5° Κεφαλαιο

7 1 0
                                    

Μου επιασε το χερι. Με τραβηξε στην πλευρα του και τυλιξε το αλλο χερι του στο λαιμο μου. Με το χερι που μου ειχε απομεινει ελευθερο, εσπρωχναν το σωμα του αγοριου. Μα δεν απομακρυνοταν. Αντιθετα, ερχοταν ολο και πιο κοντα μου.

Εγω αισθανομουν ολο και πιο αβολα, αμηχανα και φοβισμενα. Ενα ατομο, το οποιο εχω να το δω τρια χρονια (Απο την εκτη δημοτικου. Μετα χαθηκαμε) ερχεται ξαφνικα στο ακυρο και με πλησειαζει.

Η ενταση στο βλεμμα του. Η δυναμη στο αγκηγμα των χεριων μας. Η γλωσσα του, που εγλυφε τα χειλη του και το δαγκωμα των χειλιων του. Τα ματια που κοιτουσαν το στομα μου, ηταν αρκετα επιχερηματα να αφεθω στην αγκαλια του.

Η καρδια μου ελεγε "Οχι". Μα το μυαλο και το ενστικτο μου ελεγαν "Ναι". Αυτη η ανισοτητα και η ανισορροπια των συναισθηματων μου, και γενικοτερα η περιεργη ελξη μεταξυ μας, με οδηγησαν στην σωστη -κατα τη γνωμη μου- πραξη.
___________________________________________________________

Αυτο το part ειναι αρκετα μικρο.
Μα εχει πολλα μεσα του.
Γι' αυτο, κι εγω, λοιπον, σας αφηνω με την αγωνια...:
Ποια ειναι η ανταποκριση την Yunmi στην ελξη της με τον Yohan;
Που οφειλεται αυτη η ανισορροπια στο εσωτερικο κοσμο της πρωταγωνιστριας;
See ya in my next part!!
Bye!!

Darkness (clikpait & GREEK FANFINTION)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora