MelKer Oyunları

447 10 0
                                    

14.BÖLÜM

+Zeynep+

  Sadece ağlıyordum.Yağmur da sesime uyanmış salona gelmişti.Ne olduğunu sorup duruyordu.Ama söyleyemiyordum.Hayatım mahvolmuştu.

''Ya Zeynep ne oldu canım?''

''Yağ-Yağmur beni yalnız bırak lütfen.''

''Olur mu öyle şey?''

''Yağmur,lütfen.''

  Yağmur elimi bırakıp içeri gitti.Ben de sabaha kadar ağladım.

+Kerem+

  Şok olmuştum.Zeynep benim evimi soymuştu.Neden,bunca zamandır bunun için mi benimle beraberdi?Ama hayır,Zeynep çıkarcı biri değildi.Biraz sonra salona annem hızla girdi.

''Görüyorsun bak,hırsızın tekiymiş işte.''

''Anne..''

''Ne var Kerem?Yalan mı?Nişanlım dediğin kız paranın peşindeymiş.Bu da Yaren'den farklı çıkmadı.Birkaç gün sonra arayıp ''Ben hamileyim.''  derse şaşırma.''

''Kes anne.Yeter!Ben de şaşkınım.Ama gerçekten Zeynep...''

''Ne Zeynep ne?Ama gerçekten Zeynep hırsız demelisin artık.Gelmiş evi soydu.Niye bıraktın anlamadım?Ben polise haber vereceğim.Kesin kaçmıştır.''

''Hayır!''

  Annem eline aldığı telefondan gözlerini ayırıp bana baktı.Babam da öyle.

''Zeynep yaptığının cezasını çekecek,ama hayatıyla değil.Çünkü ben de ona borçluyum.''

''Ne borcu Kerem?Tefeci mi bu kız?''

''Hayır.Ben ona arabayla çarpmıştım,beni ihbar etmemişti.''

''Al işte.Sana yakın olabilmek için her şeyi yapmış ama görememişsin.''

  Babam annemi yanına oturttu ve soru sordu.

''Çok zarar var mı?''

''Paris'ten getirttiğim vazom-''

  Sinirim bozuldu.

''Paris'in canı cehenneme.''

   Odama indim ve düşünmeye başladım.Zeynep hırsızlık yapmış olamazdı.Ama gözlerimle görmüştüm.

HIRSIZIN AŞKIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin