Wala na yung mga kaklase namin at andun padin kami nagbabasa sa aming mga desk. Pababa na yung araw, nagiging kulay pula na yung langit at mahangin pa dahil nakabukas lahat ng mga bintana.
Ito yung feeling mg unang nagkakilala kami ni Stella Reyes dito sa classroom na ito.
Nung nakita ko siya nagbabasa sa libro niya. Napapansin ko na masaya ang itsura niya. Siguro napansin niya din na ganito ang feeling ng nagkakilala kaming dalawa. 2 week after the school year started.
Kaya napatingin siya din sakin, " Anong meron? " tanong ni Stella. Sa itsura na pinakita niya saakin, ang cute niya talaga. " Wala lang naman. Pero napansin mo ba yung feeling? " sabi ko naman ng nakangiti sa kaniya.
Hindi ako magkakamali na alam niya talaga yung feeling na ito.
" Siyempre naman! Hindi ko ito talaga ikakalimutan talaga! " sabi niya mg sobrang saya ng sobrang ganda ng ngiti ng pinapakita niya saakin. " Talaga lang ha?! " " Ofcourse " sabi naman. Siya pa, pinaghirapan noya lahat pa mga para makasama lang ako hanggang ngayon.
But I still need to get closer to her. Know more about her. And about the past too.
" Oo nga pala. Anong gusto mo kainin natin sa dinner mamaya? " tanong ko. Siyempre baka naman magluto ako ng lung ano-anong pagkain tapos di niya naman gustong kainin. " Hmmm... kahit ano basta may gulay. Ahhh! Gusto ko monggo tapos yung may isdang kasama. Nalimutan ko yung tawag niyun eh pero gets mo naman ako tiba? " " Yes yes alam ko din and nalimutan ko tawag ng dish na yun. Alam ko naman din pano lutuin yun. Yan na kakainin natin ha? Ano pa? " tanong ko pa.
Sabay nagiisip pa siya ng iba niyang gustong kakainin namin. " Kahit ano pwede, side dish, desert, meat, or ano man? Okay saakin " sabi ko naman.
" Anong meron? TREAT MO BA! Hindi mo panaman birthday ahh? " " Wala lang gusto ko lang. Bakit? " sabi ko sakaniya. Alam niya din pala birthday ko? Dami niyang alam tungkol saakin.
" Hmmm... Pwede ikaw nalang yung isa kong pagkain?! " sabi niya ng sobrang saya at tumayo pa siya sa upuan niya at lumapit yung mukha niya sa mukha ko. At mediyo napaatras ako ng unti, " Yung monggo na nga lang yung iluluto ko. Hindi rin naman alam kung paano lutuin yung sarili ko eh so no thanks nalang " " Haa?! Wag na please! As gugustuhin pa kita makasama rather than not to eat dinner. " sabi niya naman saakin.
" Umayos ka na nga siyempre papakainin kita. Basta umayos ka na nga " sabi ko.
Tapos umupo na si Stella sa upuan niya at naririnig ko siya nag sabi ng " Hmmp ". Grabe talaga itong babaeng ito.
Hay nako, talagang babaeng ito. Kaya nagstretch ako ng arms ko at pagbaba, bumaba yung arms ko na nakatungtong sa may sandalan niya at naabutan ng kamay ko yung kanang balikat ni Stella at mediya nagulat siya at ako.
Kaya napatingin kami sa isa't isa.
" J-james? " sabi ni Stella ng mahina at nahihiyang boses. Kaya inalis ko bigla yung kamay ko likod niya, " Sorry nagststretch lang ako. Nagulat nga ako eh, alam ko naman may mga lalake ginagawa yun pero hindi ko sineriosong gawin yun " " Okay lang... alam ko naman na hindi mo sinasadiya eh. Pero... James, sana naman maging close talaga tayo. Natatakot ako kasi baka masawa ka saakin or kung ano ano eh " sabi niya.
Ano bang meron sa babaeng ito? Puro kung ano ano pinagsasabi, pero mas gugustuhing ko naman na maging close talag kami eh. Kasi wala naman akong kaibigan eh, tapos nakatira pa siya sa bahay ko. Talagang dapat makilala ko itong babaeng ito.
" Ano ka banaman hindi naman ako ginung klaseng lalake na kung gaano kita katagal kasama edi ibig sabihin na masasawa ako sayo. At isa pa ikaw lang kasama ko ngayon dapat lang talaga tayo maging close. I mean... matagal na din naman tayong dalawang close tiba? " sabi ko sakaniya. At natuwa siya sa sinabi ko at tumango nalang siya.
" Well sa itsura at sa tangkad mong yan, oo. Pero para sa ulagi mo, hindi ka talaga ganun " sabi niya saakin ang nginitian ako.
Di naman ako talaga ganun kasi eh. Tulad ng mga ibang lalake. Siyempre ako nagaaral ng mabuti kasi ako nalang ang tao sa bahay namin. Kailangan ko ng magandang trabaho para maa mabuhay pa ako. Hindi nalang palaging papadalahan ng pera galing sa tatay ko.
" Kaya ibang iba ka talaga sa mga ibang lalake. Kaya ikaw padin pipiliin ko talaga " sabi niya pa saakin.
Kaya masaya naman din ako sa sinabi niya. At naging tahimik bigla yung classroom at biglang pumasok yung adviser namin.
" Sorry na late ako. Sige bukas nalang natin pagusapan " " Ay hindi po, sige po pagusapan na po natin ma'am. Malapit lang naman po kami eh " sabi ni Stella.
Yung sinabi niya na malapit lang kami. Hindi talaga yun totoo. Gusto niya lang mapagusapan na namin yung gustong sabihin ni ma'am.
" "Kami"?! Wait nakatira lang kayong dalawa sa iisang bahay?! " sabi ng adviser namin ng nagulat siya sa sinabi ni Stella.
" Opo. Pinatira ko lang po siya sa bahay ko po kasi childhood friends kami po since 5 pa po " sabi ko naman. " Eh! Paano naman yung enggage niyong dalawa? " " Inarrange married po kaming dalawa po ng fathers namin po. Magkaibigan kasi sila po eh kaya pinagusapan na nila yun po " sabi naman ni Stella.
Laking gulat talaga yung adviser namin parang yung reactiong niya'y nanlaki yung mga mata at bukas yung bibig niya.
" Yan yung gusto ko sana pagusapan natin eh " " Po? " sabi ko naman. " Well, kaya ko kayo pinapatawag para pagusapan ito. James, tatay ni Stella rin ang may ari ng school na ito. At yung mga previous schools mo naman, kaibigan ng both fathers ninyo ang may ari. Pero siyempre kailangan niyo parin paghirapan ang entrance exam ninyo kasi isang magandanv school iyon " sabi ng adviser namin.
Relax lang ako sa mga narinig ko sa adviser namin. Siyempre dahil nasa accident nga ako niyun.
At yung araw na namatay nanay ko. Namatay siya dahil sa cancer. Lahat ng memories ko niyun nawala. Na triggered lang ako para mapabalik mga memories ko. Pero walang memories kay Stella.
Iniwan nga ako ng tatay ko nung bata ako pero binalikan ako kasi may cancer nanay ko. Tapos namatay nanay ko at ilang years na kami magkasama. Tapos iniwan ako ng mga nasa age of 13, kasi marunong na ako mamuhay ng magisa kasi yung tatay ko day and night siyang nasa trabaho eh. Kaya marunobg na ako magluto ng sarili kong pagkain. At pinagpatuloy kong magluto ng iba't ubang klaseng dish. Pero wala padin siya binabanggit saakin tungkol kay Stella.
" And I heared about the accident. Im really sorry. And sorry about your mom too " sabi ng adviser ko at mediyo napapaiyak lang ako dahil hindi ko na naaalala din yung itsura ng nanay ko niyun. Kanta niya lang ang naaalala ko.
" O-okay lang po ma'am " sabi ko naman sa kaniya. At napansin ni Stella at yung adviser namin na napapaiyak na pala ako.
" A-ahhh! Sige uwi na kayo. Yun lang ang gusto kong malaman. Kasi may mga bagay kasi na hindi ko kasi alam tungkol sainyong dalawa eh " " S-sige po ma'am " sabi ni Stella at kinuha na niya bag niya at tumayo.
Kaya kinuha ko na din bag ko at umalis na kami ni Stella ng classroom.
" Hay nako! Mga bata ngayon! Di tulad ng dati talaga! Jusko! " sabi ng adviser namin.
