Chapter five

74 0 0
                                    

Siera POV~

I woke up with a smile on my face.

It was the best sleep ive ever had since my parents incident.

Kinakapa kapa ko ang kama to see if nasa tabi ko pa c andrei,

But wala sya.

Minulat ko ang mata ko pra hanapin sya, and to see na wala nga sya.

Umuwi kaya sya? Bt di man lang sya nagpaalam.

Bumangon muna ako at sumandal sa headboard.

Realizing what just happen last night.

The kissing. The cuddling. Then

Nagkwentuhan lang kami, about things, about ourselves.

And to think na masyadong madali ang pangyayari.

Yeah tama. Masyado ngang madali. Weve just met and ganun na agad kmi

ka close.

I feel so ashamed of myself. Easy-to-get. Nkakahiya ka Yel.

Tingnan mo ngaun, nilayasan ka ni andrei na wlang paalam. I mean, duh?! Cno ka rin ba para pagkaabalahan nya. Bka hndi mo alm may asawa na pla un or girlfriend rather na kailangan niang uwian.

Ang tanga tanga mo Yel. Hndi mo ba naisip na kakakilala mo lng kay andrei and u expect na mag syota na kau? ne hndi kpa nga nililigwan ei!

Ang dali mong mkuha sa mga sweet words! Tssk tssk

Ugh!! I was so disapointed at myself. Npahilamos nlng ako sa mukha.

Then my phone rang.......

Rhea calling~

"Hello Yel?"

"Oh may problema ba?"

"Wala naman. Si jake kasi umalis na walang paalam. Di man lng din iniwan ang phone number nya. Kasama mo pa ba si Andrei?"

So pati si jake umalis rin. Im sure tnawagan to ni andrei. Tssk. At magksama sila ngaun.

"Umalis rin sya. Nagising na lng ako na wala na sya sa tabi ko. I feel unease rhea".

"Ako rin. Dont you think masyadong mabilis ang pangyayari?"

"Thats what i thought too! Ugh nkakahiya tayo rhea. If i know pnagtatawanan tau ni Andrei at Jake ngaun" pagdadabog ko sknya

"OMG! I want to kill myself too! I gotta go ansakit na ng ulo ko sa kaka isip. Call you later"

"K bye!"

Mag bestfriend nga kami, parehas kmi ng nraramdaman. Ugghhh!!

Bumangon nlng ako at napagpasyahan na maligo na.

After my morning rituals, nagluto ako ng breakfast.

Then my doorbell rang...

Bka c Andrei na to. A smile on my face was written.

I hurriedly go to the door and binuksan ito,

"Surprise!!!!!"

I was shocked at hndi si Andrei ang dumating,

"Kyle?!!"

"It looks like ur expecting someone else. Dont you?" giving me a mocking smile.

"I thought ur coming in 3days"

"I cant wait to see my bby sis. Wala man lng ba akong hug?"

I jumped on to him and hugged him. Oh how i miss him. I feel home. I feel family.

"I miss you kyle. So much" sabi ko without breaking the hug.

"Me too Yel. Me too. So hindi mo man lng ba ako papa pasokin?"

I giggled at tinulongan sya sa mga dala nya. Cant wait for my pasalubong.hihihi

"Lets have breakfast first. Tamang tama kakaluto ko lng. Doon na rin tau magkwentuhan"

Sabi ko kay kuya.

"Hmm. Smells good. Namiss ko na rin mga luto mo. So hndi mo ba sasabhin skin kong sino ung hnihntay mo?"

I knew it. Hndi nya tlga yun papalampasin. Kuya nman ksi ee!!

"None. I was just waiting for rhea. Wag kang etchusero kyle. At kumain kna. Hahah"

"Yeah right Yel. You really are a bad liar"

Ha ha ha. Whatever kuya!

Kumain nlng kmi at nagkwentuhan about sa business in Italy and etc.

This is so like us. Prang magka barkada lng. Ahaaiy! :D

After that we opened the pasalubongs. Yehey! Meron rin si rhea, ofcourse.

Alam na alm ni kuya na magtatampo yun pag wla syang pasalubong. Mhilig rin un sa freebies ey.

Hahaha

I feel at home. I feel complete, its like katabi nmin ngaun sina mom and dad.

Ahaiy kuya. I love you tlga. :)

Then the day never ends. Daming kwentuhan ang mangyayari nito.

Thank god at nwala muna sa isip ko si Andrei. Ugh that playboy! tssk

Owned by a WolfTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon