This Means War

Bitch 1

Claret's Pov

Im here at my room with my earphone on my ears listening a song while waiting for my make up artist to come. Hindi ba nila alam na ang pinakaayaw ko sa lahat ay pinaghihintay. The hell I'm Claret Azalea Mortez the bitch who hates waiting, so idial their number on my phone and it takes 2 minutes before they answer it.

"Hello mam, we're on our way now, sorry po natraffic"sabi nong bakla, naningkit naman ng bonggang bongga ang maganda kong mata

"the hell I care, Im giving you 5 minutes to come here,paghindi kayo umabot then huwag na kayong tumuloy"nabwibwisit ako at binabaan ko na ng telepeno baka mahighblood pa ako nako sayang ang ganda ko maaltapresyon ako ng wala sa oras.

"Demetria!" tinawag ko siya baka sakaling mapakinabangan ko, isa siya sa katulong namin sa bahay at kaedad ko lang halos lahat kasi ng katulong namin ay nasa panahon pa ni hukbalahap kaya hindi ko kavibes.

Tumayo ako sa higaan ko at pumunta sa walk in closet ko at nagsimulang tumingin ng long gown. Agad naman bumukas ang pintuan ko at pumasok si Demetria.

"Mam bakit po?" tumaas naman ang kilay ko at umupo ako sa pangsosyal kong upuan

"Ilabas yong mga long gown kong kulay itim" agad naman niya sinunod at nilabas lahat ng gowns

I have 10 choices of black long gowns for the party tonight. Pinili ko yong gown na pag naiilawan medyo nagiging gray, well this will do. Medyo kita ngalang konti ang legs ko dahil medyo mataas yong slit niya then kita yong likod ko hanggang bewang.

"This will do,pwede ka ng lumabas and one more thing please say to manong Lando na huwag ng papasukin yong make up artist" sumagot naman siya ng maayos at umalis na.

Humarap ako sa salamin, why so beautiful bitch? Kung pwede ngalang crush'in ang sarili ko pero huwag na pagkamalan pa akong baliw. Sinimulan ko ng mag ayos, una sa buhok ko sinuklay ko na lang at nilugay ang mahaba at wavy kong buhok then a nude lipstick.

I dont need to make my a face a coloring book, nude lipstick will do besides I am naturally beau--

Ringringring

Sinagot ko ang pangahas na tumawag saken.

"Name?" well hindi talaga ako palasalita pagsalabas even my friends,ewan ko ba at madaldal ako kay Demetria.

Napahinga naman ng malalim yong sa kabilang linya

"Claret,where are you the program will start na,sinasabi ko sayo pagnalate ka! Im not going to talk to you for a weeks" damn! Nailayo ko sa tenga ko yong phone ko s asobrang lakas ng boses niya, fine fine she's Tanya my bestfriend, it's her 18th birthday thats why Im preparing.

"tsk, Im on my way" binabaan ko na bago pa magtatalak ulit. Agad akong tumingin sa salamin ulit, kinuha ko sa drawer ko yong gift kong necklace, my pouch and my keys.

Pababa na ako sa hagdan ng makasalubong ko si Dad.

"Where are you going?" with a authority voice na kahit sino ay maiintimidate but not me, nasanay na ako sa trato niya saken. He's always cold to me like he's not my father. He comes home I think once or twice a week. Giving allowances is enough then balik ulit siya sa trabaho. He treated me like a thin air na nilalagpasan pasan niya the now he's asking.