"Co chcesz, skarbie?"
"T-to".
"Jesteś pewien?"
"Tak.."
"Nie jestem pewien, czy to się dobrze skończy."
"Proszę hyung, po prostu zrób to .."
"W porządku, wszystko czego zapragniesz kochanie". - mówi Yoongi, wyciągając jajka i inne rzeczy z lodówki, po czym stawia je na blacie obok kuchenki.
"Możesz usiąść w salonie i odpocząć." Starszy sugeruje, myśląc o ostatniej nocy. Obudzili się 30 minut temu, a Jimin poczuł ból. Cóż, wciąż go czuje. Nie chciał tego mówić, ale kiedy wstał, starszy zobaczył, jak idzie i znów poczuł się winny. Dlatego chce zrobić dla swojego chłopaka smaczne śniadanie i spędzić z nim tyle czasu, ile tylko się da, i sprawić, by zapomniał o swoim bólu. Są sami w domu, ponieważ Yerim poinformowała Yoongiego, że zostanie u przyjaciółki.
Yoongi ma pewne problemy ze zrobieniem śniadania, które chce Jimin, ponieważ to jego pierwszy raz. Ale nadal stara się jak najlepiej.
Dzwonek do drzwi nagle dzwoni i sprawia, że Yoongi zatrzymuje się w swoich ruchach."Jiminie, otwórz proszę drzwi!" Krzyczy z kuchni, nie chcąc zostawiać jedzenia.
"Jestem w bokserach!" Młodszy odpowiedział. Miał tylko bokserki i dużą szarą koszulkę.
"To tylko listonosz !!"
Jimin wstaje z kanapy, zapominając o swoim zranionym tyłku gdy z jego wydobywa się mały krzyk. Dzwonek ponownie dzwoni, zanim młodszy biegnie do drzwi wejściowych.
Otwierając drzwi, Jimin widzi wysokiego chłopaka, może trochę starszego od niego. Bukiet kwiatów jest trzymany przez mężczyznę i sygnalizuje młodszemu, że ten chłopak nie może być listonoszem."Uhm cześć?" Jimin mówi niepewnie, podczas gdy wyraz twarzy chłopaka zmienia się z wesołego na zszokowany w 0.1. sekundy.
"Jest Yo - Yoongi?" Wysoki mężczyzna mamrocze i patrzy na pół nagiego chłopaka przed sobą.
"Hyuunng !! To do ciebie !!"
Yoongi westchnął i wyłączył kuchenkę, żeby jedzenie się nie spaliło.
"Kto przyszedł skarbie ?" - pyta Yoongi idąc korytarzem i zatrzymuje się obok Jimina. Kiedy zobaczył, kto stoi przed nim z kwiatami w dłoniach, po prostu chciał zamknąć drzwi.
"Czego chcesz Namjoon?" - pyta zniesmaczony i przewraca oczami, krzyżując ręce. Wyraz twarzy Namjoona pokazuje Yoongiemu, jak smutny i rozczarowany jest jego były chłopak, ale naprawdę nie przejmuje się tym faktem. Wysoki chłopak zaniemówił, otwiera usta, ale żadne słowa nie opuszczają jego ust.
"Nie było cię w szkole, więc myślałem, że jesteś chory, czy coś. Kupiłem ci kwiaty, mam nadzieję, że lubisz ..." Yoongi przerywa starszemu.
"Spytałem, dlaczego tu, kurwa, jesteś?"
"Ja ... chcę cię z powrotem, Yoongi."
Jimin zadławił się własną śliną, po czym popatrzył na wyższego z zaskoczonym wyrazem twarzy.
To, co Namjoon mówił, to bzdury. Yoongi śmiał się z tego, o czym mówił jego były. Nigdy tak naprawdę nie kochał Yoongiego, po prostu go wykorzystał. A Yoongi nigdy do niego nie wróci. Jest szczęśliwy z Jiminem, kocha go tak bardzo, bardziej niż kiedykolwiek Namjoona."Przestań gadać bzdury i spierdalaj." Yoongi syczy i już miał zamknąć drzwi, ale Namjoon powstrzymuje go przed zrobieniem tego.
"Proszę, Hyung ...! Posłuchaj mnie." Mówi ze smutkiem: "Naprawdę cię kocham, przepraszam za wszystko, co zrobiłem. Proszę, daj mi drugą szansę, zmieniłem się ! Wszystko jest teraz inne!"
"Tak, masz rację, teraz jest inaczej, w końcu jestem szczęśliwy, odpieprz się, nie potrzebuję cię, zdradziłeś mnie i zerwałeś, nigdy mnie nie kochałeś!" chłopak mówi ze złością: "Idź, idź do domu i zrób coś pożytecznego".
Powiedziawszy to, zatrzasnął drzwi i westchnął.
"Hyung ..." Jimin przerywa ciszę i kładzie rękę na ramieniu Yoongiego, patrząc na niego ze zmartwionym wyrazem twarzy.
"W porządku, mam nadzieję, że od teraz mnie zostawi w spokoju."
"Zrobiłeś naprawdę dobrze, kłócenie się nie jest najlepszym wyborem, jestem dumny z Hyunga!" Jimin mówi, żeby podbudować nastrój i objąć ramieniem Yoongiego.
"Śniadanie czeka, pospiesz się!"
Jimin śmieje się i idzie pierwszy, gdy nagle zostaje uderzony."Do diabła, Hyung naprawdę uderzyłeś mnie w tyłek?" Młodszy pyta zszokowany, kiedy Yoongi próbuje powstrzymać się od śmiechu i mija swojego zszokowanego chłopaka.
"Wyglądał tak perfekcyjnie w bokserkach. Nie mogłem się doczekać, aż to zrobię."
YOU ARE READING
#sadlife » yoonmin [texting]
FanfictionBook 1 ssugasexual: jestem taki znudzony, pomóż mi #lonely #needsalife #dumbshit #boring #hungry #nofood #sadlife - Pobocznie: [vkook] [głównie SMS-y;] ☹ Książka należy do: wangzico