Lost ||JiKook||

E

Elimdeki sonuçlara bakarken ağlıyordum. Hastaneden çıktığımdan beri ağlıyor ve seni arıyordum. Ama sen her zaman ki gibi beni umursamıyordun.

Bizim bebeğimiz olacaktı Jimin.

Bu haber nasıl hem acı verici hemde mutluluk kaynağı olabilirdi?

Mutluydum çünkü seninle benim parçam olan bebeğimiz olacaktı.

Acı çekiyordum çünkü bebeği istemeyecektin. Beni bile istemezken bu bebeği neden isteyecektin ki?

Eve geldiğinde heyecanla ayağa kalktım. Vereceğin tepki beni üzecek olsa bile bu haberi sana vermek istiyordum.

"Jimin."

"Jungkook sonra. "

"Jimin."

Bıkkınlıkla bana baktığında bir anda gülen yüzüm düştü. Sadece biraz beni dinleyemez miydin?

"Söyle hadi. "

Düşen yüzümü fark ettiğinde bana söylemem için izin vermiştin ama hevesim kaçmıştı Jimin. İfadesiz ve soğuk bakışların tüm heyecanımı almıştı.

"Hamileyim."

Sesim fısıltı gibi çıksa da ne dediğimi duymuştun. Gözlerin ilk şaşkınlıkla açılsa da tekrar eski haline dönmüştün.

Başkalarına gülen gözlerin neden bana gelince soluyordu sevgilim?

Hiçbir şey demeden odaya girdiğinde burukça gülümseyip kendimi koltuğa attım. Bir şey söylememiştin ama ben gözlerinde o ifadeyi  görmüştüm.

Sen ne beni, ne de bebeğimizi istiyordun Jimin.