Never: Forty

9 0 0
                                    


Gabi na pero pumunta padin ako dito sa special place namin, dating usual spot lang to pero nung maging kami tinawag na namin tong special place.

Kanina pa ako dito pero hinihintay ko padin si lohan. Di ko alam na magagalit siya ng ganun kanina, nakasalubong kasi namin si Rick yung highschool friend ko. May girlfriend na siya, niyakap niya lang ako kasi eh naging kami nung high school pero wala na yun. Si lohan na mahal ko.

Pero mukhang sarado ang isip ni lohan dahil ayaw ako pansinin. Kahit anong explain ko.

Tinignan ko ang relos ko na nakalagay sa pala pulsuhan ko alas diyes y media na pala. Halos kalahating oras na ako naghihintay.

Palinga linga ako sa paligid Baka nagtatago lang kaso wala, nakaupo lang ako dito sa swing.

"Asan ka na ba lohan, punta ka na dito pls" i said to myself.

Naguulap na ang mata ko, naiiyak na ako. And then my tears flow, hanggang sa humagulgol na ako. I've been waiting for hours pero wala pa siya. Umiyak ako hanggang sa umulan. Ganun ba kabigat yung ginawa ko, wala ng malisya para sa akin yun.

Ang sakit kasi wala pa siya dito. Asan ka na ba lohan.

Umihip ang malakas na hangin, niyakap ko ang sarili ko dahil giniginaw na ako. May naramdaman akong pinatong sakin, a jacket. Niyakap ako nito na mas lalong nag pa hagulgol sakin. Lohan you came!

"Shh sorry baby ko, sorry sorry! Ang tanga ko sorry! Im a asshole! Sorry" sabi nito.

He whisper sweet words to me hanggang sa tumahan ako.

"... i love you baby, i love you mahal"

Tumayo ako at humarap sa kanya. Tinignan ko siya sa mata and i see red in his eyes. Mukhang kagagaling lang din sa iyak.

Niyakap niya ako ng sobrang higpit.

"Im sorry for ruining our  day, hindi na mauulit to. I will hear all your explanations, hindi na magiging sarado ang isip ko. Sorry kung pinaghintay kita dito" humikbi siya and continued "sorry kung naging gago ako, sorry kung hindi kita pinaniwalaan. Sorry baby kung nasaktan kita. Sorry!" Anito

I cupped his face and wiped away his tears.

Niyakap niya ako at pinagdikit ang noo namin, inalis niya ang mga natitira kong luha sa mukha at hinalikan ang aking mata.

"Im sorry baby" sabi niya

Tumila na ang ulan. Binuhat niya ako, i locked my legs in his waist and buried my face on his neck. Naglakad siya at inupo niya ako sa may bench ng dahan dahan.

"Jegi, look at me." Anito

Tumingin naman ako sakanya

"Remember this ok. I love you" sabi nito hinalikan ang noo ko napapikit naman ako.

"I love you too" sabi ko

We stay ther for minutes and we decided to go home.

Never Enough // M.y.gWhere stories live. Discover now