Love Never Dies

Ang huling araw ni Kamyl....

<Kamyl's POV>

Ano ba yan, lumipas lang ang ilang linggo, bakit ako ay suka ng suka? Shet, ano ba to? Sign na ba to? Wag naman sana... 

Pagkalabas ko, pumasok na ako sa room, nilapitan ako ni John, kung pwede daw ba kaming magusap. Doon daw kami sa parke, ano naman kaya ang sasabihin nito? Uhm.... Sabihin ko na 

kaya sa kanya ang too? Ay wag na pala ._.

Sa parke....

John: Kamyl?

Kamyl: Mmm..

John: Ano bang meron? Nakita ko kasi kayo ni Ysa naguusap nung isang linggo, bakit tumutulo ang luha niyo pareho?

Kamyl: Ahh yon ba? Wala yon

John: Anong wala? At nilapitan ako ni Alex. Sabi niya mas mabuti daw na sayo ko malaman ang totoo? Anong ibig sabihin non? o.O

Shet. Narinig pala ni Alex, so it means narinig niya lahat? Oh no, hindi to pwede.... 

Kamyl: Ahh yon ba? Wala lang, aalis na kasi ako =)

John: Ha? Aalis? San ka naman pupunta?

Kamyl: Sa malayo eh

John: Saang malayo? Sa iabng bansa na?

Kamyl: Malayo eh, kung saan tahimik at kung saan maraming nagmamahal sa akin =)

John: Aw =( Bakit naman?

Kamyl: Kailangan eh =)

Ang tinutukot ko na malayo at kung saan tahimik at maaming nagmamahal sa akin ay sa langit. Kailanga eh, bakit pa niya kailangan malaman? Eh alam ko namang wala siyang pakialam sa aakin =(

<John's POV>

Ano kaya yung sinasabi ni Kamyl, na aalis daw siya? Sa ibang bansa kaya yon? Kasi sabi niya malayo at tahimik, at kung saan maraming nagmamahal sa kanya. Siguro nga sa ibang 

bansa, siguro nandon ang iba niyang kamaganak kaya maraming nagmamahal sa kanya. Uhm....

After a few days........

<Kamyl's POV>

SHEEEEEEEEEEET! Nasa hospital nanaman ako, di ko na kaya, di ko magawang magsalita, ano ba to? Hindi ko maiimulat ang malaki ang aking mga mata. Ang daming ilaw, nakita ko si 

Mommy nasa tabi ko hawak hawak ang aking kamay, bakit ganon? Wala akong marinig, hinang hina na ang katawan ko.....GOD, PLEASE HELP ME, PLEASE GOD

Bago ako magkaganito, may ginawa akong sulat para kay John. Mejo mahaba, binigay ko iyon kay Ysa, sabi ko kay Ysa na pag nalaman niya na nasa hospital ako, ibigay niya iyon.

<John's POV>

Ano nanaman to? Bakit.... Bakit absent nanaman si Kamyl? At ilang lingo na ah. Nasa iabng bansa na ba siya? Bakit di man lang siya nagpaalam sa akin. Madami pa akong gusto sa bihin sa kanya. Ano ba naman yan, iniwan niya ko =(.

Nakita ko si Ysa, tumatakbo papalapit sa akin habang umiiyak. Ano kayang meron? o.O

Ysa: J-j-john, may pinapabigay sayo si Kamyl. 

John: Ano to?

Ysa: Sulat galing sa kanya, pero bago mo basahin yan, sumama ka muna sa akin sa hospital, baka hindi mo na maabutan si Kamyl.

John: Ha? A-ano? Sa hosi...ta....tal? Bakit? Anong meron? May nangyari ba kay Kamyl? Bakit hindi ko siya maaabutan?

Ysa: Basta, kailangan na taing magmadali baka hindi na natin siya maabutan.....

Nagdali dali kami ni Ysa papuntang hospital, natataranta ako kasi hindi ko alam kung ano bang meron. Ano nga ba ang meron? Bakit nasa hospital si Kamyl? May masama bang nangyari sa kanya?

Nang makarating kami sa hospital.,.....

Grabe ha, nasa lobby kami tapos nasa 3rd floor pa daw, dali dali kaming pumunta sa 3rd floor nang bigla kong makita na may umiiyak na babae, kamuka siya ni Kamyl at nilapitan ni Ysa....

Ysa: Tita, ano na po ang nangyari?

Kamyl's Mom: Ysa.......Patay na si Kamyl T.T

Ysa: Poooooooo? 

Kamyl's mom: Yes Ysa... Wala na si Kamyl, wala na ang anak ko T.T

.............................................................................

What the.... Ano daw? Wala na si Kamyl? Anong meron? Bakit ganon?......

Pumunta ako sa room ni Kamyl para tignan siya.....

Oh my.... Wala na nga si Kamyl T.T Oh shet, hindi pwede to, eto ba yung sinasabi niya? Malalaman sa tamang panahon? Eh hindi naman tamang panahon to eh....

Ang ikinamatay daw ni Kamyl ay Cancer..... Dafuq, masyado pa siyang bata para dito aah T.T

Naalala ko na may binigay nga palang sulat sa akin si Ysa, ito daw ay galing kay Kamyl, pagkauwi ko galing hospital ay pumasok agad ako sa kwarto ko, binuksan ko ang sulat......