Yakışıklı Yabancı

1.Bölüm

Adam kadının omuzundan zarifçe iterek duvara yaslanmasını sağladığında kendi bedenini kadının bedenine bastırdı. Dudaklarıyla kadının dudaklarını örterken kadın onu daha da yakınına çekmek istercesine kollarını boyununa doladı. Adamın öpüşü daha ateşli ve tutkulu bir hal alırken adam kadının bacağını kavrayak beli doladı. Tutkuları gözle görülür, elle tutulur bicimdeydi, birbirilerini bir daha göremeyecekmiş gibi öpüyorlardı, dokunuyorlardı.

''Sana dün geceyi zevkle hatırlatacağım.''

Dudakları dudaklarımın üstünde...

''Sana bana dair her şeyi hatırlatacağım.''

Dudakları çenemden boynuma doğru yol çiziyor...

''Sana benim kim olduğumu hatırlatacağım.''

Dudakları göğüsümün üzerinde, elleri kalçalarıma baskı uyguyalarak beni kendine bastırıyor...

Gece karası gözleri mümkünmüş gibi daha da kararmış bir şekilde gözlerime kenetlenmiş, erkeksi sesiyle inlemesi, sert yüzü hatları ama tüm sertliğine rağmen yumuşak olan dolgun dudakları... Dudaklarının tenimi yakıp geçmesi...  Vücuduma yaslı yapılı vücudu, erkeksi kokusu, erkeksi hırıtılı sesi... Tenimi ateşe veren dokunuşları... 

Anılarım televizyonda izlediğim sahneyle tekrar gözümün önünde canlarakan sanki gerçekmişçesine hissetmeme sebep oluyordu ve bacaklarımın arasında yine o günlerdir gitmek bilmeyen sızıyı hissediyordum.

Günlerdir üzerimde bıraktığı etkiden sıyrılmaya çalışmaktan yorulmuştum, her defasında banyoda yaşadığımız o anlar aklıma geldiğinde içimde sanki bir şeyler kopuyormuş gibi hissediyordum.

Banyoda bana dokunuşlarından sonra geri çekilmişti ve giyinmemi söyleyerek bir daha yüzüme bakmadan uyandığım odaya girmişti. Ben onun arkasından bir süre daha yerimden kıpırdayamayazken o sanki bir kaç saniye önce hiçbir şey olmamış gibi önümden geçip gitmişti. Sonunda kendimi toparlayabildiğimde uyandığım yatağın köşesinde dün gece giydiğim elbiseyi elime aldım ve üstümdeki tişörtten kurtulup elbiseyi giydim.

Hazırlandığında beni eve bırakacağını söyleyerek onu takip etmemi söylemişti ve evimin yolunu tarif ettiğimde tek kelime bile etmeden evimin önüne gelmiştik. Ona bir şeyler sormaktan çekindiğimden dolayı bir şey dememiştim ve oda tüm yol boyunca tek kelime dahi etmemişti.

Ne kim olduğunu söylemişti, ne de onun evine nasıl vardığımdan bahsetmişti. Belki de sormamı bekliyordu, emin değildim ama yine de bunu yapmadım. Arabası evimin önünde durduğunda hiçbir şey demeden kapıyı açmaya yeltendiğimde uzanarak arabanın kapasını açmama engel olduğunda onda döndüm. Üzerime uzandığı için yine birbirimize yakındık ve bu yine benim içinde bir şeylerin harekete geçmesine yetmişti.

Bana dudakları yukarı kıvrılmış bir şekilde bakarak, ''Görüşeceğiz,'' dediğinde kaşlarımın alayla kalmasına engel olamadım. Dudaklarının dudaklarıma yaklaştırak küçük bir öpücük bıraktığında tepki vermeden onu izlemeye devam ediyordum. Geri çekildiğinde başka bir şey demeden kapıyı açarak inmemi bekledi.

Ve onu geçen şu iki gün boyunca bir daha görmedim. İma ettiği gibi görüşmemiştik ve ya ima ettiği gibi bana kim olduğunu hatırlatmak için geri dönmemişti. Evimi biliyordu, beni evimin önüne kadar bırakmıştı yani isteseydi beni gelip görebilirdi ama o bunu yapmamıştı.

İsmini dahi bilmediğim bir insan için bu kadar kafa yorduğuma inanamıyordum ama bu davranışları bana garip gelmişti. Ona dair hala hiçbir şey hatırlayamıyordum ama bunu daha fazla düşünmemeye karar verdim. Sonuçta onu bir daha görmeyecektim ve onu sadece yakışıklı yabancı diye hatırlayacaktım bu kadar.