Sarah

Dag 2

In de ochtend is iedereen al vroeg wakker en vertelt Kim dat ze die nacht wakker geweest is en wat ze heeft gehoord. 'Het leek wel alsof iemand mijn naam heel zachtjes aan het fluisteren was...' 'Heel leuk hoor Kim...' zegt Kyra een beetje geïrriteerd. 'Nee het is echt waar!' Beweert Kim nog, maar Kyra luistert er al niet meer naar. De vrienden eten hun ontbijt op en besluiten dan samen te gaan wandelen. 'Heb je de deur goed op slot?' Vraagt Thomas en checkt de deurknop, die prima op slot zit. Ze lopen rustig door het bos en volgen een bepaald dun paadje dat door het bos loopt. Thomas voelt zicht inmiddels steeds minder op z'n gemak in dit bos en zit in zijn gedachten te denken aan het verhaal wat Kim vanochtend verteld heeft, waardoor hij wat achteroploopt. 'Thomas, kom je nog?' Vraagt Kim lief en komt naast hem lopen. 'Gaat het wel?' 'Jawel Kim jawel...ik zat alleen even na te denken over wat je vanochtend zei...' Ze kijkt even naar de grond tijdens het lopen en merken dat ze echt achter beginnen te raken. 'Ik heb ook wat gehoord vannacht namelijk.' Zegt Thomas ineens en stopt dan even omdat hij nu ook zijn naam hoort fluisteren. 'Hoor je dat?' 'Nee sorry Thomas ik hoor nu echt niks maar we moeten even doorlopen de rest ligt al ver voor.' Hij knikt en volgt haar langzaam naar de rest.

AlsKim al bij Gino, Bas en Kyra loopt wordt Thomas op z'n schouders getikt enkijkt even achterom. Er staat helemaal niemand? Hmm... Hij haalt z'n neus eensop en ruikt een afgrijselijke lucht. Alsof er ergens een beest aan het rottenis bah! Hij wilt zich weer omdraaien en weglopen maar voordat hij ook maar éénstap kan zetten, flitst er een bleek meisje met steile zwarte lokken haar voor zijngezicht voorbij. Even denkt hij dat het zijn verbeelding was, maar al gauwwordt hij vanachter aangevallen, op de grond gesmeten en even lijkt het alsofhij van de aardbodem verdwenen is. De groep heeft nog niet in de gaten datThomas al een tijdje weg is, ze zijn wel van hem gewent dat hij zo stil is maarals Kyra achteromkijkt laat ze de groep even stoppen. 'Uhm jongens? Waar isThomas?' Vraagt ze. 'Ik dacht dat hij bij jou liep Kim?' Stelt Bas. 'Ja hijliep ook bij mij, ik vertelde hem dat we een beetje moesten doorlopen maarvolgens mij is ie niet meegekomen...'Er valt een pijnlijke stilte in de groep.'Laten we maar snel weer teruggaan naar het huisje, het wordt al gauw donker hier...'Stelt Gino voor om het ijs maar even te breken. 'Dat lijkt me ook welverstandig nu...' Voegt Bas toe. 'Ja maar en Thomas dan?' Vraagt Kim. 'Het is tedonker om hem vanavond nog te gaan zoeken Kim, we zullen morgen wel naar hemopzoek gaan en wie weet, misschien haalt hij wel een grap met ons uit.' ZegtGino. 'Nou dan mag hij er nu mee stoppen want ik vind het geen leuke grapmeer.' Verklaart Kyra. De rest is het met Gino eens en ze lopen samen over hetsmalle paadje weer terug naar huis, maar geen spoor van Thomas...