HIRSIZIN AŞKI

Bir Tek Sen Ol Bana Yeter.

9.BÖLÜM

  Uyandığımda elleri belimde sarılı bir Sayer bulmak eşsiz bir duygu!!!Hemen uzaklaştım ve bağırdım.

''Kerem ne yapıyorsun sen?''

  Yavaş yavaş uyanmaya çalışıyordu.Tamam kabul,çok tatlı görünmüştü gözüme...

''Kerem ellerini belime sarma iznini kimden aldın?Biz çıkıyoruz da benim haberim mi yok?''

''Çıkmıyor muyuz biz ya?''

  Ciddi ciddi hala uyanamamıştı.Ben de değerlendirmek istemiştim.

''Biz evleneli 1 yıl oldu Kerem.''

''Ne?Zey-zeynep ben rüyada mıyım?''

  Yaklaştım ve dudaklarından öptüm.

''Rüya mıymış?''

  Kerem'in hala gözleri kapalıydı ve sırıtıyordu.Gülümsedim.O da gözlerini açtı.

''Zeynep biz evlendik yani ya.Ben hiç hatırlayamıyorum.''

''Sayer nasıl unuttun ya?''

''Şimdi biz evlendiysek,bizim malum gecemiz de olmuştur.Nasıl unuttum ya?Hakkaten Zeynep unutmuştum,yeniden mi yaşasak?''

  Benimle dalga geçiyordu.Yanımda bulduğum yastığı kafasına geçirirken bir yandan da kıpkırmızı olmuştum.

''Sapıksın sen.''

''Aaa nereden vardın bu kanıya?''

''Neyse kapat bu konuyu.Hem ben en başta ciddiydim.Bizim bir ilişkimiz yok ki.''

  Dudaklarımı büzünce o da sırıtarak yaklaştı ve sarıldı.Başımı göğsüne gömdüm.1 haftadır birlikte kalıyorduk.Eve hiç uğramamıştım.Fatoş benden neler saklıyordu bilmiyordum.Yağmur bugün halasının yanından dönüyordu.Buluşacaktık.

''Zeynep Yağmur'dan sır çıkmaz dimi?Şimdi gider Barış'a söyler evin adresini falan.Huzurumuz bozulmasın.''

''Hayır en başından beri haberi var ve kimse bilmiyor.''

''Peki sen güveniyorsan bitmiştir.''

  Gülümsedim ve bir süre daha öyle kaldık.

***

  Kahvaltıyı hazırlamak için mutfağa gittim.Tabakta peynir kalmamıştı.Dolaptan peynir çıkardım ve kestim.Tam tabağa yerleştirmek için tezgaha dayandım ki arkamdan da Kerem dayandı.Yani şeyy...Bana dayandı...