Alarmın sesi ile rüyalar aleminden gercek dünyaya döndüm . Her zamanki gibi ev sessiz di ve boş. Evde sadece benim gereksiz alarmın sesi yankılanıyordu . Telefonumu alıp ben uyurken telefonuma gelen mesaj ve aramalara baktım evet ben bir işsizin kimse ne arar ne de mesaj atar can sıkıntısı . Ekrandaki yazıyı görmem ile gözlerimi büyütmem bir oldu . Yun hee 23 cevapsız arama. Beni normalde hiç aramayan birinin simdi araması ve 23 kere çaldırması. Merakıma yenik düşerek min hee yi aradım.
" Alo ne oldu kızım ne diye bu kadar aradın ?"
Nefes nefese kalmıştı .
" Jin young birisine çarpmış "
Evet jin young kardeşim gibi gördüğüm kişi . Ben koreye geldiğimden beri jin young ve yun hee ile yakınız 3 sene evet üç sene onları fazlası ile tanımama yetti .
"Nee diyorsun sen neredesiniz şu anda ?"
" Jin young he karakolda ben ise şu çarptığı kişinin yanındayım durumu iyi olsa bari "
Boğazımı temizleyip .
"Hayır sen şimdi jin young un yanına git. Ben hastaneye giderim . Konum at hemen ."
Telefonu yatağın üstüne bırakıp hışımla yataktan çıktım . Ve üstümü değiştirip hastaneye gittim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Giydikleriniz )
Bi taksi tutup hastaneye doğru gittim . Bu salak çocuk madem araba kullanmasını bilmiyor ne diye araba alıyor . Jin young un her zaman kendi hayatını düşünmeden haraket eden bir yapısı var . Çapkın ve işi gücü kızlar . Kullandığı arabayı ise sadece kız tavlamak için almıştı . Kredi ve bir kaç kişiden borç olarak .
Şu anda hem sinirli hem de korkuyordum hem çarptığı kişi için üzülüyor hemde eğer o kişiye bir şey olursa Jin young ömür boyu hapiste yatacak.
Hastaneye vardığımda yun hee nin hala orada olduğunu gördüm . Korktuğu hal ve hareketlerinden belliydi . Yanına gidip ona sarıldım.ilk başta irkildi ama sonra ben olduğumu öğrenince oda karşılık verdi . Sesi titriyordu.
- U-unni b- ben çok korkuyorum.
Yun hee jin young ile 5 senedir arkadaş ve kardeş gibiler aynı evde oturuyorlar . Anlayacağınız korkması ve endişelenmesi normal. Benim de ondan kalır bir yanım yok ama belli etmemeye çalışıyorum.
- tamam yun hee sakin ol. Şimdi sen jin young un yanına git ben bu durum ile ilgilenecegim. Sakin ol tamam mı güven bana bu durum halolacak .
Kafasını onaylar bir şekilde salladı ve yanağıma bir buse kondurdu .
- çok teşekkür ederim unni iyiki sen varsın .
Hafifçe sırtını sıvazladım .
- Hadi sen git.
~
30 dakikadır burada bekliyorum . Ve gereksiz hayatımda saniye gibi geçen bu dakka bana şu anda saat miş gibi geliyor .
Doktorun kapıdan çıkması ile ışık hızında yanına gittim
" Durumu nasıl "
" Yakını mısınız ?
Cidden şu anda bu önemli mi?
" Hayır ama çarpan kişinin arkadaşıyım "
Evet şu anda söyleyeceğim tek şey bu çarpan kişinin arkadaşı.
" Anladım durumu fazla kötü degil sadece biraz burada kalacak "
" Peki çok teşekkür ederim efendim "
Doktora tekrar tekrar teşekkür ettim ve o kişinin odasına yöneldim yine her zaman ki gibi özür dilemek bana düşüyordu
Kapıyı tıklayıp içeri girdim
O uyuyordu yanına oturup sessizce bekledim . Yüzü bana dönük olduğu için yüzünü inceledim yaptığım yanlış olsa bile açık beyaz teni siyah saçları arasında uyum içinde . Göz yapısı nın küçük olduğu göz kapağından belliydi zaten. Kapının açılması ile yerimden sıçradım içeri bir adam girmişti
Beni ittirip önüme geçti küçük bir sarsılmadan sonra önüme döndüm ve ayrıntıya gerek oldugunu düsünmüyorum şu anda gördüğüm tek şey koca bir popo
" Yongi yongi hyung iyimisin "
Bu da neydi adı yongi mindi?
Devam edecek umarım beğenmişsinizdir .Vote unutmayın 😘
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
