Proloog

26 3 0
                                    

POV Venus

"VENUS HIER KOMEN NU!"

Ik ren de trap af en kijk naar benden ik heb namelijk geleerd dat ik mijn vader niet mag aankijken alleen als hij zegt dat het mag. Owh wat ben ik erg laat ik me voorstellen ik ben Venus Morrison, ja als in de planeet Venus alleen spreek je mijn naam op zijn Engels uit goed nu jullie dit weten terug naar mijn verhaal.

"Ja vader?" Zegt ik zo onschuldig mogelijk. "Waar is Mason ?" "Dat weet ik niet vader het spijt mij dat hij niks aan mij liet weten" tuurlijk weet ik waar hij is hij is aan het hangen met zijn vrienden ergens in een skate parkje maar dat hoeft hij niet te weten. "BEL HEM" "oké" "OKE WAT? TOON WAT RESPECT!" hij grijpt mijn arm beet en gooit me op de grond k sta op en ren naar boven, een maal boven doe ik mijn deur opslot en bel Mason op. Hij neemt niet op fack dit is niet het moment om niet op te nemen Mason! Voor als jullie het niet begrijpen mijn moeder is vermoord door iemand wie geen idee, maar omdat ik als 5 jarige bij haar stond omdat ik thuis was toen ze werd vermoord keek mijn vader mij aan als schuldige. Ik ben het wel gewend vroeger was ik zijn lievelingetje nu ben ik dat niet meer, maar omdat Mason het voor me op nam altijd is onze vader ons gaan haten

Ik zat zo diep in mijn gedachtes dat ik niet door had dat Mason had opgenomen. "Vee ? Ben je daar ? Wat is er aan de hand? Reageer alsjeblieft!" "Ja ik ben er geen zorgen papa wil dat je naar huis komt.." "Was al onderweg girll" hij hangt op en de deur gaat open ik ren weer naar beneden en knuffel hem hij geeft een kusje op mijn hoofd, ja Mason is gay maar hij verteld het onze vader niet omdat dat geen zin heeft die word toch wel boos. We lopen naar de kamer in en onze vader zit op de bank, hij kijkt ons aan en zegt "Jullie gaan naar een internaat ik hoef geen moordenaar in mijn huis, het heeft lang genoeg geduurd en voor ik jou wil vermoorden Venus gaan jullie beide weg vandaag nog!" We kijken elkaar aan en zeggen beide "Oké vader we gaan onze spullen pakken". We lopen naar boven en kijken elkaar blij aan EINDELIJK WEG HIER!

~...~

Als alles ingepakt is slepen we onze spullen naar beneden. Ik gooi ze in Mason zijn auto, dag zeggen heeft geen zin want ja onze vader haat ons zoals jullie weten. In de auto zingen we mee met liedjes die we kennen en zijn er al snel. We lopen naar binnen en melden ons aan bij de receptie. "Naam?" Vraagt een hele lieve vrouw ons ik antwoord "Venus en Mason Morrison" ze tikt iets in op haar computer geeft ons de boeken rooster en kamer sleutels "Van weeg te weinig kamers zitten jullie samen op een kamer mocht dit een probleem zijn horen wij dit graag" we knikken en gaan naar kamer 101. Ik doe hem open en spring op bed Mason komt naast me liggen en streelt door mijn haar heen "Op een nieuw begin" fluistert hij "Op een nieuw begin" fluister ik terug

En dan val ik in een diepe slaap......

——————————————————
BOEEEEHHHHH Eindelijk heb ik een eigen boek 😃
Deel 1 komt ooit zie je foutjes zeg het even tegen me 😇
Have a Nice dayy !
XElise

Why Me? (Dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu