Stupidity On
Minahal ko siya kahit na mali, tinanggap ko lahat sa kanya kahit alam ko sa dulo never magiging tama yun.
Matalino daw ako, maganda at mabaet. 3M nga daw parang pangalan ko 3M, Trina Emerald for Tri-em. Kung anung kinatalino ng utak ko, siya naman kina bobo ng puso ko. mapagmahal daw ako, malambing hindi mahirap mahalin. Perfect package nga daw.
Pero malas naman sa taong mamahalin.
Binigay ko lahat sa kanya, puso at kaluluwa ko. lahat lahat. Wala ako hinihingi kapalit. Basta gustu ko lang ibigay sa kanya lahat ng sa ken.
Lahat ng tao tingin sa men magkaibigan lang, pero hindi nila meron something samen. Mahal namen ang isa’t isa according to him.
Alam ko mali to, committed na sya at single ako. Sabi ko nga “So What? Mahal ko naman sya.” I know that’s stupidity.
Kailan nga ba naging tama magmahal ng pagmamay ari ng iba? At kahit anung gawin ko, never na magiging ako ang pipiliin.
It sucks to know that it will never you, there will never be us, because he already has someone. Pero bakit nung sinabi ko “I love you.” Sinagot niya ng “Love you.”
I know “I love you” is different from “Love you” pero tao din ako nagmamahal at umaasa. Kahit anong spelling o language or pronunciation. Wala akong paki.
Masama ba umasa na meron kami? May chance maging kami? Na mahal niya ko? na baka pwedeng ako talaga? Masama ba pasayahin ko kahit saglit ang puso ko?
Matagl ko na syang mahal, una ko pa lang sya makita iba na agad tibok ng puso ko. Iba na nararamdaman ko. Alam ko mali ito kaya umiwas ako sa kanya. Hanggang sa umalis ako dun. Akala ko hindi na ulit magkkrus landas namen, magiging ok na ko. na makakalimot. Nakikita ko sya nun pag kausap niya kami, lagi sya malambing, sweet, naka smile sa lahat. I know he's a real charmer.
Who can resist he’s charm? Pero sabi ko I can resist him. He’s not my type and he will never be.
Hanggang sa tinawagan nila ako pinababalik. Masaya ako at natatakot at the same time. Masaya ako, finally meron agad ako nakuha pero natatakot ako, natatakot ako para sa mga pwede mangyayari lalo na sa puso ko. Kaya ko to! Un na lang tinatak ko sa utak ko.
Nagkita at nagkasama nanaman kami, ganun pa in itchura niya, gwapo, malinis, naka ngiti nanaman sya at eto nanaman ang puso ko. Tumitibok para sa gagung to.
Oo gagu sya, kasi hinahayaan niya ko mahulog sa kanya. Isa siyang PAFALL. PAASA.
He’s a player and I know it, pero sumakay pa din ako sa mga charms niya. Nung dati naman nababara ko sya e, pero bakit ngayon iba na? Sweet gestures niya, tumatalon na puso ko.
One time nagkayayaan uminum. Young, wild and free daw.
May kantahan, sayawan, madami alak halos lahat lasing na.
Yung pakiramdam na ang lapit niya lang pero ang layo niya. Yung anjan lang sya pero hindi mo sya mahawakan. Alam ko mali itong nararamdaman ko, kaso anong magagawa ko, MAHAL KO NA SYA. Parang nga nanadya ang tadhana, kung kailan gusto ko ng lumau saka naman ako nilalapit sa kanya.
Yung pakiramdam na miserable ka, ang MANHID niya lang talaga. Uminum ako ng uminum.
“Hoy tama na yan.” sabi saken ni Sean, ang lalaking mahal ko. ang lalaki nagpapabobo sa puso ko.
“I want more.” Sabi ko sabay inum ng vodka.
Inubos ko lahat, wala ako tinira kahit isang patak. Gusto ko ibuhos dito yung nararamdaman ko. Parang pagmamahal ko, itinuon ko lahat sa kanya, wala ako tinira para sa ken. Kaya ang sakit lang.
Nagkalasingan at nagkalimutan na. nagising na lang ako katabi ko siya sa kama. Sabi niya sobra lasing daw kami, buti daw at hindi kami naaksidente. May konti ako naalala at alam ko, wala na ko maipagmamalaki pa sa lalaki papaksalan ko, pero ok lang at least binigay ko ito sa lalaking mahal ko na kahit kailan ay alam ko hindi magiging akin.
Dahil sa nangyari lalo ko lang pinakumplikado lahat, pinalala ko ang sitwasyon ng puso ko pati ng pagkatao ko.
“Mahal mo?” minsan tanung saken ng kasamhan namen.
“oo e. kaso alam ko hindi pwede” matamlay ko sagot.
“Bakit di mo pinigilan?” tanung nya ulit.
“Ikaw? kaya mo ba pigilan nararamdaman mo?” balik tanung ko sa kanya na kinatahimik naman niya.
Dumating yung oras na ikakasal na si Sean sa babaeng nagmamay ari sa kanya. Andun lang ako kasama ng mga kasamahan namen, nakatingin, nakangiti at pinipilit wag umiyak. Masakit. Sobra. Ang makita mo mahal na ikinakasal sa iba. Para ka lang pinapatay ng ilang beses. ANg daming bakit, ang daming sana pero sa dulo ngingiti ka na lang at sasabihin.
“I’m happy for you.”
I know it’s stupidity to love someone, you know you can’t have. Walang pinipili tao, situation ang love. But this love I have for him, this is the love I know I can never forget. For I know this is real.
Darating din yung lalaking magsasabi saken.
“I love you”
Simple I love you lang, walang kasunod na kaso. Yun alam ko para sa ken lang.
