Finale

75 3 0
                                    

*Valerie POV*

3 Years.  3 Years na ang nakalipas simula ng umalis Ako ng bansa kasama ang anak ko...  anak namin..

Nandito kami sa New Zealand kung saan walang nakakakilala saakin. nabubuhay kami dito ni Ash na simple lang ang buhay..

Napatingin ako kay Ash na ngayon nakikipaglaro kay Kenrie naghababulan silang dalawa sa damuhan..

may sarili kasi akong bahay dito sa New Zealand para itong Farm pero maganda na din..

kasi ito ang pinapangarap kong bahay.

"Mama"

Narinig kong sigaw ni Ash..  11 Years old na si Ash..  makulit na din ang batang ito at matured na daw siya kahit hindi naman.

"Yes Ash?"

Sigaw ko. Nasa veranda kasi ako at sila ni Kenrie nasaibaba..

"Lets Bake Bluebbery Cake"

sigaw niya..

"No Mama..  I want Raspberry Cake"

"Kenrie.. naman eh"

reklamo ni Ash.. 

"Mama please..  Bluebbery nalang"

"No Mama I want Raspberry Cake"

Tapos tingin nila saakin dalawa.. yung mukha talaga nilang dalawa nagmamakaawa..

"Okay.. Okay para walang gulo..  dalawa ibe-bake natin. Okay?"

"Okay Mama"

sigaw nilang dalawa..

Nagtataka siguro kayo kung sino si Kenrie?  Anak ko siya.. namin ni Ken..

Bago ako umalis nagkausap kami.. kinausap ko siya..

Flashback

"Ken..  Pwede ba tayo mag-usap?"

"Oo Val. Talagang mag-uusap tayo"

sabi niya saakin na nakatiim bagang... nalaman niya kasi naaalis ako..  pero siya lang ang nakakaalam.. 

Pumunta kami sa Condo niya..  medyo masakit pa ang puson ko kasi nga meron ako ng "." kaya kahit na masakit kailangan ko pa din makipag usap..

Nakarating na din kami sa Condo niya..

"Val..  please don't leave me"

"I won't but...  I need too"

"Val--"

"Aalis ako kasama si Ash..  Hindi ko alam kung kaialan kami makakabalik pero please lang huwag mo kami sundan..  gusto ko mahanap muna ang sarili ko Ken.. Mahal Kita pero kailangan ko muna mahanap ang sarili ko"

I said habang umiiyak ako.. Hindi ko kayang iwan si Ken pero kaialangan..

"Val... Please--"

I kiss him with full of love..  hindi ko siya pinatapos na magsalita..  hindi ko na kaya pa..  hindi ko na kaya pang makita siyang umiiyak.

nasasaktan ako. mahirap na makita mo ang taong mahal mo na umiiyak sa harap mo..

tumugon naman si Ken sa halik ko.

The last thing i know is nasa kama niya na ako..

Nagising ako dahil sa nag-vibrate na Cellphone ko...  1:00 AM.. Bumangon na ako at nagbihis..  sa pangalawang pagkakataon may nangyari nanaman saamin ni Ken..

Innocent BallerinaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon