"Ne bekliyordum ki? Senpai burda mı olacaktı ki? Mektupları yazanın ben olduğumu anlayıp buraya gelmem için bana mektup mu bıracaktı? Şaka olduğunu düşünmekle haklıydım."
"Yanlış düşünüyorsun" Duyduğum sesle arkama dönüyorum. Senpai, gerçekten burda. "Burdayım. Evet, mektupları yazanın sen olduğunu anlayıp buraya gelmeni istedim."
"N-nasıl?"
"Seni mektup bırakırken gördüm. Bir ara okulun açıldığı ilk saatlerde gelmiştim. O zaman seni gördüm. Okulun güvenliğine seni sordum. Hem erken geldiğinden bahsetti.O zamandan sonra seni dikkatle izlemeye başladım."
"Ne zamandır biliyorsun, Senpai?"
"Seni gördüğüm zaman dördüncü mektubu bırakıyordun, Mei." İsmini ondan duymak fazla güzel.
"Bunca zaman niye gelmedin yanıma?" Elini ensesine götürüp gülümsüyor. "Sen gekirsin diye bekledim ama son mektubundaki karamsarlıktan sonra benim sana gelmem daha iyi olacaktı."
"Mektuplarımın okudun mu yani? Ben.."
"Okumam diye düşündün, biliyorum ama okudum." Tüm o yazdıklarım,kurduğum hayaller, kitap alıntıları...Hepsini okumuştu.
"Gülümsememi beğendiğin için teşekkür ederim ama senin gülümsemende bir o kadar güzel. Bana karşı hissettiğin duyguları diğer kişilere daha yoğun. Diğer okuduğum mektuplar senin mektuplarından oldukça farklıydı. Sen kalbinden geçenleri yazıyordun ve asla duygularını çocuksu bulmadım.Ayrıca sonbahar renginin anlamı fazla güzel ve duygularının bir göstergesi. O kızla beni o şekilde görüp sana yaşattıklarım için üzgünüm, Mei. O zamanlar seni biliyordum ama öyle bir ruh halinde yanına gelmenin sende neler yaşatacağına emin olamıyordum. Romeo ve Juliet'ten bıraktığın kesit oldukça anlamlı." Mektuplarımın hepsine cevap veriyordu. Bunun bir rüya olmasından korkuyorum. Adımlarımı hızlandırıp yakınına geliyorum. Koluna dokunup geri çekiliyorum. Burdaydı ama yine emin olamıyordum. Senpai'ın ne yaptığımı anlamadığını bakışlarından anlıyorum ama yinede kolumu cimcikliyorum, gözlerimi kapatıp açıyorum.
"Sen cidden burdasın. Ben rüya görmüyorum." Halime gülüyor, ellerimi başıma koyup karıştırıyor. "Cidden burdayım." Kolumdan tutup beni kendine çekiyor ve kendimi hayalini kurduğum kolların arasında buluyorum. Kokusunu içine çekerken kalp atışlarını dinliyorum. "Mei, hadi yapmak istediklerinin hepsini yapalım." Senpai'dan ayrılıyorum ve ona bakıyorum. "Seni öğrendiğimden beri biraz seni araştırdım. Neleri sevdiğini,sevmediğini biliyorum. Birde mektuplarında bile hissettiğim o güzel duygunun karşılığını vermek istiyorum."
"S-senpai.."
"Seni seviyorum, Mei"
"Seni seviyorum, Senpai."
&
Mei ve Sota bırakıyorum size~♡
(Kızımızın gerçek ismi bu değil tabiki de ama kızın gerçek ismini sorsanız bir şey diyemem. Çünkü unuttum...)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Birazcık da Sota paylaşayım;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Belki içinize sindi belki sinmedi ama bu kısa,tatlı hikayeyi sizle paylaşmak istedim~♡
