Are you a boy/girl?

Hoofdstuk 2 Avontuur op de parkeerplaats

My grandmother started walking five miles a day when she was sixty. She's ninety-seven now, and we don't know where the hell she is.

Ellen DeGeneres

#########################

De dag is saai afgelopen. Elke les was uber saai. Maar nu gaan Karin en ik naar de winkelcentrum!! Ik zoek Karin. De laatste les hadden we niet samen. Ik zie haar bij mijn kluisje staan. Shhh niet door vertellen, maar ik ga haar laten schrikken, want ze staat met haar rug omgekeerd. Ik kruip op de grond om haar te laten schrikken. Opeens voel ik een zwaar gewicht op m'n rug. Het is Andy. Hij zit op m'n rug en omdat hij zo zwaar is zak ik door. Dus ik lig nu op de grond met een 70 kilo zware jongen op m'n rug. Ik voel woede in m'n lichaam stollen. ''Andy als je nu niet weg gaat sla ik je op de plek waar de zon nooit schijnt!!!!'' schreeuw ik door de gang. Overal beginnen kinderen zelfs leraren te lachen. Hij gaat op staan zet z'n hand voot z'n je weet wel en rende weg. Ik sta op en veeg m'n kleren af. Karin komt aangelopen met een big smile op haar face. "Shoppen!!!" gilt ze. Ik lag en spring op haar rug. Dat doen we altijd bijna als we gaan shoppen. Ze gaat me dan altijd op haar rug tillen en me naar de scooter brengen. Ze is egt sterk. Of het komt omdat ik 45 kilo weeg. En zij weegt 55 kilo. Maar ze is wel mooi. Ze lijkt eigenlijk niet eens 55 kilo. Ik ben 45 kilo omdat ik vroeger anorexia had. Maar ik ging naar de dokter toen kreeg ik een behandeling. Vroeger woog ik 37 kilo. Dus ik ben 8 kilo aan gekomen. Eerlijk gezegd ik denk dat ik nu zelfs mooier ben dan vroeger. En Karin zij dat ook. Ze draagt me naar haar scooter en zet me weer op de grond. Ik stap op en wacht op Karin. Ze doet even haar make-up. Ughh Karin toch. Ze kijkt naar me en ziet mijn geïrriteerde blik. Ze doet alles weg waar ze mee bezig was en stapt ook op. En we gaan eindelijk.

We zijn aangekomen in de winkelcentrum. Eigenlijk naast de winkel centrum. We staan nog steeds op de parkeerplaats. Blijkbaar had mvr. Karin haar sleutels vergeten in haar kluisje. Ze zei dat ze het zou gaan halen dus ik wacht nu op haar. Ik moest een plek vrij houden voor onze scooter. Deze parkeer plaats is echt saai. Ik kijk om heen om de hoop iest interessants te zien. Dan zie ik zo'n jongen aan het lopen. Hij draagt alles in het zwart. Damn wat een lekker ding. Zijn zwarte haren mooi in model gekamt. Zijn waarschijnlijk super dure kleren waarmee je alle spieren ziet. Stop ...Stop gedachten straks ga ik nog kwijlen. Dan schiet me ineens iets te binnen. Hij lijkt verdacht veel op Dave van de band Ridiculous. Ik loop op hem af om het zeker weten. Maar daan zie ik een zwarte busje met zwarte ramen hem omver rijden. Door de ramen kon ik niet zien wie het was. De busje rijd gewoon door alsof het gepland is om hem omver te rijden. Ik kijk naar de kenteken en probeer het te onthouden. "QF-45-D , QF-45-D, QF-45-D.." mompel ik (ps dat is geen egt kenteken ik heb het gewoon verzonnen). Ik ren op de jongen af en zie bloed uit z'n hoofd komen en gewoon veel bloed. Maar z'n ogen zijn open. Ik heb veel crime series gezien en als iemand gewond is moet hij/zij wakker blijven ,geen oog dicht doen. Ik kruip naar hem toe. Ja KRUIP. Blijkbaar door de shok ben ik door m'n knieën gegaan. Hij ziet me naar hem kruipen en ik zie paniek in z'n ogen. Hij is het. Hij is HET. Hij is Dave! Ik ging naast hem zitten en pak z'n hand. "Rustig maar ,wat je ook doet blijf wakker begrepen" zeg ik rustig maar dwingend. Ik pak m'n telefoon en bel de ambulance. "Kom snel alsjeblieft hij gaat misschien dood!!!" schreeuw ik door de telefoon. Net was ik nog kalm maar ik zie nu dat hij bloed aan het spugen is. "Rustig mevrouw ,waar bent u precies zodat we kunnen komen" zegt de vrouw achter de telefoon. ''Ik ben bij het winkelcentrum, hij bloedt heel veel uit z'n hoofd maar hij is nog wakker'' zeg ik."Goed zo ,laat hem wakker, we komen zo snel als we kunnen!" Zegt ze. "Dank u" zeg ik en hang op. Opeens komen overal mensen met camera microfoons en nog wat apparatuur. Ze begonnen allemaal vragen te stellen. Door elkaar. Ik verstond geen zin van wat ze zijden. Ik begon te huilen. Ja ik weet het ik ben een mietje. Maar ik kan gewoon niet om met zoveel druk. Dan voel ik iemand knijpen in m'n hand. Het is Dave. "G-geen zorgen i-ik ben bij je" zegt hij zacht terwijl hij een glimlach op z'n gezicht heeft. Ik zou hem moeten troosten maar hij troost mij juist. Hij is zo lief. Door z'n woorden krijg ik moed. Ik veeg m'n tranen weg en hou met beidde handen zijn trillende hand vast. "Kun je m'n lievelings liedjd voor mij zingen. Als laaste wens" zegt hij. " NEE! Dat ga ik niet doen. Omdat jij blijft leven" zeg ik. " Dat weet je niet. Je weet nooit wat het lot jou brengt" zegt hij. Hij is een jaartje ouder dan mij maar hij is zo slim. " Wat is je lievelings liedje dan?" Vraag ik. " Heart attack van Enrique Iglesias" zegt hij kortaf. Dat is ook mijn lievelings liedje ,die niet van Ridiculous komt !

Ik begon te zingen:

Loving you was easy

Thought you'd never leave me yeah, yeah

Wrapped around my finger

See ya when I see you yeah, yeah

Now I'm hearing around

That you been running around

I didn't think I'd miss you

Now I'm feeling like a fool

Ooh, ooh

It hit me like a heart attack

When you finally left me girl

I thought I'd never want you back

But I don't wanna live in a world without you

I don't wanna live in a world without you

I don't wanna live in a world without you

Never really noticed

All the little things you did, you did

Never bought you roses

Always was around my friends, my friends

And now I'm hearing around

That you been running around

I didn't think I'd miss you

Now I'm feeling like a fool

Ooh, ooh

It hit me like a heart attack

When you finally left me girl

I thought I'd never want you back

But I don't wanna live in a world without you

I don't wanna live in a world without you

I don't wanna live in a world without you

Never should've let you slip away

Living in a world that's turned to grey

Little did I know it hurts so bad

Cause it hit me like a heart attack

When you finally left me girl

I thought I'd never want you back

But I don't wanna live in a world without you

I don't wanna live in a world without you

I don't wanna live in a world without you, no oh

I don't wanna live in a world without you, no oh

I don't wanna live in a world without you

And now I'm hearing around

That you been running around

I didn't think I'd miss you

Now I'm feeling like a fool

Ooh ooh

Na dat ik de laatste noten had gezongen hoorde ik de ambulance. Ze kwamen heel snel. Ze parkeerden snel. Mannen kwamen uit de auto met een soort bed. Ze duwden de journalisten weg en zetten het bed op de grond. Ze tillen Dave op en zetten hem op de bed. Ik heb nog steeds z'n hand vast. Ik wil mee gaan. Ik loop met hun mee, maar een van de broeders duwt me weg. "Bent u familie van de patiënt?" Vraagt hij. Ik knik van nee. "Dan mag u niet mee komen" zegt hij. "Maar .." "Geen ge maar" zegt hij. Ze zetten hem in de auto. Ik voel zijn hand van mijn gand weg glijden. "Wat is jou naam" vraagt Dave. "Kara!" Schreew ik net nog voor de deuren dicht gaan. Allr journalisten gaan weg. En ik blijf alleen met een broek vol bloed. Ik begon te huilen en zak door m'n knieën. Dan hoor ik een vrolijk gefluit en een scooter. Karin... Karin ziet mij op de grond aan het huilen. Ze springt van haar scooter af en komt aangerend naar me toe. "Wat is er gebeurd?! Was je hevig ongesteld!!" Vroeg ze schreeuwend. Ik begon te lachen van haar opmerking. " Het is een lang verhaal..