♥MY TEACHER HUSBAND♥

Chapter 9

MORNING~~

and now i'm wake up, tulog parin si hope, hmmm makaligo na nga muna... tumayo na ko at kumuha ng maiisosoot at kinuha ko narin yung tuwalya ko... and pumasok na sa cr para maligo...

tapos na kong maligo, ay salamat at naistrate konarin yung kamay ko pero yung sugat andito parin... nilagyan ko nalang ng band aid... tulog parin pala si hope, grabe uuwi na pala kami bukas.. dina namin ata to magagawa ulit..

aishhh... pumunta naman akong kama at umupo and binuksan yung tv.. nakatalikod kasi ako kay hope, habang nanonood ako ng biglang may yumakap sa bewang ko, bigla naman akong lumingon sa likod at si hope yun nakayakap  sa bewang ko habang nakapikit...

"babe, gising na" gising ko sakaniya...

"hmmmm...."

"aruy ayaw pa gumising ay" sabi ko, pero di parin siya gumising... abat! ahhh.... alam ko na..

"ahh... ok sige tulog ka muna pala, may pupuntahan lang kami ni ramon" ng pagkasabi ko niyan bigla siyang dumilat at ang sama ng tingin sakin sabay bumitaw sa pagkakayakap niya sa bewang ko.. ang bilis naman magselos hahaha....

"hahahha.... ang bilis namang magselos ng babe ko, tara nga dito hahah..." sabi ko at niyakap ko siya sa likod...

"sige alis na kayo, enjoy your day" sabi niya at tinakpan niya yung muka niya ng kumot, aruy... naniwala nga...

"aruy si babe naniwala talaga, joke lang naman yun eh,sinabi ko lang yun para gumising kana pero gumising kanga nagtampo kanaman sakin" kunwari kong tampo, at inalis kona yung pagkakayakap ko sakaniya and tatayo na sana ako ng bigla niya akong niyakap sa likod..

"kasi ikaw alam mo namang seloso ako diba? wag kasi ganon dapat sasabihin mo sakin 'babe kapag di ka gumising ikikiss kita' dapat ganon" sabi niya....

"kapag ba sinabi ko yun gigising ka?" tanong ko...

"malamang hindi hihintayin ko muna na ikiss mo ko bago ako bumangon dito... hmmm... nalulungkot nanaman tuloy ako.. kasi last na natin to, and papayag kaba kung maulit uli to??" tanong niya...

"ok lang sana pero nagtuturo ka saka nag aaral ako, pero babe naisip ko lang pwede mo ba akong samahan pumuntang pinas pero di alam ni appa na aalis tayo?" sabi ko, bigla ko kasi naisip si mama diba siya aatend ng kasal ko??

"bakit mo naman naisipang pumunta sa pinas?"

"dahil gusto kong umatend si omma sa kasal natin and namimiss konarin siya, alam mo ba babe naiingit ako sayo dahil kasama mo si omma mo tapos ako di ko alam kung ano na ng yayari sakaniya ngayon?" malungkot kong sabi, bat ganto feeling ko tutulo yun.... aishhh eto na nga tumulo na yung luha ko... :'(

"magiging omma mo rin naman ang omma ko diba, bat kapa nalulungkot?" tanong niya..

"alam kong magiging omma ko rin si tita, pero mas maganda yung totoo mong omma diba? kaya ako nalulungkot. :'(" sabi ko and sabay yuko diko na kayang pigilan yung iyak dahil sa namimiss kona yung mommy ko... :'(

"pero babe, pano kung malaman mong may iba na siyang pamilya at di kana mahal ng om..." tigil niya dahil humarap ako sakaniya...

"diyan totoo! ok lang sana kung may iba na siyang pamilya pero sana naman naisip niyang may anak pa siya na nangangailangan ng ina... huhuh... " sigaw ko habang umiiyak, ang sakit ng nararamdaman ko ngayon maski halimbawa lang ang sinabi ni hope sakin pero ang sakit parin... :'( , bigla namang tumayo si hope at niyakap ako ng mahigpit... habang ako umiiyak parin..

"sorry babe, oo pupuntahan natin sa pinas ang omma mo, kahit anong mangyari andito parin ako para sayo" hope, niyakap korin naman siya...

"salamat babe, pramise susubukan kong mahalin ka" ng pagkasabi ko niyan bigla niya akong iniharap sakaniya... at dahan dahan niyang nilapit yung muka niya sa muka ko...