senelerdir bu şehirde yaşıyorum da,
ilk defa tadıyormuşum gibi bir hissiyat tüm duygularını.
duygulardan öte,
kokusunu ve sokaklarını.
belki aynı caddelerden geçtik,
bir iki adım uzağımızdaydık birbirimizin,
birbirimize hiç değmedik,
ama bilirim seni dokunuşundan.
iç acıtıcı dizeler bunlar.
şehrin verdiği hissiyat işte bu,
kokunu getirir uzaklardan.
sana hiç dokunamamış olmanın hüznünü.
sen nereye kaçarsan kaç,
nereye gidersen git,
ne zaman adım atsan kalbimin sınırlarına,
işte o zaman;
bu şehrin adı bilinmezliklere kaçar da,
kelebekler şehri olup çıkıverir.
