I'm Inlove with a ... GHOST?!?! [мσмσ] <JulNiel>

Chapter 4

CHAPTER 4

MONTES HOSPITAL

Daniel’s POV

HAAY! Ayun nandito kme sa hospital sinusundan namin si kath, ewan ko ba ditto kay Julia. Magkakilala kaya sila?

“Huy! DJ!”sigaw ni Julia

“ANO? Wag ka nga sumigaw nasa ospital tayo. >.<

“K.” sabay rolled ng eyes.

Nakita namin na may kinausap si Kath na babae, nsa mid’40 something. Nakita ko si Julia na nakatingin dun sa babae at prang nagtataka.

“Julia, kilala mo sya?” tanong ko sa knya.

“Parang, familiar ewan.”

Nakita naming na prang naiiyak na si kath pero ung babaeng kausap nya umiiyak na. sabay nagbbye si kath dun sa babae at umalis nay un babae. Nakita ko si kath na nakatayo lang sa harap ng pinto. Hinawakan nya yung dibdib nya na parang kabang kaba. Anong meron? Nakita ko rin na tumulo na yung luha nya pero pinunasan nya agad to, sbay dahan dahang pumasok sa loob.

Julia’s POV

Nakita kong umiyak si kath, anong meron ang lakas talaga ng pakiramdam kong kilala ko sya. Nakita ko syang pumasok na sa kwarto.

“DJ tara!” yaya k okay dj.

“oh? Bakit papasok tayo jan? eh hindi naman ako kilala ni kath. Maya sabhen nun sino ako” sabi ni DJ. -_-“

“Anong TAYO? AKO lang. ditto ka lang hintayin mko ok?” sabay pasok ko dun sa kwarto.

Nabigla ako sa nakita ko..

Kath’s POV

Dito ngayon sa hospital na pagmamayari nila Julia. Dinadalaw ko bestfriend ko or should I call her TRAYDOR kong kaibigan. Kinakabahan ako bago pumasok. Pagpasok ko, Makita ko lang syang ganun ang kalagayan kahit galit ako sa kanya, naaawa pren ako at nalulungkot. Lumapit ako at hinawakan ko ung kamay nya.

“Julia, I’m really sorry.” Sabi ko sakanya sabay napaiyak nren ako.

Daniel’s POV

Ano ba yan? Ang tagal naman ni Julia! Gutom na ko! >.< haays! 3 araw ko na rin palang kasama yung multo na yun. Hanggan kelan kaya sya dito? Tska bakit nandito pa sya?

Habang nagiisip ako biglang lumabas sa Julia sa dingding. >.<

“Julia anong nang—“ hindi ko na natapos kasi nagsalita sya.

“u-uwi n-na t-tayo” basag yung boses sya at halata sa mukha nya ang sobrang lungkot at nakita ko rin na umiyak lang sya.

Habang pauwi kami nakatingin lang ako sa knya, sya nakatingin kung saan. Nakita kong nangingilid yung luha nya. Natatakot naman akong tanungin baka kasi magalit tska sabhen feeling close pa ko.. Pero di ko talaga matiis.

“Ahm, Julia gusto mo nba akong patayin?” HAHA! Hindi ko alam kung bakit yun ang nasabi ko. >.<

Tumingin sya sken ng may pagtataka.

“Bakit nanaman?”

“Kasi nalulunod na talaga ako, ang lalim kasi ng iniisip mo.” ^^v