Granted but not taken

Part 1

A-Nandito ako ngayon sa dating bahay ng lola ko patay na siya mga apat na taon na binaril siya sa harapan ko mismo dahilan kong bakit nagka phobia ako sa mga humahawak ng baril, pinatay siya ng hindi pa nalalamang salarin. hanggang ngayon hindi ko parin alam dahil hinayaan nalang nila Papa ang kaso niya sa sobrang busy sa trabaho, bata pa lamang ako ng tumira din ako ditto pero ngayon kasama ko na si mama at papa, Ako si Ayson Ocampo ang nag iisang tagapag mana ng Churrasco corporation. habang inaalala ko si lola maya napansin akong ingay mula sa taas ng tulay, nagtaka ako dahil wala namang nakatira ditto at natatanging bahay lang ni lola ang nakatayo mga sasakyan lang ang pwedeng dumaan dahil nga sa nakakatakot raw ang lugar na to. maya maya lang narinig ko ang isang boses ng babae, at tinatawag ang kanyang ama. di ko alam kong talagang nandito o nababaliw na siya. Sinilip ko mula sa ilalim ng tulay at nakita ko nga. Umiiyak siya pinakinggan ko lahat ng inanaing niya. Mukhang galit siya sa mundo ngayon, siguro kamamatay lang ng kanyang ama ang dami niyang tanong pero ang sama talaga ng loob niya ngayon may halong pagka disappointed or ewan.

"Dad bakit naman ganun?, Ginawa ko ang lahat kasi ang alam ko saken na eh, nawala ka na nga ganun pa gagawin niya saken! ano bang gusto niyang mangyari"

Ayson: Teka Broken hearted ba siya?"

A-Umakyat ako sa tulay maghahapon na rin kasi nun aakayin ko na sana siya pauwi. pero ng palapit na ko may iba akong nakita sakanyang mata, parang nakita ko na siya dati hindi ko lang matandaan kong saan.

A-Sabay sabi niyang

"kong kinakailangan na pumatay ako gagawin ko, para matupad lang ang pangako ko sayo Daddy"

A-Napaatras nalang ako, at di ko na tinuloy yung pagtangka kong paglapit dahil sa sinabi niyang yun, nakakakaba kasi eh baka saken niya ibunton yung galit niya, ayuko pang mamatay gusto ko pang mag asawa, Speaking of asawa pwede siya kaso nakakatakot eh. mayamaya paalis na siya at nakita niya ko di ko alam pero parang kinabahan ako kaagad napatayo ako ng tuwid ng nagkatinginan kami sa mata. Akala ko tatawagin niya ko pero inisnob niya lang ako, feeling ko nabusted niya na ko di pa ko nanliligaw mukhang wala na kong pag asa sa tingin niyang yun. Ang tanga naman ng nanloko sakanya. Patuloy lang siyang naglalakad grabe wala ba siyang sasakyan nung pumunta siya ditto? ah alam ko na.

Sumakay sa kotse si Ayson at sinasabayan sa paglalakad ang babae.

A-Nakakahiya naman kong kakausapin ko siya ano ba yan...

S- sinusundan niya ba ko o may sira lang yung sasakyan niya. makahinto nga

Huminto rin si Ayson.

A- Gosh! nahalata niya ata ako.

binuksan niya ang side mirror.

Ayson: Hello, mag isa ka lang ba ngayon?

di sumasagot ang babae.

Ayson: ahmm.. Wala ka bang sasakyan nung nagpunta ka ditto alam mo bang delikado ditto huh?

nilingon siya ng babae at tinignan ng masama.

A-Kinabahan nanaman ako bakit ba parang takot na takot ako sa kanya.

Ayson: Ahhh hehehe.. wag kang mag alala wala akong masamang intension sayo totoong delikado ditto sumabay ka nalang saken ok lang naman saken eh ihahatid nalang kita sainyo.

"salamat nalang."

Ayson: Ah naku hindi ka pupwede ditto... .

"Hindi ako sumasama sa hindi ko kilala."

saka lumakad papalayo ang babae.

A-Ang sungit naman.. dibale hintayin ko nalang siyang makalayo saka ko siya susundan pauwi.

at ganun nga ang ginawa ni Ayson pero sumakay nalang ito ng bus. 

A-Susundan ko parin siya Hahaha..

Biglang nagring ang phone ni Ayson.

A-oo nga pala may date pa kami ni mama.

Ms.Alicia: Ayson nasaan ka na anong oras na anak.

Ayson: Oo Ma ito na nga papunta na.

Pagkarating sa Restaurant nakita niyang kasama ng ina ang kaibigan niya.

Ayson: Naku Ma'am Elise nandito po pala kayo, pasensya na po may nangyari lang.

Mrs.Elise: Naku ok lang Ayson.

Mrs.Alicia: Ano na nga yung kinukwento mo kanina.

Mrs.Elise: So ayun na nga, Si Shelly kasi alam mo na nagkakaedad na siya ang gusto ng ama niya eh pilian ko daw siya ng matinong lalaki yung kaya siyang protektahan gusto ko na siyang mag asawa para may mag alaga sakaniya.

Mrs.Alicia: Ah ganun ba edi obserbahan mo yung mga manliligaw niya.

Mrs.Elise: Ayun na nga eh, wala siyang manliligaw, neh hindi pa nga ata nagkakaboyfriend yun simula nung ipinanganak. Ilang taon ka na nga ulit Ayson?

Ayson: Po? Ahmm mag 28 na po ako.

Mrs.Alicia: Wag mong sabihing tipo mo ang anak ko para kay Shelly?

Mrs.Elise: Gusto ko sana nasubaybayan ko rin naman ang pagpapalaki mo sakanya.

Mrs.Alicia: Naku Malaki ang pagkakaiba ng dalawa, wag kang masasaktan ha pero ayuko si Shelly dahil napaka sungit ng anak mo alam mo yan.

Mrs.Elise: Bakit hindi nalang si Ayson ang tanungin natin?

Ayson: Sa ngayon po kasi... ahhh.. hindi ko po alam ang isasagot sainyo dahil hindi ko pa po kilala ang anak nyo.

Mrs.Elise: Bukas na bukas rin ipapakilala ko siya sayo.

Ayson: Sige po.

Mrs.Alicia: Siguradong di mo siya magugustohan.