I'm Inlove with a ... GHOST?!?! [мσмσ] <JulNiel>

Chapter 8

Chapter 8

DJ’s POV

Di ko alam kung pano ako nakauwi… ang sakit ng ulo ko..

“HUY!”

“AY BUTIKI! Oh neil? Anong ginagawa mo ditto?”

“Pare, ano bang nangyari sayo? Nakita kita sa tapat ng bahay namin, nakahiga ka sa kalye, akala ko patay, buti tinignan ko muna, tatawag na sna ako ng pulis.”

“Pasensya na dude sa abala huh”

“Wala yun bro, ano bang nangyari tska parang ikaw lang tao ditto ngayon ah? Asan si Julia”

“Gising na sya.”

“Alam ko, alangan tulog pa yun eh wala nga ditto sa apartment”

“Puro naman to kalokohan.. ang ibig kong sbhen, gising na yung katawan nya, as in.”

“TALAGA?? Pano nangyari yun?”

Tapos kinuwento ko sknya lahat ng nagyari, ang oa neto magreact.

“Asan ba yang kath nay an, ipapasalvage ko yan eh! :)) HAHA! Joke lang, maganda bay an?”

“HOY, tumigil ka jan, may yen ka na..”

“HAHA, joke lang naman. So pare anoong gagawin mo?”

“Ewan ko bro eh, ganun ba talaga yun? Bakit di nya ko maalala?”

“Ewan ko dude. >.<”

Ilang weeks na din, ilang weeks ng tingin na lang ako ng tingin sa knya, ayos naman sya, close pala tlga sila ni kath, pero kinakabahan ako, pano kung may gawin ulit si kath? Nakatanggap din ako ng invitation para sa birthday nya, at celebration din para sa 2nd life nya.. hindi ko alam kung bakit ininvite nya pa ko, kala ko ba di nya ko naaalala? Pero pupunta na lang ako..

JULIA’s BIRTHDAY!

Nandito na ko sa hotel, grabe ang yaman pala talaga nila.. :)) ang gaganda ng suot ng mga tao, sempre ako din, meron naman akong amerikana noh! :))

Mr. Montes: GoodEvening Guys, today is a special for my daughter, it’s her 18 birthday. Sinabay na rin naming yung celebration para sa 2nd life nya. Thank you for coming.. *clapclap* let’s all welcome, Julia Montes.

Tapos lumabas si Julia.

NGANGA!

O_____________________O

ANG GANDA NYA!

A/N: Kita nyo sa gilid? ^^

“Hello, goodevening everyone. So ahm, thank you all for coming. Today I turn 18, buti nga umabot ako. Almost 3 months akong nasa coma. Pero I hold on kasi alam kong nanjan yung parents ko sa tabi ko, nanjan yung mga taong nagmamahal skin, mga taong di nawalan ng pag-asa na magigising ako. Nagpapasalamat ako sa diyos kasi, binigyan nya ko ng 2nd chance. Ang dami ko pang gusting gawin, gusto ko pang makasama pamilya ko. Nagpapasalamat din ako sa isang taong nanjan nung tulog ako, di man naming kilala yung isat isa, isa sya sa nagging lakas ko para lumaban.. Siya ang lagi kong kasama, at dahil sa kanya naramdaman kong kahit nasa coma ako, di ako nag-iisa. Salamat kasi kahit nung una di mo ko kilala, tinulungan mo ko. Salamat kasi nanjan ka palagi, para pasayahin ako pag nalulungkot ako. So ayun, thank you sa sayo, thank you din sa lahat. Thank you again for coming and enjoy”