Arkadaşlar öncelikle şunu söyleyeyim, bu kitap hiç tutmadığı için bu bölümde kitabın kaç bölüm olacağına karar vereceğim, ona göre votelerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum.
Oğuz şaşkın şaşkın Hatice hanıma bakıyordu ve sonunda kendine geldi. Kadın yerde yatıyordu. Hemen yanına çöküp nabzına baktı. Kadın ölmüştü. Umutsuzca baktı. Telefonla bir ekip çağırdı. Zeynep çok kötüydü. Açık kapıdan yerde yatan annesine bakıyordu. Bazı komşular onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Komiser Oğuz kadının üstünü örttü. Bir süre sonra ekipler gelip kadını gerekli sağlık merkezlerine götürdüler.
2 Gün Sonra
Zeynep evde mutfağa kendini kitlemiş oturuyordu. Düşünüyordu. Aklındakiler kafasını karıştırıyordu. Annesi kendini asmıştı, ölmüştü, Cemal bey onu indirmişti, ama indirmeyeceğini söylemişti, ayrıca otopsi raporunda asılmasıyla ilgili hiçbir bilgi yoktu. Cemal bey onu annesini öldürmeye çalıştığı için suçlamıştı. Bir amacı vardı. Ama neydi? Annesi onu ve kardeşlerini bırakmıştı. Hem de bir an da. Annesi çok güçlü bir kadındı, yapmazdı, yapamazdı. Çocuklarını bırakıp hiçbir yere gidemezdi. Nasıl yaptı bunu?
Zeynep dün komisere ifade vermişti. Korkmuştu, çok korkmuştu. Babasından, belasından. Gerçekleri bir bir anlatmıştı. Polis her yerde Cemal beyi arıyordu. Ama kadın yerde bulunmuştu. Zeynep asıldığını söylemişti. Bu dikkat çekiciydi. İnsanlar Zeynep'ten şüphelenmeye başlamıştı, bir amaçla kandırılmıştı, ayrıca bunu Cemal bey planlamıştı. Aklında ne vardı?
Mutfak perdesi hareket etmişti. Biri camı mutfağa doğru çarptı. Zeynep ayağa kalktı. Camdan Cemal bey çıktı. Zeynep yüksek sesle "baba" dedi. Cemal bey ise fısıltıyla "kapa çeneni" dedi. Elinde bir silah vardı. Kızına doğrulttu. Zeynep şaşkınca baktı. Cemal bey "yürü" dedi. Zeynep sakindi. Ne zaman heyecanlanmıştı ki? O da fısıldadı.
Zeynep: Nereye?
Cemal bey: Aşağı atla. ( camı göstererek) He bu arada salonda kimse var mı? Emir'im yalnız kalmasın.
Zeynep: Bırakırmıyım kardeşlerimi yalnız? Sevim teyze var.
Cemal bey: İyi, yürü.
Zeynep yavaşça cama yaklaştı. Camın bir kısmı kırıktı.
Zeynep: Hatırladın mı? 3 sene önce ekmek parasını yanlış getirdim diye beni dövmüştün.
Cemal bey: O zamanda gerizekalıydın şimdide. Tam 50 kuruş eksik getirmiştin.
Zeynep: O benim hatam değildi, bakkal az para vermişti.
Cemal bey: Yalan söyleme, sen o parayla bir şey aldın.
Zeynep: O günde bana inanmamıştın. Beni dövmüştün, başımıda cama vurmuştum.
Cemal bey: Ula evlat olmasıca, seni ben adam ettim. Böyle gitseydi sen olsa olsa bir bakkal olurdun.
Zeynep: Daha 9 yaşındaydım, beni döverek mi adam edecektin? Sokağa çıkmama bile izin vermezdin, sadece bakkala giderdim, okumama izin vermedin, yaşıtlarım sokakta oyun oynarken ben kardeşlerime bakıyordum, beni kölen yaptın, çocuk olmama izin vermedin. O kadar çok susmaya alışmıştım ki dayaklarına bile susuyordum. Ama artık susmayacağım, annem bizi bırakıp gitti, benim kardeşlerimden başka kimsem yok. Bana yaşattıklarını kardeşlerime yaşatmana izin vermeyeceğim!
Cemal bey Zeynep'e ağır bir tokat attı. Sonrada elini havada sallayarak konuştu.
Cemal bey: Ulan dua et, içerde Sevim karısı var. Yoksa camın tamamını kafana geçirirdim, yürü!
Zeynep'in sırtına hafifçe vurdu. Zeynep cama çıktı. Babasının çıkarken kullanmış olduğu merdivenden inmeye başladı. En aşağı inmişti. İşe yarayacağını bilse merdiveni çekiverirdi ama babası önceden atlamıştı oradan. Cemal bey inince Zeynep'in sırtına silahı dayadı. Kazağından tutup çekiştirmeye başladı. Yürümeye başladılar. Yarım saat yürüdüler. Sonunda bir uçuruma geldiler Cemal bey silahı elinde tutuyordu. Nefes nefese kalmışlardı.
Zeynep: Bu uzun yolculuk için teşekkürlerimi sunuyorum babacığım.
Cemal bey: Seninle bir şeyler konuşucağım.
Zeynep: Yalnız, o silahı indir ki insan gibi konuşalım.
Cemal bey: Böyle iyi canım kızım.
Zeynep güldü.
Zeynep: Zaten babacığımla insan gibi konuşmak ne mümkün? Onun dilini kullanmak gerek.
Cemal bey: Kapa çeneni çocuk. Bana bak saçma sapan şakalarınla uğraşamam. Uçurum kenarında bir kaza çıkacak. Zaten ananın ölümüyle başım dertte. Bir de seninle uğraşamam.
Zeynep: Silahda çok havalı. Hangi parayla aldın babacık?
Cemal bey: Bana bak benim ayarlarımla oynama. Zaten evde dövemedim içimde kaldı.
Zeynep: Dayak senin felsefendir babacım, istediğin zaman dövebilirsin.
Cemal bey Zeynep'e vuracak oldu. Elini havaya kaldırdı. Zeynep tuttu.
Zeynep: Konuşmaya başlayabiliriz.
Cemal bey iç çekti.
Cemal bey: Anana kıyamadığım için onu indirmedim. İnsanlar onu fenalaştıda öldü sansınlar istedim.
Zeynep: Ama neden? İntihar etmiş olması senin işine gelirdi. Şüphelerden korunurdun.
Cemal bey: Sana intihar ettiğini söylemeni istedim. Böylece insanlar senden şüpheleneceklerdi.
Zeynep: Sen de şüpheleri üstünden çekecektin öyle mi? İntihar daha kolay bir çözüm olurdu.
Cemal bey: Sen o küçük beynini böyle şeylere yorma. Ben bir mektup buldum. Annen yazmıştı. İçinde katil ile ilgili şeyler yazıyordu.
Zeynep: Nasıl yani? Annem intihar etmedi mi?
Cemal bey: Evet.
Zeynep Cemal bey'in yakasını tuttu. Hırçınca bakıyordu.
Zeynep: Annemi kim öldürdü?
Cemal bey güldü.
Cemal bey: Sen!
Zeynep: Ne ben mi?
Dediğim gibi, bu bölüme göre bölüm sayısına karar vericeğim. Sağlıcakla kalın.
Size unutamadığım bazı dizileri önereceğim.
1. Sana Bir Sır Vereceğim
2. Hayat Bazen Tatlıdır
4. Hayat Sevince Güzel
5. Şevkat Yerimdar
7. Sen Anlat Karadeniz
8. Söz
Kaç tanesini biliyorsunuz? Yorumlara yazınınız.
