Chaotic Mind

About Changes

so yun nga po nasulat ko po yung poem na yun nung time na biglang pumasok sa mind ko yung mga memories nung mga tropapips ko nung magkakasama pa kami nung JH. wala lang namiss ko lang bigla kaya ayun nakagawa tuloy ako ng tula. At tulad rin ng ibang mga friendships, merong going strong pa rin at meron namang unti unting nagfefade na lang. At I dunno yun kasi yung nafefeel ko or maybe I really am left behind by those who've I treated not only as my closest friends but as my siblings pero ewan ko baka di lang talaga ako kasali sa bond na meron sila. I dunno pero tanggap ko na naman. 😊 It just minsan di ko pa rin maiwasan na mapaisip kung bakit ? Ganun ba talaga ako kadaling palitan ? Kalimutan ? o sadyang simula pa lang Wala na talaga na di ako kasama sa kung anong meron man sila. But still Life goes on. Sabi nga sa nabasa ko sa fb Huwag mong ipagpilitan yung sarili mo sa mga taong walang pakialam sa'yo. If they want to leave you then be it. Open the door widely and let them go kasi may mas karapat dapat pang darating at parating pa lang sa life mo. Just keep on going😊