Een nieuwe start { mainstreet }

Part 18

Pov Rein.

Daan en Sura komen aan gefietst. Voor de rest is iedereen er. Hebben Daan en sura nou iets? Ik begrijp er niks meer van. Ik hoop het eigenlijk van niet. Ik begin Sura echt leuk te vinden. Ze zetten hun fiets neer. We lopen het bos door. 'Is het nog ver lopen?' Vraagt Sam overdreven. Owen zet haar op der rug. We lopen nog een groot stuk door en komen dan aan bij een klein huisje. De deur kraakt zodra Nils er tegen aan duwt. We lopen binnen zelfs de vloer kraakt bij elke stap dat we zetten. Ik begin het nu best eng te vinden. Sura kijkt een beetje rond. "Ben je niet bang?" Ze haalt der schouders op. Daan slaat een arm om der heen. Fack ik had het eerder moeten doen. Ik kan er echt niet naar kijken. We leggen onze spullen neer en gaan in een rondje zitten. We steken wat kaarsjes aan omdat de lampen het niet doen. Ik ga naast Sura zitten. 'Kom we gaan geesten oproepen!' Zegt Owen. 'Jij bent grappig' zegt Sam. Hij negeert het en legt een glas op de kop en allemaal briefjes. "Zo voorbereid!" Hij knipoogt mijn kant op. Sura legt uit het niets haar hoofd op mijn schouder. 'Ik ben best moe' zegt Sura. Daan kijkt me geïrriteerd aan. "Kom maar bij me zitten" ze gaat tussen mij benen in zitten. Ik leg mijn handen op die van haar. We leggen allemaal een vinger op het glas. Voordat we wat kunnen vragen springt het raar kapot. Sura vliegt naar achter dicht tegen me aan. Iedereen begint te schreeuwen. "Rustig Sura ik ben bij je" ik druk een kus haar wang.