*DoiL*
*Doyoung ve Taeil anaokulunda yakın arkadaşlardır.*
*Anaokulunda öğle yemeği vakti gelir.*
*Doyoung yemeğini evde unutmuştur.*
*Aç olduğu için ağlamaya başlar.*
*Taeil yaklaşır ve Doyoung'a sorununu sorar.*
Taeil: Hey Doyoungie sorunun nedir?
Anlatmak istersen arkadaşın burada.
Doyoung: Yemeğimi evde unutmuşum.
Ve açım.
Annem küçük çocuklar yemek yemezse midesinde kelebekler oluşur ve o çocuğu uzak ülkelere uçurur dedi.
Ben annemi, babamı ve seni özlerim.
Ne yapacağız?
Taeil: Bu büyük bir sorun.
*Karnına yavaşça dokunur.*
Taeil: Kıpırdıyorlar mı?
Acaba seni bana mı bağlasak o zaman uçamazsın?
*Doyoung burnunu çeker ve konuşur.*
Doyoung: Beni korur musun?
Ama onları şuan hissetmiyorum.
Taeil: O zaman bir fikrim var.
*Koşarak çantasına gider ve kendi beslenme kutusunu getirir.*
Taeil: Havuç sever misin?
*Doyoung usulca kafasını sallar.*
Taeil: Tavşanlar havuç sever.
Afiyet olsun Doyoungie.
