Cinayet-i Lanet

1.Bölüm (Günler Acısı)

"Merve kalk lan Allah'ın cezası nerdesin Merveee" diye cırlayan üvey annemin sesiyle sıcacık yatağımı terk etmek zorunda kaldım. Pek sevmezdi beni. Hatta pek değil hiç sevmezdi. Annem doğumda ölmüş ve babam da ben 2 yaşındayken Meryem ablayla evlenmişti. 15 senedir kendimi bildim bileli ona abla diyorum. Annemin ölmediğine inanıyorum...Yataktan hızlıca kalkıp üstüme gri uzum hırkamı ve pandalı panduflarımı giyip aşağı indim. Meryem abla yine yüzünü bana dönüp "Hele şükür Merve hanım nerdeydiniz ya odanıza da servis etmemizi istermisiniz" dedi. Gözlerimi havada gezdirip masaya oturdum. Kahvaltıda öyle güzel şeyler vardı ki sofranın bu güzelliğini bozmadan edemedim. Bi salam bi üçgen peynir derken masanın güzelliğinden eser kalmamıştı. İntikamımı almıştım. Hızlıca yemeğimi yiyip odama çıkıp üstümü değiştirdim. Okula gitmek için hazırdım. Ve kapıdan çıkarken yine cadımızın o cırtlak sesi kapıyı açmama engel oldu. "Kız Merve şu çöpleri de at giderken.... Kime diyorum" Kafayı yedirticrk bu kadın bana en son. Hızlıca çöpleri alıp attım. Oh be en sonunda dışardayım. Hızlıca Sıla'ların evine gittim ve Sıla'yı evinin önünde beklemeye başladım. 2-3 dakika sonra hoplaya zıplaya gelen çoçukça haraketler yapan birini görünce Sıla olduğunu anlamıştım. "Merveeeee...e neler oldu bir bilsen. Off ne desem ki taş meteor ateş yangın üf üf" diyince neler olduğunu anlamıştım. Herhalde binadan çıkarken o esmer çoçukla yüz yüze geldi. Çoçuk çok korkutucuydu. Simsiyah giyinirdi. Zaten esmerdi ama efsane yakışıklıydı. Ama bakışları falan hep korkutucuydu. "Allahım Yarabbim Sıla yine ne oldu o çoçuğu mu gördün yine" dedim oflayarak. "Kızım şuna artık çoçuk demeyi bırakmalısın bence" dediğinde ani bi şokla "Niye ki" dedim ve gülümseyerek "Çünkü onum adı Mete" dediğinde gözlerim fal taşı gibi açıldı ve o da benim ne demek istediğimi anlarcasına "Tanıştıkkkk" dedi. Ve koluma girdi. Şokun etkisiyle beni okulun yoluna doğru sürüklerken "Nasıl tanıştın anlat dökül" dedim ve Sıla da anlatmaya başladı. "Kapıdan çıkarken önümde anahtar buldum. Araba anahtarı mı motor anahtarımı pek gözmüş değildim neyse mete de aşağıda motorunun yanında her yerini elliyor ofluyordu. Acayip sinirlenmişti bi görsen. Bende zekilik yapıp anahtarın onun olduğunu düşündüm ve yanına gidip bunu mu arıyorsun dediğimde avucumun içindeki anahtarı gösterdim. Arkasına sinirli bi şekilde döndü ve bana sinirli bi şekilde baktı. Ama elimdeki anahtarı görünce sevindi ve öyle bi güzel güldü ki gamzelerinin olduğunu yeni öğrendim. Sonra elimden alırken eli elime değdi acayip sıcaklama hissettim ve sonra da seni istersen okula ben bırakıyım dedi" "Neeeeeeeeeeee" diye cırlarken bağırarak "Sözümü kesme işte sonra bende yok saol arkadaşım bekliyor dedim. O da başka zaman yemeğe götürsem seni ne dersin dedi bende olabilir dedim sonra bu arada ben Mete dedi ve elini uzattı bende Sıla diyerek tokalaştığımda tenimin tenine değmesiyle elim öylr bi yandı ki ateşe dokunsam bu kadar yanmazdı ama aldırış etmeden gülümsedim ona sonra o da sonra görüşürüz güzellik dedi ve gitti" Tüm bu anlattıklarına şok olmuştum. İnanmıyorum. Yemeğe gidicek hemde o her gün bana anlata anlata bitiremediği esmer çoçuk aman şey Mete ile gidicekti. Olayın şokunu atlatmam lazımdı çünkü okula gelmiştim. Zaman ne çabuk geçti ya farkına bile varmadım.
Okuldan içeri girdiğimizde Asya Yakup Süleyman Ve Nazlı gelip okula yeni bir çoçuğun geldiğini söylediler. Merakşa hangi sınıfta olduğunu sorduğumda bana elektirik elektronik bölümünde olduğunu söylediler. Erkek olduğunu böylece anlamış oldum ve kim acaba diye merak ettim. Ama şimdi içeri girip ders dinlemem gereken bir sınıfım vardı. Herkese hoşçakal dedikten sonra sınıfa girdim ve gördüklerimin karşısında şoka uğradım. "Oha İnanmıyorum. Sen... Senin burda ne işin var"

Öncelikle hepinize merhaba arkadaşlar ilk defa kendi hesabımdan yazıyorum. Normalde yazdığım çoğu kitabın yazarını anonim olaraktan kullanıyordum. Ama bu sefer yeni kitapla karşınızdayım. Umarım korku tarzı hikayeleri de seviyorsunuzdur.

Destekleriniz için şimdiden teşekkür ederim.

Buraya bu kitabın 1. Bölümünü bitirdiğiniz saati yazarmısınız...?

Oy vermeyi unutmayın

❤️
... BU KALP SİZİN İÇİN...