The Lost Princess of Edimoir

Chapter 3.2

Air POV

Siguro ay kilala niyo na ako? Ako nga pala yung kapatid ni Aezi. My name is Airton Kingdell Edimoir prince of Edimoir palace. Son of King Theon and Queen Atizia Edimoir. 20 year old. Hmm ano pa nga ba sasabihin ko?

Nakokontrol ko nga pala ang panaginip ng tao hindi siya lucid dream. Pero malapit na siya dun. Naging sekreto ang pagpasok ko sa panaginip ni Aezi dahil suprise ko ito kay Mom at Dad.

Kailangan kong maibalik si Aezi sa edad niyang disiotso. Kailangan kong maibalik ng hindi siya nasasaktan at hindi sapilitan.

As of now nandito ako sa aking kwarto at nag-iisip ng aking plano upang maibalik siya dito.

Alam ko sa aking sarili na napaka-swerte ko dahil hindi ako naghihirap nabubuhay ako ng walang iniindang problema. Hindi tulad ng kapatid ko na sa 18 years of existence niya ay kailangan niya pang sumailalim ng ganun.

Kaya ganun na lang ang kagustuhan ko na maibalik siya at makabonding na as a kapatid niya. Gusto ko siyang makilala ng personal.

*Knock knock*

"Prince Air ang pagkain niyo po" sabi ng isang maid ng aming bahay.

"Pasok" sabi ko na hinihilot ang aking sentido.

"Pakilapag na lang diyan" turo ko sa lamesa ng makapasok ang maid ng palasyo namin.

"Salamat" sabi ko naman para sa respeto.

Nag-bow na lamang ang maid.

Okay back to life. Kakain muna ako at matutulog gabi na din.

Aezi POV

Arghhh second day naman bukas nakakatamad walang kasaya- saya ang aking highschool life.

Nakaharap ako ngayon sa salamin at tinitingnan ko ang aking sarili at nagmuni-muni dahil tinatamad ako pumasok sa paaralan. Ano ba gagawin ko??

May isa akong napansin sa mukha ko parang naputi. Shocks.

Humarap muli ako sa salamin at tinitigan ang sarili ko sa kawalan na paramg baliw na kalalabas ng mental at imburnal. Ang gulo-gulo ng buhok ko hindi ako marunong mag-ayos ng sarili.

Pumunta ako sa cr at naghilamos ng mukha. Sabon dito sabon doon sabon everywhere. Hinugasan ko na pagkatapos ng ilang minuto. Pimunanasan ko ng tuyong tuwalya at lumabas na ako sa cr.

Humarap ulit ako sa salamin. Nakakapagtaka talaga medyo maputi na at parang luma-light ang aking mukha.

Tumalon ako ng aking kama at nagpagulong-gulong aish hindi ko maintindihan sarili ko.

"Wahhhhhh" sigaw ko na rinig na siguro ng buong barangay at hindi pinansin kung sino man ang nakarinig.

Biglang nagbukas ang pintuan ng aking kwarto.

○_○ —》 me

Si mama ang bumulagta sa pintuan patay narinig ata ang sigaw ko. Bigla na lamang akong napa-upo.

"Anong nangyayari sayo Aezi?" Gulat na gulat ang mukha ni mama at pawis na pawis patay.

"Wala po mama" sabi ko naman na tumatagatak na ang aking pawis dahil masesermonan na naman ako ni mama.

"Sigurado ka ba Aezi? May masakit ba sayo? Napano ka ba? May umaway ba sayo?" Sunod sunod na tanong ni mama.

"Wala naman mama" sabi ko na lang dahil wala akong alam na isasagot kay mama.

"Sigurado ka dyan Aezi huh sabihin mo lang" sabi ni mama at umalis na sa akimg kwarto akp naman ay nakahinga na ng maluwag dahil hindi na ako sinermonan.

Bakit kasi sigaw ako ng sigaw aish bahala na si batman, superman, spiderman at wonderwoman bukas.

Humiga na ako sa aking kama at tumulog na dahil inaantok na ako at sobrang naloloka dahil sa pinag-iisip kong kalokohan buong araw.

To be continue...

Vote, Comment and Follow /sending virtual heart;

— FallenCrazyness

Ps. Sorry po sa sobrang sabaw na update hihiz.
Pps. Masyado pong lutang ang utak ko kaya ayan ang naisulat ko hehehe /peace; /finger heart;