♥MY TEACHER HUSBAND♥

Chapter 6

Ang tagal naman ni hope, aishh..kanina pa ko dito sa labas ng room namin , grabe parang babae gumalaw naman to, ×_×? 

"hello" nagulat ako ng biglang my nagsalita sa gilid ko, hala Japanese kaya to? di panaman ako marunong mag salita ng Japanese...

"hi" yan lang sinabi ko at nag bow,

"are you korean?" tanong ng lalaki, ang tangkad niya mas matangkad kay hope..

"yeah" sabi ko,

"ay salamat at may koreana din akong nakausap" ha??

"what?" tanong ko..

"anniyeyo, illuemi mueyo?" ha? korean din siya?? ^_^

"ahm, jeonun maylyn imnida, illuemi mueyo?" tanong ko.

"jeonun ramon imnida"

"ah... mannaseo bangawoyo" sabi ko at nag bow, grabe ang tagal naman nun... hmm.. buti nalang at may kausap ako dito..

"nado, teka sino ba hinihintay mo?" tanong niya..

"husband ko"

"what? may asawa kana?"

"accually di pa kame kasal pero malapit na ^_^, oh eto napala siya" sabi ko ay salamat at lumabas din.. hmmm... babae pa kasi ang pinaghihintay eh..

"waeyo?" tanong ni hope, sabay tingin kay ramon

"sino siya babe?" tanong niya..

"annyeonghasseyo jeonun ramon imnida" pagpapakilala ni ramon kay hope..

"omo,! maylyn niloloko mo lang ako eh" sabi ni ramon..

"waeyo?" tanong ko

"kuya mo lang ata to eh.." ramon

"sorry ramon, mag asawa kami ok! di kami magkapatid! tst! tara na nga " sigaw ni hope kay ramon at ako naman tumingin kay ramon...

"mianhae nice to meet you again" sigaw ko, hawak kasi ni hope yung kamay ko habang hinihila palayo... hmm.. makahawak naman to sa kamay ko aishhh...

"ui bitawan mo na yung kamay ko" sabi ko, pero siya walang kibo at nakahawak parin sa kamay ko..

"hey! ano ba? alam mo babe nakakainis ka hmmm... di ko akalain na parang babae ka kung kumilos at babae pa ang pinaghintay mo sa labas" sabi ko sakaniya, hmm... nakakainis lang kasi eh tapos di niya pa ginalang si ramon kanina eh halos ngayon niya lang naman nakita.. -_-!

"mianhae" yan lang sinabi niya, sumakay naman na kami sa elevator...

andito na kami sa baba, hmm.. bat ganto ang tingin nila samin? kala mo may multo? hmmm... nakakainis naman yung tingin nila..

"babe, bitawan mo na kamay ko please" makaawa ko, tinignan niya ko at binitawan narin yung kamay ko...

"maylyn!!" bigla naman akong lumingon at hinanap kung saang galing yung boses nayun... ahh.. si ramon lang pala.. bigla naman siyang tumakbo papunta samin..

"naiwan niyo oh" may binigay siya, susi yung binigay niya hmmm...  si hope ang may hawak niyan ah..

"naiwan saan?" tanong ko

"naiwan na nakapasok sa door nab.." ahh... hmm.. tumingin ako kay hope at nakatingin lang kay ramon...

"gomawo ramon" sabi ko..

"arasso sige una na kayo, bye" paalam niya and tumalikod na siya...

"hmm.. tignan mo babe, muntik mupa maiwan tong susi dun sa pinto.. hmmm.. buti nalang mabait yung tao at binalik pa satin" sabi ko..

"mianhae babe nadaan nanaman kasi ako sa selos kanina eh, kaya naiwan ko yung susi," hmm... selos?

"diba nga sabi ko sayo babe na maski sino makausap o kasama kong lalaki para sakin isa lang silang kuya at kaibigan, parang ikaw turing ko sayo kuy...." tigil ko ng bigla siyang humarap sakin...

"kailangan ko ba talaga tong sabihin sayo na mahal kita at para manahimik kana sa kakasabi na kuya o turing mo sakin kuya, please babe mahalin mo naman ako oh" 0_0? mahal??

"pero... babe, ginawa ko lang naman to dahil kay lolo at isa pa wala akong balak na magmahal ngayon" ng pagkasabi ko nito, bigla akong yumuko dahil ayaw kong makita yung expresion ng muka ni hope, ayaw kong makita na lumuha siya kasi habang nakatingin ako sakaniya may nabubuo ng luha sa mga mata niya...

"ngayong alam ko na na wala na talaga akong pag asa na mahalin mo ko, dibale tama ka bakit kita pinipilit sa di naman pala tama, tama ka kaya lang naman tayo magpapakasal dahil kay lolo, tst bat ba di ko naisip yun?" hope, bat ganto ang bigat sa dibdib lahat ng sinabi niya? dahan dahan akong tumingin sakaniya at nakita ko siyang umiiyak na.. kaya bigla ulit akong yumuko at di na malayan na tumutulo na pala ang mga luha ko...

"tara na maylyn" mahinang sabi ni hope, di ko inaasahan na tatawagin niya ako sa pangalan ko at dina babe... sa lahat ng nalaman ko sa kaniya at ngayon bat ganto ang sakit na makita mo na ikaw ang nanakit sa lalaki... -,_-

tumalikod na sakin si hope at naglakad kaya sumunod nalang ako

sa likod niya habang lumuluha parin, gusto ko siyang kausapin pero di ko alam kung ano sasabihin ko baka kasi kapag kinausap ko siya at lalo lang siya masaktan at ayaw kong mangyari yun, gusto ko bumalik ang kanina masaya maski nagtatampo minsan ayaw ko ng ganto... -,_-!!

**********

andito na kami sa resto, nakapag order na si hope ng makakain namin. ang hirap naman nang ganto tahimik ang isa't isa, nakakainis hanggang ngayon ang bigat parin ng dibdib ko, bat ba ganto nararamdaman ko imbis na malungkot lang ako dahil wala naman akong nararamdaman sakaniya..

pero iba eh, nasaktan ako ewan ko kung bakit, nasaktan ba ko o nagsisisi sa ginawa ko, sana nalang pala di kona inamin na wala akong balak na mag mahal, edi sana di to mangyayari siguro tama siya,bat di ko subukan ,bat ba ngayon ko lang naisip lahat ng to? kung saang huli na ang lahat!