BoruSara

Derin Geçmiş 3

Ertesi gün Konoha sokakları çok ıssızdı. Ne Sarada ortalıktaydı ne de Boruto. Dün gece yaşananlardan sonra Boruto yağmur diner dinmez evine geçti. Sarada da uyandıktan sonra çantasına 3-4 parça kıyafet sıkıştırdı. Konoha'ya, doğduğu şehre son kez bakmaya Hokage heykellerinin oraya gitti. Godaime'nin tepesinden köye bakıyordu. Artık geri dönüşü yoktu. Gitmeliydi. Daha fazla güçlenmeliydi. Gece olana kadar bekledi. Ay dorukta tepeye ulaşınca yola koyuldu. Rüzgar bir çanın sesi gibi uğultu yapıyordu. Boruto bi' aksilik olduğunu hissetmişti. Çocukluğundan beri Sarada'dan pek haz ediyormuş gibi göstermese de kendini, aslında onu çok seviyordu. Bir şeylerden şüphelenen Boruto korktuğu şeyin başına gelmemesi için köyün çıkışına yöneldi. Hızlı ve endişeli adımlarla koşuyordu. Çıkışa varmıştı. O da ne?

B-Sarada'nın gözlüğü. Nasıl olur da böyle bir şeyi arkasında bırakır. Üstelik onun gözleri sağlıklı değil.

Boruto her ne kadar jutsu bakımından babasının tekniklerini kullansa da genlerinde Uzumaki kanı aktığı için az çok sensör tipi ninja olabiliyordu. Yani sadece belli kişilerin çakrasını bildiği kişilerin izlerini sürebiliyordu. Gözlüğü yerden aldı ve Sarada'nın peşine koyuldu.

Sarada biraz mola vermek için durmuştu. Hogoromo ve Hamura'nın taş yapıtlarının olduğu yerdeydi. Şelalenin sesi onu her zaman dinlendirmiştir. 

Boruto sonunda Sarada'yı bulmuştu. Ona ne olmuştu böyle. Gözlerinde yanan o intikam alevi...

B- Artık seni tanıyamıyorum Uchiha Sarada!

S- Boruto' Sen ne belanı arıyorsun bur'da?

B- Gözlüklerin.

S- Artık onlara ihtiyacım yok. Benim tek ihtiyacım olan şey güç.

B- Seni tanıyamıyorum Sarada, bu gerçekten sen misin? Kafayı güçle bozmuşsun.

S- Sharinganımı uyandırdığımdan beri artık onları kullanmama gerek yoktu. Sadece değer verdiğim biri verdiği için takıyordum.

B- O zaman niye arkanda bıraktın?

S- Anlamıyorsun Boruto! Önceden değer veriyordum artık değil.

B- Değer verdiğin kişiler uğruna hadi geri dönelim Sarada!

S- Sen değerden ne anlarsın ki! Etrafın seni seven insanlarla dolu. Hiçbiri sana yalan söylemiyorlar. Hepsi hep senin arkanda. SENİN HAYATIN YALANLARLA DOLU DEĞİL!

B- En azından sana değer verenler var etrafında. BEN VARIM!

S- Hıh sen mi? Dalga geçme benimle küçüklüğümüzden beri nefret ediyoruz birbirimizden unuttun mu? 

B- Sakura-basan var Sasuke-occhan var dediğim gibi ben varım. Sana yetmiyor muyuz?

S- Mesele bu değil! Mesele annemin bana küçüklüğümden beri babam hakkında yalanlar söylemesi, babamın beni ilk gördüğünde tanımaması. Cidden yeter artık. BIRAK PEŞİMİ! Bırak da babamdan iliklerine kadar intikam alayım.

B- Cidden intikamın iyi bir şey olduğunu mu düşünüyorsun? Eğer Itachi'den intikamını alan babanın sonradan çektiği acıyı bilmiyorsan hadi git öğren. DURMA, SENİ TUTAN YOK!

S- Sen Itachi hakkında ne bilirsin ki! Saçma sapan şeyler zırvalama, çekil önümden.

B- Hayır bu kadar kolay kaçamazsın önümden. En azından buna izin vermem.

S- Dövüş istiyorsan boşuna zorlama önünde sonunda benim kazanacağımı biliyorsun.

B- Hadi görelim bakalım, sana MEYDAN OKUYORUM, UCHIHA SARADA!

S- TAMAM, GEL HADİ. GEL DE SANA ITACHI'NİN GERÇEK HİKAYESİNİ ANLATAYIM.

Sarada kendinden çok emindi ama küçükken Boruto'nunona bilerek yenildiğini bilmiyordu. Daha Boruto'nun gücü hakkında hiçbir şey bilmiyordu.