"Bazen içinde garip bir his oluşur. Sanki dünya ayaklarının altında dönerken sen sabitmişsin gibi, herkes an be an yaşıyorken sen sanise sanise ölüyor gibi. Biz miyiz insanlara bu kadar çok anlam yükleyen yoksa hayat mı onları bize değerli kılan. Bazı insalar siz komada yatarken serumunuzun içine şırıngayla habersizce karıştırılıp damarlarınıza işlemiş bir madde gibi. Zehir mi yoksa panzehir mi olduğunu bırakıp gidince anlayacağınız türden. Öyle de değil midir zaten? Sanki dünya ya bir tek siz gelmişsiniz ve diğer tüm insanlar sizi sınamak için gönderilmişler. Dayanabilirseniz ne mutlu. Ki dayanabilene pek rastlanmıyor. Hayata karşı dimdik durup karşınıza ne zorluk çıkarsa çıksın sarsılmayacağınıza karar verdiğiniz anda çıkar karşınıza deli gibi bağlanacağınız biri. O an o kadar mutlu olursunuz ki farketmezsiniz bile ne olduğunu. Hayat sanki ona karşı çıkmanıza karşın size bir hediye göndermiş gibi hissedersiniz. Sanki hayata karşı olan mücadelenizde size yardım etmek için gelmiş bir hediye. Sonradan farkedersiniz aslında hayat sizin en değerli hediyenizle sınanmanızdan ibarettir. Ve bazen büyük cesaretler size büyük yıkımlar getirir."
