Chapter 1

0 0 0
                                    

CHAPTER 1

YUMI'S POV

What a very stressful day! Buong klase hindi na magkanda ugaga pagpapasa ng mga requirements. Mabuti nalang at may mga assistant akong pwedeng maggawa ng lahat ng requirements ko. Well, perks of being a rich kid. *flip hair*. I texted the twins, Danna and Darra, to accompany me in their mall. Yes, THEIR mall. Those two are my best friends since were a tiny lump slowly forming into human body with a human soul. Hahaha. Kidding aside. Pero mind you, they are my bestfriend since birth. Our families, especially our mothers are bestfriend back then. So, basically they become my bestfriend.

*tok* *tok*

"Miss Yumi, handa na po ang dinner." tawag sakin ng yaya ko.

"Okay. I'm coming down." sagot ko

"Ano po Miss Yumi?" naguguluhang tanong sakin ng yaya ko.

"Sabi ko pababa na ko."

"Ah sige po."

Bakit kaya hindi nalang kumuha ng yaya na nakakaintindi ng english sina Mommy? Well, sino ba namang englisera ang mangangarap na maging katulong? Hahaha. Silly me.

Bumaba na ako para kumain. Naabutan ko sa dining hall sina Mommy at Kuya. Ano pa nga baga maasahan ko kay Daddy? Palagi naman siyang wala dahil palagi siyang busy.

"Kira, kain kana." tawag sa akin ni Mommy.

"Ah mommy, pupunta nga pala kami sa mall nina Danna." paalam ko sa kanya.

"Oh sige. Basta wag ka papagabi ha."

"Opo."

"Sama ko Kira." sabat ni kuya.

"Ano kaba kuya? Girls only. No boys allowed." sabay irap ko sa kanya.

"Isasama mo ako o hindi kita papayagang umalis?" banta ni kuya.

"Mommy oh!" sumbong ko.

"Sama mo na Kira ang Kuya mo." sabay dila sa akin ni Kuya.

"Fine! Bilisan mong kumilos Kuya!" at umakyat ako sa kwarto para mag ready na papuntang mall. Tinext ko naman sina Danna at sasama ko si Kuya at u-moo namna sila. Mabilis naman kami nakarating sa mall dahil dala ni kuya ang kotse niya.

Nagtext sina Danna na nasa Starbucks sila. Pambansang tambayan. Hahah. Pagkarating namin sa Starbucks ay nakita naming nakaupo sa may bandang dulo sina Danna. Mabuti nalang at pinag order na din kami nina Danna.

"Bakit naman bigla ka nag aya mag mall?' tanong ni Darra.

"Duh! Hindi ba obvious? Nakakastress kaya ang araw na 'to. I need to unwind."

"Bakit ka naman masstress? Hindi naman ikaw ang nagawa ng requirements mo." Sabay irap ni Danna.

"Nakakastress kaya mag isip ng kung ano ano." sagot ko naman.

"Then stop thinking." sabat ni Darra sabay irap.

Etong kambal na ito! Matutusok ko talaga ang mga mata.

Nagulat naman kami ng biglang sumigaw si Kuya

"Bro! Dito!" sigaw ni Kuya sa tabi ko. Paglingon ko sa tinatawag ni Kuya ay nakita ko si Raven Cruz. Ang bestfriend ni Kuya na hambog.

"Kuya! Bakit mo siya sinama dito?" bulong ko kay kuya.

"The more the merrier, little sis." sabay ngisi ni Kuya sa akin.

Si Raven lang naman ang pinaka nakakabwisit na lalaki sa mundo. And I really hate him. He is getting on my nerves whenever he is around. His presence makes me annoyed.

"Hi Danna! Hi Darra!" bati ni Raven

"Hello." sabay na sambit ng dalawa sabay ngiti.

"Hi piggy." sabay tawanan ng apat na kulugo.

"I'm not a pig! So don't call me piggy!" singhal ko sa kanya.

"Really? Look at your dress. Parang puputok." napatingin naman ako sa dress ko kung mukha ngang puputok pero hindi naman. Arghhhh.

"I got you! Hahaha. Uto uto ka pa rin Yumi."

"Tama na Raven. Baka mag transfrom into monster si Kira.' Sabat ni kuya.

"Hay nako. Tara nalang mag shopping Tutal yun naman ang pinunta natin dito."

Una naming pinuntahan ang F21 sunod ng H&H, Penshoppe at kung san san pa. Madami dami din akong napamili. Hay. Shopping lang talaga makakapang tanggal ng stress ko.

"Yumi wala ka ng paglalagyan ng damit mo. Bili ka pa ng bili." singhal ni Kuya. Palibhasa kasi ay siya ang pinagbibitbit ko ng mga pinamili ko.

"Whatever Kuya!" sabay tawa ko sa kanya.

"Bye Yumi and Kuya Kiefer!" sabay na paalam ng kambal.

"Bye Twins!" Sabay beso ko sa kanila.

"Una na ko Ki." paalam ni Raven kay Kuya.

"Oh sige ingat tol" sagot naman pabalik ni Kuya.

"Ingat ka piggy. Wag puro lamon ha?" pang asar niya sakin dahil kumakaen pa ako sa donut hanggang ngayon. Bakit ba? I love eating. Food is life. Ugh. Hahahha

Pagkarating namin sa bahay ay sobrang liwanag. Minsan lang magliwanag ng ganito sa bahay. Parang may selebrasyong nagaganap. Dahil tuwing may celebration lang naman bukas lahat ng ilaw. Haha. Siguro ay dumating na si Daddy. Nag uunahang kaming pumasok ni Kuya. Pag pasok namin ay isang malaking banner ang bumungad sa amin.

"WELCOME BACK JONATHAN!" So nakabalik na pala siya? Bakit pa siya bumalik? Mabilis akong umakyat para dumiretso sa kwarto.

"Kira san ka pupunta?" tanong sa akin ni Kuya.

"Kwarto." at mabilis akong tumakbo papasok ng kwarto.

"Kira! Open the door. Let's talk." Usal ni kuya.

"Kuya, I'm tired. Please leave me alone." wala na akong narinig na katok siguro ay umalis na si Kuya.

It's been 5 years since he left me. My bestfriend. My first love. My first boyfriend. He left me without a word. Tapos babalik pa siya? Kung kelan maayos na ako? Kung kelan nakalimutan ko na siya? Fck this world! I dialed Darra's number.

"Hello?" bungad ni Darra.

"Ara?" malungkot kong tugon.

"What is it Yumi? What happened?" nag aalala niyang tanong.

"He's back." at hindi ko na napigilan pang umiyak.

"Yumi calm down. Sinong bumalik?'

"Nathan. He's back Ara. What should I do?"

"Sht!" mahinang mura ni Ara.

"Where are you right now?"

"In my room."

"Where's he?"

"Nasa baba sila. They are celebrating."

"We're coming." sagot ni Ara.

Sasagot pa sana ako ng biglang maputol ang tawag.

-End of Chapter 1

God's Choice (On Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon