberirsiniz'' deyip mekandan çıktım.

2 ay sonra

Karşımda duran okula ümitsizce baktım.

Ben bitmiştim, ben kendi kendimi bitirmiştim.

Babamın işleri ters gitmişti ve bu zombi hapishanesine tekrar girmek zorundaydım ve artık baş zombi değildim.