Invisible Love - Short Story

Chapter 1: (Being Late)

   
  
Anaya's POV:
  

Dahan dahan kong binuksan ang pinto nang kwarto ko upang hindi ito gumawa nang ingay.
   

(Tinggin sa kanan >.> ...)
.
(Tinggin sa kaliwa ... <.< )
 
 
Okay wala si Dad. Paisa isa akong humakbang palabas nang bahay, pero dahil madadaanan muna ang kusina palabas nang bahay ay nakita kong nagluluto si dad.
  
Buti nalamang ay nakatalikod sya. But nang maramdaman kong nahahalata na ni dad ang presence ko ay bigla akong nagtago sa gilid nang pader at lumingon naman sya.
 
Dahil magaling ako ay hindi nya ako napansin kaya naman maingat akong naglakad papunta ulit sa pinto palabas nang bahay. At Dali dali kong binuksan yon.
   
 
"Dad, Im going to school!" Dali dali kong kinuha ang skate board ko at namamadaling binuksan ang gate dahil late na late na talaga ako.
  
"Anaya! Itapon mo muna ang mga left overs." nagmamadaling sigaw sa akin ni dad.
  
"Tsk. Whatever!" sigaw ko naman kay dad dahil nagmamadali ako.
     
        
Kaya nga ako nag dahan dahan para hindi na ako mautusan dahil im super late na talaga.

Ibinaba ko na ang skate board ko at masayang nakangiting pinaandar ito.
  
Masarap mag skate papunta sa labasan namin dahil medyo pababa ang daan dito.

Malalanghap mo din ang sariwang simoy nang hangin dahil marami ang mga nakapalibot na puno sa daanan.

makakadagdag din sa vibes mo ang buong lugar dahil sa tahimik na ambiance nito.
  
Nang malapit na ako sa labasan ay itinigil ko na ang pag papaandar at binuhat ulit ang skate board ko.
 
Naglakad ako papuntang labasan pero nagulat ako nang makita ko sa bungad ang matangkad at gwapong lalaki na naka shoulder sports bag at naka uniform din.
 
Hindi ako nagkakamali si brycen yun.

Nakatingin sya sa akin at nakangiting pinag mamadali ako palapit sa kanya gamit ang isang kamay nya at ang isa naman ay nasa bulsa nya.
    
Nakangiting kinawayan ko naman sya at dali daling tumakbo papunta sa kanya.
  
 
"Hey, how come you're late every day?" nakangiting tanong nya.
 
"Ano naman? Did i ask you to wait for me" pagtataray ko sa kanya.
      
    
Yes, tama kayo lagi kaming sabay pumasok araw araw. Hindi ko naman alam na hihintayin nya parin ako dahil sobrang late na ako ngayon. Hindi katulad nang iba ko na late.
  
 
"Should i leave you? Kapag hindi kita hinintay alam kong magagalit ka sa akin." pag dadahilan nya.
 
"I dont know. Let's go. We're late." sabi ko sa kanya at dali daling hinila sya para makapag simula na kaming maglakad.
   
  
"Oh right. Have you read the book?" sabi nya sa akin habang naglalakad kami.
  
"Book? Anong book? Nagtatakang tanong ko sa kanya.
 
"Oh really. The book i lent you that time. Tungkol sa Big Bang theory." hindi makapaniwalang sabi nya.
   
 
Siguro akala nya nabasa kona. Napaka sayang maglakad ngayon dahil wala nang taong naglalakad at dahil hindi naman matao ang lugar namin.
 
 
"Ah, That one- nakangiti at gulat kong sabi. Nope.."
   
  
Haha! Tawang tawa ako sa itsura nya nang masabi kong hindi pa dahil akala nya binasa kona talaga.
  
 
"You must have read about the sun forming, right? Whoa, isn't that cool?" namamangha na sabi nya sa akin.
 
"Oh, Big Bang? Taeyang (the sun)? Oh, ofcourse! Pero, gusto ko si G Dragon. Alam mo ba kung bak--" nag sasalita ako nang hindi ko na naituloy ang sinasabi ko because he suddenly pull me towards to him.
     
   
Dahil may bike pala sa likod ko at muntikan na akong mahagip. Dahil sa ginawa nya ay nagulat ako at bumilis ang tibok nang puso ko nang magka lapit kaming dalawa. Nang maka bawi kami ay nagpatuloy kami sa pag lalakad.

Tahimik kaming nag lalakad nang bigla nya akong tinawag ni brycen at hinawakan sa balikat kaya naman naphinto ako at binigyan sya nang Ano yun? look.
     
  
"I... Have something to tell you. I think it should be today. " seryosong sabi nya sa akin.
     
 
Ohhhh!! Mag coconfess na ba sya sa akin?!! Omg hindi ako makahinga.. Im so super kinikilig..
    
   
"What is it about?" nagtatakang tanong ko sa kanya.
  
"Not now. I want to bring you somewhere." nakangiting sabi nya sa akin.
  
"What?" natataka ulit na tanong ko.
     
     
Nagulat ako nang bigla nya akong hinila at isinandal sa isang puno. Sinandal nya ang isang kamay nya sa gilid ko at unti unting lumapit sa akin.
 
Kitang kita ko ang napaka gwapo nyang muka dahil sobrang lapit namin sa isa't isa.
  
 
"Be my girlfriend, anaya." seryosong sabi nya sa akin at tinitigan ako sa mata. Kaya naman tumango ako sa kanya biglang pag sagot.
  
 
Napaka bilis nang tibok nang puso ko at pakiramdam ko sa sobrang lapit namin sa isa't isa. Pakiramdam ko ay rinig nya kung gaano ito kabilis at kalakas. Oh! Syemms.. Dahil doon ay napangiti ako at sobrang kinikilig.
  
Omg what's that? Ang sakit nang tenga ko! Bakit may pumingot sa akin.
   
  
"Hey, nakikinig kaba?" nagtatakang tanong sa akin ni Brycen.
  
 
Sya pala ang pumingot sa tenga ko . Omo!.. Hindi pala totoo yun!? So day dream kolang yun? Bakit parang totoo!
   
  
"Anyway, you're not burdened right? Wag ka munang umuwi mamaya hintayin mo ako. I'm going first. Se you later." nakangiting sabi nya sa akin at nag lakad na papasok sa school Habang iniwan akong nakatulala.
  
 
Sa mga nang yari ay hindi ko na namalayang nakarating na pala kami malapit sa school. Wth? .. Nakakahiya naman! Sana hindi nya ako nahalata.
    
  
"Wag munang umuwi? Hintayin mamaya? See you later?" nagtatakang sabi ko sa sarili ko at bigla nalang akong napangiti at sobrang kilig na kilig. 
  
  
    
                             ****
   
  
Napatago ako sa malaking puno malapit sa gate nang school, nang makita ko ang isa sa mga subject teacher ko na naka assign sa mga late students at pinaparusahan ang mga late.
 
Muntikan na ako dun ah! Nalimutan kong late nanga pala ako.
  
Nag isip ako nang paraan para makapasok sa loob. Binaba ko ang  hawak ko at ipinagitna ko ang skate board ko sa aking dalawang paa.
  
Umupo ako doon at mahigpit na hinawak ko ang dalawa kong kamay sa skate board habang nakaupo.
  
Pumikit ako nang madiin at nag concentrate nang todo, ilang segundo lang ang nakakalipas ay binuksan kona ang mga mata ko bigla nalang akong naging invisible pati nadin ang skate board ko.