Kyra heeft met moeite geslapen en kijkt naar Gino als ze wakker wordt. Hij Slaapt nog dus legt ze haar hoofd weer tegen zijn borstkas aan. Na een tijdje maakt ze hem toch maar wakker en knuffelt hem. 'Ik wil dat het ophoudt Gino...' Zegt ze zacht. 'Ik wil gewoon naar huis...' zegt ze snikkend. Gino probeert haar een beetje te troosten. 'Ik dacht echt dat het een verhaal was...' Zegt hij ineens. 'We moeten dit stoppen Kyra.' Ze kijkt hem even aan en knikt. Het is de hele ochtend rustig geweest en ze liggen met z'n tweetjes in het gras, denkend over wat er de afgelopen dagen allemaal is gebeurd. Gino staat op een geven moment op omdat hij het gefluister weer hoort. 'We moeten hier weg Kyra... en snel.' Zegt hij als Kyra ook opstaat. Ze knikt en loopt samen met Gino nog dieper en dieper het bos in. Tot hun grootste verbazing komen ze weer uit bij het huisje. 'Huh, h-hoe kan dit? 'Zegt Kyra stotterend van angst. Gino en Kyra kijken rond zich heen en voelen dan een soort kracht aan hun trekken. 'W-wat is dit? Iets is aan mij aan het trekken.' Zegt ze verbaast en angstig. 'Ja bij mij ook!' Begint Gino te merken. Hij kijkt naar zijn been waar hij de trekkracht het sterkst voelt. Hij vertrouwt het niet en probeert een stap naar voren te zetten. Op het moment dat hij zijn been optilt om de stap te zetten wordt hij hard naar achter getrokken en valt op de bebladerde grond. Kyra schrikt ervan en probeert hem overeind te helpen maar vlak voordat ze haar hand in zijn hand kan vouwen wordt Gino met een sterke ruk naar achter getrokken. 'Gino!!' Roept Kyra geschrokken. 'Laat hem los!' Roept ze in tranen uitgebarsten.
Er gebeurt niks en Gino wordt hard tegen de wand van het huis aan geduwd. Hij komt met een grote smak ertegenaan en valt op voorover weer op de grond. Hij probeert op te staan maar op de grond, bij de wand van het huis, staat er een klein raampje open waar een arm uitsteekt dat eruitziet alsof het van een zombie is. De zombie arm grijpt Gino's been en Kyra probeert hem nog terug te trekken, maar ze is al te laat. Gino wordt de kelder ingetrokken waarna er vreselijke geluiden volgen. 'Gino! Nee!' Roept Kyra huilend. Het blijft daarna een tijdje stil, waarna Kyra weet wat haar te doen staat en rent naar het raampje en kruipt erdoorheen. Als ze opkijkt is er niemand te bekennen. Zelfs geen spoor van Gino. Hij is spoorloos verdwenen, net zoals de anderen. Kyra begint te beseffen dat zij nu de enige overlevende hier nog is. Ze rent de kelder uit en wilt naar de voordeur rennen maar wordt daar opgewacht door Sarah. De twee staan nu letterlijk oog in oog. 'Kom op Kyra even wat moed verzamelen, je moet door die deur naar buiten!' Zegt ze in zichzelf. Ze neemt een grote hap lucht en rent zo hard als ze kan richting de deur waar ze tot haar grootste verbazing vrij gemakkelijk doorheen komt. Ze vlucht het bos weer in zonder dan ook maar één keer achterom te kijken.
Kyraweet dat Sarah achter haar aan zit maar ze blijft volhouden tot ze een paarmeters verder een bospad vindt. Ze blijft dit pad nog even volgen tot zeuiteindelijk bij een diepe oude put uitkomt. 'Ik kan geen kant op!' Denkt zehaastig en angstig in zichzelf. Ze kijkt achterom waar ze vanaf een afstandjeSarah ziet staan. Wanhopig zoekt Kyra voor een uit weg maar zonder succes.Sarah komt langzaam steeds dichter en dichterbij en Kyra begint te merken datde tijd nu echt begint te dringen. Als Sarah bijna bij haar is klimt Kyra snelin een boom maar Sarah is al snel bij haar en trekt aan Kyra's been. Kyra weetnog net op tijd de boom in te klimmen en klimt zo hoog als ze kan. Heel veelnut heeft het niet want voordat ze het weet zit Sarah op de tak naast haar. Nuweet Kyra echt niet meer wat ze moet doen en loopt wankelend en voorzichtigsteeds verder de dikke tak op. Sarah kruipt langzaam achter haar aan. Als Kyrarichting het einde van de tak begint te komen kruipt Sarah ineens heel erg snelnaar haar toe, bijt Kyra in haar been. De tak buigt hevig door waardoor Kyrahaar evenwicht niet meer goed kan houden en schreeuwt het uit van de pijn.Sarah laat Kyra's been los en duwt haar van de tak af waardoor ze een lange valin de diepe maakt. Sarah heeft haar doel bereikt. Niemand is meer over van devijf vrienden. Als er wordt gemerkt dat de vijf tieners niet meer terug kerenwordt er een zoektocht gestart. De zoektocht leverde niks op, geen enkele spoorvan de tieners, de hulpverleners verdwenen tijdens het zoeken ook. Sinds dat dezoektocht begon, is er niks meer van de tieners en hulpverleners gehoord. Geenenkel spoor...
JE LEEST
Sarah
HorrorGino, Thomas, Bas, Kira en Kim zijn blij dat het dan eindelijk zomervakantie is. om dit te vieren besluiten ze om te gaan kamperen in een hutje in het bos. Echter zijn zij niet alleen... Lees gauw verder om erachter te komen wie of wat hun gezelscha...