Ali bir kaç gün sonra arkadaşıyla aşağıya iner. Markete giderler. Ali markete annesini görür. Annesinin yanına gidip
Annesiyle konuşur.
Ali: Anne !
Ali'nin annesi: Sen artık benim çocuğum değilsin!
Ali: Anne ben bir hata yaptım afet lütfen.
Ali'nin annesi: Hayır şimdi git buradan .
Ali ağlamaya başlar arkadaşı Ali'yi teselli etmeye çalışsa da
Ali ağlamaya devam eder. Arkadaşı Ali'yi evlerine götürür
Alinin ağlaması durmuştur. Ali arkadaşına:
Ali: kanka ben buraya gelmeden bir teyzeyle tanışmıştım onun yanına giden.
Ali'nin arkadaşı : Tamam kanka ne zaman istersen buraya gele bilirsin.
Ali yola koyulur sokağı arar arar en sonunda bulur. Ve teyzenin evine gider ve herşeyi anlatır sonra Ali siz benim akraba olarak teyzem olurmusunuz?
Teyze kıro: Düşünmem gerek.
( 5 dakika sonra)
Teyze kıro: Aliiiiiiiiiii gel düşündümde peki tamam olurum senin teyzen.
Ali: Teşekürler , der.
( Aradan zaman geçer Ali zengin bir çocuk olur)
Ali artık hiçbirşeyde yılmıyor çünkü teyzesi ona hem anne hemde baba oluyor. Ali teyzeye birlikte alışverişe gidip birşeyler alıp eve gelmişler. Aradan uzun süre geçmiş ve Ali artık yetişkin olmuştur.
