EYE

KABANATA two

JILLIAN POV:

nakakunot noo lang ako habang nagbabasa nang libro dito sa loob ng classroom

Nakakunoot noo ako dahil sa mga matang kanina pa nakatingin saakin

Yung totoo anong problema nila

"Tsk mga walang magawa" mahinang saad ko

Napahagikgik naman itong nasatabi ko

Tinaasan kolang ito ng kilay

"Ang sungit mo naman jill"

Natatawa pa nitong sabi

"Shut up kuya"

Tama kayo ng narinig kuya ko ang kaluluwang ito

Hindi ko alam kung bakit hindi pa sya tumatawid sa kabaling buhay

Ang lagi nya lang sinasabi

May kailangan pakong gawin

Pero satuwing nakikita ko sya

Lagi akong nakokonsensya

Dahil alam kong ako ang dahilan kung bakit sya pumanaw

Flashback 4 years ago

Im 13 years old that time

I was looking myself on the mirror

Tinitigan kong mabuti ang mga mata ko

Why I have this kind of eyes

Bakit ako pa

I hate it

I hate lahat ng mga nakikita ko

Gusto kong tumakbo at takasan ang mga ito

But when I see a tears fall down on cheeks

May nakita akong hindi maganda

Pangitain ba ito?

I see myself on the floor

Nakahiga ako sa kalsada

Naliligo sa sarili kong dugo

At may babaeng tumatawa ng nakakatakot

Naputol ang pagtingin ko dito ng bumukas ang pintuan sa kwarto ko

" Baby lalabas lang si kuya ha " tumingin naman ako kay kuya

Tas tumingin ulit sa salamin

Nagkibitbalikat nalamang ako at pianagsawalang bahala nalang ang nakita ko

" kuya pupunta kaba kila ate mia? Sama naman ako"

Ngumiti ito at tumango

Humintimo ang sasakyan namin sa tapat ng flower shop

Bumaba kami at pumili na si kuya ng bulaklak

Habang busy ako kakatingin sa mga bulaklak

Isang tunog ang narinig ko na nagpakaba sakin

Tumungin ako sa kabilang kalsada nakita ko doon yung nagtitinda ng ice cream

Napangiti naman ako at pinagsawalang bahala ang kabang naramdaman ko kanina

Dali dali kong hinila si kuya papunta sa kabilang daan

Ngunit isang pangyayare ang naganap na lubos kong pinag sisihan

Sabay kaming nahagip ng truck tumapon kami sa kabilang kalsada

At huling nakita ko nalang ay ang kuya kong nakahiga sa di kalayuan nakapikit at tila ba wala ng buhay

Gusto kong tumayo ngunit hindi ko na kaya

Pero isang bagay na naka agaw sakin ng pansin isang kwintas

Kwintas na alam kong iisa lang ang may nag mamay ari noon

Ang kaluluwang lubos kong kinakatakutan

Pilit kong inanabot ang bagay na iyon pero bigo ako

Hanggang sa bumigay na ang talukap ng aking mga mata

Apat na taon akong tulog at sa muling paggising ko

Kirot ng puso ko ang naramdaman ko dahil sa nalaman ko

Comatose dw din si kuya

Pero 2 years ng sumuko ang katawan nya

Patay na sya at iniwan nya na ako

Umiyak ako ng umiyak

Sinisi ko ang sarili ko

Dapat ako ang namatay

Kasalanan kong pinagsawalang bahala ang nakita ko

na matay sya

Na dapat ako iyon

Napasa sa kanya

Dahil sumama ako

Flashback end

Napabuntong hininga nalaman ako

Naka agaw pansin sa akin ang isang babae

Naka tingin sya sa akin

Nakatingin syang kunot noo

Kasabay noon ang pagtingin nya sa katabi ko

Napakunot noo nalamang ako

"Nakikita nya ba ang kuya ko"

Naglakad naman ito papunta sa akin

Pero may isang kaluluwang babaeng nakaharang sa harapan ko

Na lubos na kinagulat ko

Iniwasan nya ito at tinigna na tila ba nakikita nya ito

"O nakikita nya din ang mga kaluluwa gaya ko"

****
***

**